Τραγούδι αποχαιρετισμού «για τον Τάσο» Γλαντζή

Mε έναν ιδιαίτερο τρόπο διάλεξαν να κλείσουν τον μήνα Ιανουάριο η ομάδα και η διοίκηση του Σπιτόδεντρου. Με ένα τραγούδι και με ένα κείμενο, αποχαιρετώντας για άλλη μια φορά τον αγαπημένο τους συνεργάτη και συν-δημιουργό, Τάσο Γλαντζή.

Παρακάτω ένα κείμενο “Για τον Τάσο” κι ένα τραγούδι: 

«…Τραγούδι λέω δυνατά,

ν’ ακούσουν όλα τα παιδιά,

ν’ ακούσει η πολιτεία,

κι απ’ το τραγούδι μου αυτό

παλιάτσοι άλλοι εκατό, να βγουν στην κοινωνία…»

Οι παραπάνω στίχοι μας φαίνονται πολύ κατάλληλοι προκειμένου να ανοίξουμε ένα κείμενο με αφορμή το χαμό του αγαπημένου συνεργάτη και συν-δημιουργού του Σπιτόδενδρου, του Τάσου Γλαντζή.

Δεν είναι σκόπιμο, σ’ αυτό το μικρό κείμενο, να μιλήσουμε για την παιδαγωγική, την οργανωτική δεινότητα αλλά και για το επικοινωνιακό χάρισμα που είχε ο Τάσος. Άλλωστε τις ημέρες που μας πέρασαν, υπήρξαν δεκάδες αφιερώματα στο διαδίκτυο μέσω των οποίων προσωπικότητες, φίλοι και συνεργάτες του ανάδειξαν τα χαρίσματα αλλά και το έργο του. Αυτά στα οποία πρωτίστως θέλουμε να σταθούμε, είναι κάποια από τα χαρίσματά του, όπως η δοτικότητα, η ευκολία και χαρά του να μοιράζεται αυτά που ήξερε αλλά κι αυτά που συνεχώς μάθαινε μέσα από την «ανήσυχη» όπως έλεγε κοινωνική αλλά και επαγγελματική του δράση. Αυτός ο τρόπος του, είχε πάντα ως αποτέλεσμα να έχει στο πλάι του εξαιρετικούς συνεργάτες, με τους οποίους βρισκόταν διαρκώς σε μια διαδικασία ανταλλαγής γνώσης κι εμπειρίας.

Η παρακαταθήκη, λοιπόν, που άφησε ο Τάσος Γλαντζής, δεν ήταν απλώς μια δομή ή μια ανάμνηση καλών πρακτικών, αλλά κυρίως μια ομάδα φίλων, συναδέλφων και συνεργατών οι οποίοι μπορούν να συνεχίσουν το έργο και αυτά για τα οποία ένοιωθε περήφανος. Αυτό για το οποίο κόπιαζε διαρκώς: «παλιάτσοι άλλοι εκατό, να βγουν στην κοινωνία»

Εμείς, ως συνεργάτες και συν-δημιουργοί του «Σπιτόδενδρου», αλλά και όλη η ομάδα του σχολείου μας, δηλώνουμε ότι, παρόλη την οδύνη και τη θλίψη για την απώλεια αυτού του χαρισματικού και πανέμορφου Ανθρώπου, συνεχίζουμε στην ίδια ρότα, με το ίδιο πάθος, την ίδια παιδαγωγική αντίληψη και τις ίδιες πρακτικές που θέσαμε μαζί με τον Τάσο ως βάση του σχολείου μας.

Ο φόρος τιμής μας στον αξέχαστο συνεργάτη μας είναι και θα είναι, η υπόσχεσή μας, αυτό τον σπόρο που μαζί φυτέψαμε, να τον φροντίσουμε, να τον μεγαλώσουμε και να κάνουμε το «Σπιτόδενδρο» αντάξιο των ονείρων μας. Να γίνει το «Σπιτόδενδρο» αυτό που φανταζόταν αυτός κι εμείς μαζί του, όταν το οραματιστήκαμε.

Η διοίκηση και η ομάδα του «Σπιτόδενδρου».