Σε αυτές τις πιάτσες βγαίνει όλη η Θεσσαλονίκη το καλοκαίρι

Νύχτες καλοκαιριού ζορισμένες, αγκαλιά με το air condition ή με την τύχη της παρέας και της ανθρώπινης επαφής;

Ποιες είναι οι αστικές «νησίδες» καλοκαιρινής ανάπαυλας στις οποίες δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης οι Θεσσαλονικείς τα τελευταία χρόνια; Εμείς τις συγκεντρώσαμε και σας τις παρουσιάζουμε.

Πλατείες Μαβίλη και 12 Αποστόλων

Γεμάτη μακεδονίτικα σπίτια μια φορά και έναν καιρό, πλέον πνιγμένη από πολυκατοικίες της αντιπαροχής, η περιοχή ανατολικά της Λαγκαδά (γνωστή παλιά ως «τα Πλατανάκια») γνώρισε πολλές φάσεις. Οι τσοντοσινεμάδες, οι βιοτεχνίες, τα μικρομάγαζα και τα συνεργεία, οι ύποπτοι περαστικοί, ο ερχομός μεταναστών και παλιννοστούντων από την πρώην Σοβιετική Ένωση, όλα δημιούργησαν μία ενδιαφέρουσα αλλά βαθιά εγκαταλελειμμένη γειτονιά. Μέχρι που η όμορφη ανάπλαση στην πλατεία Μαβίλη και γύρω από το βυζαντινό ναό των Αγίων Αποστόλων έριξε τα «τείχη», δημιουργώντας ένα νέο hotspot στις παρυφές του κέντρου. Καφενεία με κάτι απ’ τα παλιά, trendy μπαρ, Airbnb και χώροι τέχνης, όλα συνυπάρχουν σε μια γειτονιά πιο προσιτή από ποτέ, χάρη και στον ερχομό του μετρό πριν μερικούς μήνες.

Λαδάδικα-Πλατεία Χρηματιστηρίου

Δεκαετίες τώρα, από το 90, οι έξοδοι ξεκινούν κάπου πάνω ή κάπου κάτω από την Πολυτεχνείου. Άλλοτε συνοικία γεμάτη αποθήκες και βιοτεχνίες, τα (Άνω) Λαδάδικα έχουν κάτι για όλους. Οι καλοκαιρινές ταράτσες έχουν την τιμητική τους, με μουσικές και events για όλα τα γούστα. Όμως, η πιο ωραία περατζάδα γίνεται κάτω στο δρόμο, στα στενά της Κατούνη, της Αιγύπτου ή της Συγγρού, με σκηνικό τα κτίρια που διασώθηκαν, όταν κρίθηκαν ευτυχώς διατηρητέα. Δυνατές μουσικές, ντυσίματα και παρέες μπλέκονται, δίνοντας μοναδικό χρώμα στην περιοχή. Και για σβήσιμο; Μια τελευταία μπίρα, κατάχαμα στην πρώτη προβλήτα του λιμανιού ή σε παγκάκι στην πλατεία Χρηματιστηρίου, κλέβοντας λίγη δροσιά από τη θάλασσα ή τα σιντριβάνια αντίστοιχα.

Πέριξ της Ρωμαϊκής Αγοράς

Παλιατζίδικα πλάι σε πατσατζίδικα, ανατολίτικα mini market κοντά σε αυτο-οργανωμένα street market, φοιτητικά κουτούκια απέναντι από εστιατόρια που επανασυστήνουν την ελληνική κουζίνα. Εδώ οι ορίζοντες παραμένουν πάντα ανοιχτοί —και δεν αναφερόμαστε μόνο στην απρόσκοπτη θέα προς την Αριστοτέλους. Στα πεζούλια της Αγοράς, με φόντο ένα ολοζώντανο κομμάτι Ιστορίας, γίνονται οι καλύτερες γνωριμίες. Στην Ολύμπου και στα στενά κοντά στο Καραβάν Σαράι περιμένουν ήδη νέα αγαπημένα στέκια με τα τραπεζάκια έξω. Ραντεβού —πού αλλού;— στο άγαλμα Βενιζέλου και ας ανηφορίσουμε! Η ωραιότερη αφορμή για να γνωρίσεις τη μεσοπολεμική Θεσσαλονίκη και την υπέροχη αρχιτεκτονική της που διασώζεται, με νέο πρόσωπο.

