Flyover: Αρχίζουν να σκέφτονται τα μηχανάκια ή τα πατίνια οι… αγχωμένοι Θεσσαλονικείς

Τα έργα ξεκινούν, το Flyover μπαίνει στις ζωές μας, αλλά οι Θεσσαλονικείς δεν… πετάνε στα σύννεφα.

Δεν είναι τόσο θέμα υπομονής, καθώς έχουμε μάθει να ζούμε με υποσχέσεις ανεκπλήρωτες σε αυτήν την πόλη, αλλά δεν παύει να υπάρχει μια καχυποψία απέναντι στις εξαγγελίες περί ολοκλήρωσης του έργου σε μία τετραετία.

Αυτό που προκαλεί πάντως μεγαλύτερο εκνευρισμό στους Θεσσαλονικείς οδηγούς τη δεδομένη στιγμή είναι ότι από πουθενά δεν έχουν ακούσει εναλλακτικές προτάσεις, σε μία πόλη που δεν έχει κανένα άλλο μέσο δημόσιας συγκοινωνίας πέρα από τον ΟΑΣΘ.

Άνθρωποι που χρησιμοποιούν καθημερινά το αυτοκίνητό τους για να πάνε και να έρθουν από τη δουλειά τους, για να μεταφέρουν τα παιδιά τους στο σχολείο τους και τις υπόλοιπες δραστηριότητες τους και αγωνιούν για το τι θα ξημερώσει με την έναρξη των εργασιών για το Flyover.

Ξέρουμε καλά τι συμβαίνει στον Περιφερειακό (χωρίς ΛΕΑ) όταν γίνεται ένα ατύχημα ή όταν βρέχει.

Φανταστείτε όλα αυτά που έχετε ζήσει να συμβαίνουν πλέον σε μείον μία λωρίδα ανά κατεύθυνση.

Και φυσικά ο μεγάλος φόβος όλων, το αν όλα τα αυτοκίνητα θα μετακινούνται πλέον μέσω κέντρου και τι επιπτώσεις θα έχει αυτό στο χρόνο που θα απαιτείται για να φτάσουμε στον προορισμό μας και φυσικά στο μεγάλο βραχνά όλων που ακούει στο όνομα «πάρκινγκ».

Ήδη αρκετοί έχουμε παρατηρήσει τις τελευταίες ημέρες τις… καβάντζες που είχαμε για παρκάρισμα να είναι πιασμένες και να αναγκαζόμαστε να αναζητήσουμε καινούργιες.

Όλοι λοιπόν οι οδηγοί είμαστε σε κατάσταση αναμονής της νέας πραγματικότητας που θα διαμορφώσει η έναρξη των εργασιών για το Flyover.

Εναλλακτικές διαδρομές; Γύρες στα στενά μέχρι να βρεις πάρκινγκ;

Και μέσα λοιπόν στο κλίμα αυτό μπαίνει πλέον στην εξίσωση και ο εναλλακτικός τρόπος μετακίνησης.

Ο ΟΑΣΘ δε φαίνεται να… εμπνέει τους Θεσσαλονικείς, ιδιαίτερα όσους έχουν μάθει όλα αυτά τα χρόνια να μετακινούνται με το δικό τους όχημα.

Επίσης, αρκετοί δεν είναι διατεθειμένοι να μπαίνουν στη διαδικασία να παίρνουν δύο λεωφορεία για να καλύψουν την απόσταση που πρέπει να κάνουν από και προς τη δουλειά τους και το σπίτι τους.

Έτσι, αρκετοί οδηγοί αυτοκινήτου αρχίζουν και σκέφτονται την εναλλακτική του δικύκλου, είτε το γνωστό σε όλους «παπάκι» είτε την επένδυση σε κάποια μοτοσικλέτα.

Βέβαια, αυτό αφορά ανθρώπους που κάνουν μικρές αποστάσεις, για παράδειγμα από δυτικά ή ανατολικά (Εύοσμο, Καλαμαριά για παράδειγμα) προς το κέντρο και όχι για εκείνους που καθημερινά πηγαίνουν για δουλειά στη Σίνδο.

Θεωρητικά καλή η σκέψη για μηχανάκι, αλλά είναι φυσικά κάτι που κοστίζει. Και σε μια περίοδο που αρκετοί κοιτάνε από πού να κόψουν για να κρατήσουν κάτι στην άκρη ή για να καταφέρουν να τα βγάλουν πέρα, το να βγάλεις δίπλωμα για μηχανή, αλλά και να αγοράσεις μετά μία, σίγουρα είναι κάτι που δεν έχουν υπολογίσει στον προϋπολογισμό τους.

«Χρησιμοποιώ καθημερινά το αυτοκίνητο από δυτικά για να κατεβαίνω κέντρο που είναι η δουλειά μου και μετά να επιστρέφω πάλι πίσω. Είναι κάτι που με απασχολεί η εικόνα στο κυκλοφοριακό της πόλης μετά την έναρξη των εργασιών του Flyover. Θα δω πως θα πάει τις πρώτες εβδομάδες και μετά θα πάρω τις αποφάσεις μου» μας λέει ο Παύλος 33 ετών από τον Εύοσμο.

