Φλόκα: Ένα όνομα που συνδέθηκε με τη νοστιμιά
To πιο ιστορικό ζαχαροπλαστείο της Θεσσαλονίκης υπήρξε ασφαλώς το Ζαχαροπλαστείο της οικογένειας Φλόκα. Η ιστορία του μέχρι το κλείσιμό του
(φωτο: από το Βιβλίο του Στράτου Σιμιτζή: Κάποτε στη Θεσσαλονίκη, εκδόσεις University Studio Press)
To πιο ιστορικό ζαχαροπλαστείο της Θεσσαλονίκης υπήρξε ασφαλώς το ζαχαροπλαστείο της οικογένειας Φλόκα. Εκεί που βρίσκεται τις τελευταίες δεκαετίες το Dil. Τσιμισκή και Αγίας Σοφίας. Δεν ήταν το πρώτο που άνοιξε, καθώς τα κτίρια που στέγασαν τα δύο προηγούμενα, στην πλατεία Ελευθερίας, κάτω από ένα ιστορικό ξενοδοχείο και έπειτα στην αρχή της Τσιμισκή στο 19, κατεδαφίστηκαν. Τα ζαχαροπλαστεία της οικογένειας Φλόκα αποτέλεσαν όχι απλά στέκια αλλά τόπους συνάντησης της κοσμοπολίτικης κοινωνίας της πόλης, που αψηφώντας πολέμους, κακουχίες και δυσκολίες περνούσαν τα πρωϊνά ή τα βραδινά τους απολαμβάνοντας υψηλή ζαχαροπλαστική, φτιαγμένη από μια οικογένεια με καταγωγή την Ήπειρο και παράδοση στη γαλακτοκομία.
(φωτο: από το Βιβλίο του Στράτου Σιμιτζή Κάποτε στη Θεσσαλονίκη, εκδόσεις University Studio Press)
Η κάθοδος στην Αθήνα, στην οδό Πανεπιστημίου, πλάι στου Ζώναρς, αφού δοκίμασαν πρώτα την τύχη τους στην Κοραή, στο κτίριο της Εθνικής Ασφαλιστικής, πριν εισβάλουν στο άβατο του πιο κεντρικού δρόμου της πόλης το 1940, στο κτίριο του Μετοχικού Ταμείου Στρατού. Με θαμώνες εκεί το τότε υπουργικό και μετέπειτα μετέπειτα πρωθυπουργικό ζεύγος Κωνσταντίνου και Αμαλίας Καραμανλή, αλλά και την ελίτ της διανόησης της εποχής όπως το Σεφέρη, τον Ελύτη, το Χατζιδάκι, το Γκάτσο με προτίμηση στο πατάρι μακριά από αδιάκριτα βλέμματα. Η μόνη περίοδος που μένει κλειστό το ζαχαροπλαστείο είναι η περίοδος του πόλεμου, ενώ θα ακολουθήσουν ζαχαροπλαστεία και στην Κυψέλη και τη Β. Σοφίας στα οποία συχνάζει η τότε κοσμική Αθήνα.
(φωτο: Αρης Γεωργίου)
Στη Θεσσαλονίκη το ζαχαροπλαστείο της Τσιμισκή γίνεται το the place to be. Οι καλές οικογένειες της πόλης γοητεύονται από την εισαγωγή της ιδέας του self service που δοκιμάζεται για πρώτη φορά στην πόλη και απολαμβάνουν τα περίφημα γλυκά αλλά και το θεαθήναι του. Ηθοποιοί, καλλιτέχνες, παράγοντες, επαγγελματίες, πολιτικοί και περίεργοι που τους αρέσει να παρατηρούν τους επώνυμους βρίσκονται εκεί για να δουν και να τους δουν.
(φωτο: από το Βιβλίο του Στράτου Σιμιτζή Κάποτε στη Θεσσαλονίκη, εκδόσεις University Studio Press)
Εκτός όμως από τα ζαχαροπλαστεία της οικογένειας υπήρξαν θρυλικά τα έτοιμα γλυκά του εργοστασίου της. Με εμπειρία γαλλικής ζαχαροπλαστικής στο Παρίσι ο ένας εκ των τριών αδερφών Φλόκα, ίδρυσαν το 1898 τη φίρμα τους και το 1924 στην οδό Βασιλέως Ηρακλείου με το όνομα: Βιομηχανία Σοκολάτας και ειδών ζαχαροπλαστικής ΦΛΟΚΑ ΑΕ. Τα ατού ήταν πάντα η σοκολάτα, τα σοκολατίνια τους, τα κουφέτα, οι περίφημες μαρμελάδες και οι καραμέλες. Οι μοναδικές Φλόκες με το κόκκινο και χρυσό περιτύλιγμα που υπήρχαν σε όλα τα περίπτερα και τα σπίτια. Φτιαγμένες από βούτυρο και μόκα, μια αληθινή κόλαση. Και η σοκολάτα Μαρκησία! Αλλά και οι γεμιστές καραμέλες με πραλίνα, σοκολάτα, ευκάλυπτο και τα φρουί γλασέ. Στην Αθήνα η κεντρική αποθήκη του Φλόκα βρισκόταν στην πλατεία Κλαυθμώνος, στη στοά του μεγάρου Αφθονίδη. Τις χρυσές εποχές παρήγαγαν 5 τόνους προϊόντος την ημέρα και είχαν 300 εργαζόμενους στη δούλεψη τους.
Το τέλος της αυτοκρατορίας Φλόκα ήρθε την εποχή της δικτατορίας. Μια σειρά φημών που συσχέτιζαν τον υιό της οικογένειας με το πρόσωπο του δράκου του Σέιχ Σου, οι κακές σχέσεις της οικογένειας με τη δικτατορία που πίεσε την Εθνική να πάρει πίσω εσπευσμένα τα χρήματα που είχε δανείσει στις επιχειρήσεις τους, η έξωση από το κτίριο της Πανεπιστημίου, η εξαγορά και η συνένωση με τα Goody’s που δημιούργησαν τα Flocafe έφερε το φινάλε.
Στο στόμα έμεινε η ανάμνηση του βούτυρου και ωραίες ιστορίες που διηγούνται οι άνθρωποι που πέρασαν μέρες και νύχτες στα ζαχαροπλαστεία τους.