Πλατείες και μνημεία στην Άνω Πόλη

Καλοκαίρι και Άνω Πόλη πάνε μαζί. Μπορεί η ζέστη να κάνει κουραστική την άνοδο, όμως τα μέρη για να ξαποστάσετε είναι πολλά και ξεχωριστά: η περίκλειστη πλατεία Καλλιθέας, που θυμίζει γειτονιά απ’ τα παλιά, η πλατεία Τερψιθέας με τον εντυπωσιακό τουρμπέ Μουσά Μπαμπά, ο περίβολος του Επταπυργίου (αγαπημένο σημείο βόλτας και για κηδεμόνες σκύλων, που έχουν κάνει το δικό τους στέκι) και κυρίως το «μπαλκόνι» του πύργου Τριγωνίου, με την εντυπωσιακότερη ίσως θέα της Θεσσαλονίκης. Ο φίλος με το Bluetooth ηχειάκι αναλαμβάνει τη μουσική υπόκρουση και το πλησιέστερο ψιλικατζίδικο όλα τα υπόλοιπα. Κάποια βράδια, εδώ ίσως πετύχετε αυτοσχέδια γλέντια από κομπανίες ή κάποιο μικρό μουσικό φεστιβάλ κάτω από τα αστέρια. Και το βασικότερο: Είναι ένα από τα λίγα μέρη στο κλεινόν άστυ όπου κάπως μπορείς να αισθανθείς δροσιά.

Πίσω από την Αχειροποίητο

Ο επιβλητικός ναός του 5ου αιώνα κρύβει πολλά μυστικά, όμως το ίδιο ισχύει και για τα στενά που εκτείνονται τριγύρω του. Μία σειρά από τολμηρά εγχειρήματα μέσα στην κρίση έκαναν την αρχή για την αναβίωση μίας ακόμα παραγνωρισμένης γειτονιάς. Μία βόλτα στη Μακρυγιάννη, στην Πατριάρχου Διονυσίου ή στην Αχειροποιήτου αρκεί για να ανακαλύψετε νέα μέρη για specialty καφέδες και ευφάνταστα κοκτέιλ, χωμένα δίπλα σε πολυχώρους πολιτισμού, βιοτεχνίες επίπλων, κουρεία, τατουατζίδικα και μανάβικα. Εδώ βρίσκεται ο πυρήνας του ιστορικού κέντρου, αυθεντικός και ανοιχτός σε όλους, με τις περισσότερο ή λιγότερο όμορφες πλευρές του. Αξίζει να του δώσετε μία ευκαιρία (ή και πολλές παραπάνω), μόλις πέσει η πολλή ζέστη. Εξαιρετικά βολικός ο σταθμός μετρό «Αγία Σοφία» δίπλα.

Πεζόδρομος Δ. Γούναρη

Το πρωί ακούς κυρίως ξεναγήσεις σε διάφορες γλώσσες, που ίσα-ίσα ξεχωρίζουν μες στο βουητό της Εγνατίας. Η ζέστη είναι ανυπόφορη και μόνο οι τουρίστες κοντοστέκονται, για να θαυμάσουν την Καμάρα, τη Ροτόντα και τα Ανάκτορα του Γαλερίου. Όμως από το απόγευμα και μετά, στην πλατεία Αγίου Γεωργίου ακούς γέλια, πειράγματα και κουβέντες κάθε είδους, από τους φοιτητές που ξέμειναν στην πόλη. Στην κάτω πλευρά της Εγνατίας, η βοή της πόλης αυξάνεται και συνεχίζεται μέχρι αργά. Τι προτιμάτε; Μια εξάδα μπίρες, κρέπα ή πίτσα στο χέρι και ένα πεζούλι ή εξαιρετικά εστιατόρια και μπαρ;

Αυτά αρκούν για το τέλειο καλοκαιρινό άραγμα, που εξασκούν τελετουργικά γενιές και γενιές Θεσσαλονικών. Bonus: το νέο σημείο συνάντησης έξω από το σταθμό «Σιντριβάνι» του μετρό.