«Εάν όντως καθυστερώ στο να βρω πάρκινγκ στο κέντρο, τότε σίγουρα θα κοιτάξω εναλλακτικές. Όντως η μηχανή είναι κάτι που το σκέφτομαι πολύ καιρό τώρα. Αλλά το να δώσεις τώρα ένα ποσό για να βγάλεις το δίπλωμα και να αγοράσεις και μηχανάκι ή μοτοσυκλέτα δεν είναι κάτι αμελητέο. Επίσης, χρειάζεται και χρόνος για να γίνει όλο αυτό. Θεωρητικά μαθήματα, πρακτικά. Εδώ κοιτάμε να βρούμε λίγο χρόνο για εμάς, θα κάνουμε και άλλα πράγματα;» αναφέρει ο Τάσος 28 ετών από Τούμπα.

«Πάνε να ξεκινήσουν ένα έργο χωρίς να μας δίνουν καμία εναλλακτική. Πού θα παρκάρουμε; Ποιες θα είναι οι εναλλακτικές διαδρομές εάν δεν μπορείς να πας από τον Περιφερειακό; Καλοί οι τροχονόμοι στο δρόμο, αλλά δεν είναι αυτοί πίσω από το τιμόνι» αναφέρει ο κ. Κώστας 57 ετών.

Στο μυαλό αρκετών μπαίνει και η περίπτωση του ηλεκτρικού πατινιού, όμως πέρα από το οικονομικό στη.. ζυγαριά μπαίνει και το κομμάτι της ασφάλειας.

«Θα έβλεπα με καλό μάτι την ιδέα του να αγοράσω ένα ηλεκτρικό πατίνι. Να αφήνω για παράδειγμα το αμάξι κάπου πιο μακριά από το κέντρο και στη συνέχεια για να φτάσω στη δουλειά μου να χρησιμοποιώ το πατίνι. Αλλά φοβάμαι με τα όσα βλέπω καθημερινά στο δρόμο. Τα ζω ως οδηγός όταν βλέπω άλλους οδηγούς να μην δίνουν προτεραιότητα στα πατίνια και στα ποδήλατα, να μην τους σέβονται, να κάνουν σα να μην υπάρχουν ενώ κινούνται δίπλα σου» λέει η Τάνια 27 ετών.

«Είναι μόνο μια επιλογή που θα μου έλυνε τα χέρια στην πόλη. Εάν όμως πρέπει να μετακινηθώ εκτός κέντρου, για παράδειγμα να πάω σε κάποιον πελάτη προς Καλαμαριά, Πυλαία κτλ, δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορούσε να καλύψω αυτήν την απόσταση με πατίνι. Και δεν σκέφτομαι τόσο την ασφάλεια, όσο το πρακτικό του θέματος. Εννοείται ότι κερδίζεις ως προς το να μην ψάχνεις χώρους πάρκινγκ, αλλά μέσα στο κρύο το να οδηγείς ένα τέτοιο πράγμα δεν ξέρω κατά πόσο θα είναι καλό. Το ίδιο βέβαια και το καλοκαίρι στη ζέστη».

Προβληματισμός πάντως επικρατεί και σε οδηγούς ταξί, αλλά και σε ανθρώπους οι οποίοι δουλεύουν σε εταιρείες που παραδίδουν προϊόντα σε επιχειρήσεις του κέντρου.

«Χωρίς να υπάρχει το έργο και δείτε τι γίνεται. Όχι όλος ο όγκος, αλλά έστω ένα 50-75% των οχημάτων που κινούνται στον Περιφερειακό κατέβουν στο κέντρο, μπορεί να φανταστεί κανείς τι θα γίνει; Και φυσικά θα έχει επίπτωση στο χρόνο που θα πρέπει να μεταφέρω έναν πελάτη στο σημείο που θα μου ζητήσει. Καλοί οι τροχονόμοι, αλλά κάποια στιγμή θα το βρούμε μπροστά μας. Εδώ με μια σταγόνα βροχή και… ξεχνάνε όλοι να οδηγούν» λέει ο Γιώργος, οδηγός ταξί.

«Κακά τα ψέματα, όλα αυτά τα χρόνια γίνονται τα… στραβά μάτια στις φορτοεκφορτώσεις. Πώς να κάνεις όμως τώρα στη δουλειά σου στο κέντρο όταν δε θα επιτρέπεται η στάθμευση; Θα τρέχεις με το καροτσάκι να παραδώσεις πράγματα και θα έχεις το φόβο μη σε κόψει κλήση η Τροχαία; Και τι θα πεις στο αφεντικό σου; Αυτός θα κοιτάξει η δουλειά του να γίνει. Είναι λύση να το αφήνεις το φορτηγό πιο μακριά και να κυκλοφορείς μέσα στη βροχή με το καροτσάκι και τα πράγματα πάνω σε αυτό;» δηλώνει προβληματισμένος ο κ. Γιώργος, μεταφορέας.