Πλατεία Φαναριωτών

Εδώ και μερικά χρόνια, ο πεζόδρομος της Γούναρη επεκτάθηκε ως δρόμος ήπιας κυκλοφορίας, χάρη στην ανάπλαση που σχεδίασε το γραφείο Μακρίδη, ως τη θάλασσα, δημιουργώντας μια όμορφη πλατεία σε ένα σημείο κάποτε πνιγμένο στα αυτοκίνητα. Εδώ θα καταλήξουν πολλές και ετερόκλητες «φυλές»: οι posh θαμώνες της Προξένου Κορομηλά, η πιτσιρικαρία που το πήρε ποδαράτο από τη Ναβαρίνου μέχρι τη θάλασσα, τουρίστες που ξεστράτισαν εδώ μετά από μια βόλτα στην παραλία. Γύρω από το μαρμάρινο σιντριβάνι, σε μαγαζιά ή και όχι, συναντάς όλες αυτές τις «φυλές» να βιώνουν το δημόσιο χώρο. Η νύχτα συνεχίζεται σε κάποιο από τα all-time-classic ροκ μπαρ της περιοχής ή σε κάποιο από τα νεότερα after —αρκεί να διαθέτουν κλιματισμό!

Πεζόδρομος και παραλιακή Καλαμαριάς

Άλλοτε η απόλυτη «βασίλισσα» της νυχτερινής διασκέδασης στην ανατολική Θεσσαλονίκη, η Καλαμαριά διαθέτει ακόμα και σήμερα πολλές open-air επιλογές για την έξοδό σας. Φαγητό, καφές ή βραδιές με χορευτική μουσική, όλα και όλοι χωράνε στην παραλιακή της Καλαμαριάς. Αν, πάλι, αγαπάτε τις μεγάλες βόλτες, θα βρεθείτε από το Καραμπουρνάκι στη Ρέμβη χωρίς να το καταλάβετε, με τη θέα της θάλασσας να σας κάνει παρέα. Στην πλαζ Αρετσούς και στο Παλατάκι θα απολαύσετε πρωτότυπα μουσικά events, και στη μαρίνα Καλαμαριάς πολύτιμες ανάσες ανοιχτωσιάς. Όμως, η καρδιά της Καλαμαριάς χτυπάει στον πεζόδρομο της Κομνηνών, τουλάχιστον όταν δροσίζει λίγο. Από ετών 5 μέχρι… 95, οι Καλαμαριώτες συναντιούνται, ψωνίζουν και διασκεδάζουν, ανακτώντας ένα πολύτιμο αίσθημα γειτονιάς.

Πλατεία Ευόσμου

Στο δυτικό άκρο της πόλης, σε μία από τις πιο ανερχόμενες περιοχές της, η βασική «πιάτσα» είναι μία και γνωστή πια σε όλη την πόλη. Οι παλιότεροι κάτοικοι θυμούνται το σημείο με δυο μικρά παρκάκια μόνο κοντά στην εκκλησία του Ευαγγελισμού, που χρησιμοποιούνταν σαν γηπεδάκια από τα παιδιά. Τέλη δεκαετίας ‘80 ξεκινά η διαμόρφωση της σημερινής πλατείας και των γύρω πεζοδρόμων. Η ανάπλαση ξεσήκωσε —ως συνήθως— αντιδράσεις, αλλά εντέλει δικαιώθηκε πανηγυρικά. Τα μαγαζιά πολλά και όλα γεμάτα, κάποια κλασικές αξίες πλέον, κάποια καινούργιες προσθήκες. Όμως, όσα πράγματα κι αν αλλάξουν στην πλατεία Ευόσμου, κάποια πράγματα παραμένουν σταθερά. Ο ήχος της αερόμπαλας να σκάει στο κεραμιδί πλακάκι, τα εφηβικά ραντεβού και τα σπόρια στο παγκάκι.