Γιάννης Μπουτάρης: Το πάνδημο πένθος που ένωσε τη χώρα

Εικόνες: Eurokinissi / Αστέρης Καρατζάς 

«Οτιδήποτε κάνετε σε αυτόν τον κόσμο, αποφασίστε ότι πρέπει να το ευχαριστιέστε. Μην κοιτάτε τι θα γίνει στο μέλλον. Αντιμετωπίστε τα πράγματα, συνειδητοποιείστε αυτό που κάνετε, κάντε τις υποχωρήσεις σας, αλλά ένα πράγμα να θυμάστε: Για ποιον λόγο ήρθατε σε αυτόν τον κόσμο. Τουλάχιστον στη διάρκεια που είστε εδώ, κοιτάξτε να περάσετε καλά»

Αυτός ήταν ο επίλογος του τελευταίου «αντίου», το μεσημέρι της Τρίτης (12/11), στην κηδεία του Γιάννη Μπουτάρη.

Ο πρώην δήμαρχος της Θεσσαλονίκης, πέθανε το Σάββατο σε ηλικία 82 ετών.

Η πολιτική κηδεία του Γιάννη Μπουτάρη τελέστηκε στο αίθριο του δημαρχιακού μεγάρου της Θεσσαλονίκης, εκεί όπου εκτέθηκε η σορός του, από τις 11:00 έως τις 14:00.

Στην πολιτική του κηδεία παρέστησαν ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, Νίκος Ανδρουλάκης, κ.α.

Ο Γιάννης Μπουτάρης υπήρξε πτυχιούχος χημικός του ΑΠΘ, διπλωματούχος οινολόγος, ενώ ασχολήθηκε για χρόνια με τα κρασιά και εξελέγη ως ο 60ος δήμαρχος Θεσσαλονίκης το 2010, για δύο διαδοχικές θητείες, έως το 2019. Υπήρξε πρόεδρος του Μουσείου Ολοκαυτώματος της Ελλάδας, ιδρυτικό μέλος του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και του Κέντρου Υποστήριξης Εξαρτημένων “Όασις”, καθώς και ιδρυτής του “Αρκτούρου”.

Δείτε εικόνες: 

Κυριάκος Μητσοτάκης: «Υπήρξε ένας αιώνιος έφηβος με σκουλαρίκι»

«Αποχαιρετούμε σήμερα, τον Γιάννη Μπουτάρη, έναν ζεστό άνθρωπο, ένα σπουδαίο οραματιστή, ένα μεγάλο αιρετικό της εποχής μας. όχι με δάκρυα, αλλά με χαμόγελα. Όπως είμαι σίγουρος, ότι θα ήθελε κι εκείνος. Τιμούμε έτσι τη μακρά διαδρομή του που δεν είναι τίποτα άλλο από μια απόδειξη της διαρκούς αναζήτησης, της δύναμης που κρύβει η θέληση και του αποτελέσματος που φέρνει η αφοσίωση. Του απευθύνω το ύστατο χαίρε ως φίλος. Τολμώ να πω και ως θαυμαστής, γιατί αν και συχνά βρεθήκαμε απέναντι, μείναμε πάντα στην ίδια όχθη του διαλόγου. Μέτρο της δημοκρατίας και του πολιτισμού άλλωστε δεν είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε, αυτούς που συμφωνούν μαζί μας, αλλά η στάση μας απέναντι σε όσους μπορούν να διαφωνούν μαζί μας και ενίοτε να μας προκαλούν, με την καλή έννοια. Και ο Κυρ-Γιάννης ήξερε να προκαλεί καλύτερα από τον καθένα,. Γεννημένος εδώ, στη Θεσσαλονίκη το 1942, μεγάλωσε σε μια περίοδο που η πατρίδα πάλευε να επουλώσει τις πληγές του εμφυλίου, γι’ αυτό και η φωνή του έβγαινε μέσα από την ίδια του τη ζωή, όταν μιλούσε για συμφιλίωση. Το ίδιο, όταν αποφάσισε να αποκαταστήσει την ιστορική μνήμη, δίνοντας στην εβραϊκή κοινότητα τη θέση που της αξίζει. Όπως και όταν θέλησε να δώσει τη δική του πνοή στα κοινά, ως δήμαρχος.

Όλοι ξέρουμε τη διαδρομή του, σκέφτομαι, αυτό που αισθανόμουν κάθε φορά που τον συναντούσα, ότι ο Γιάννης Μπουτάρης με τον τρόπο του ενσωμάτωνε την παράδοση στη σύγχρονη εξέλιξη, όχι μόνο ως επιχειρηματίας, αλλά και ως άνθρωπος. Υπήρξε ταυτόχρονα βλάχος, όπως έλεγε, αλλά και κοσμοπολίτης, υπήρξε σαλονικιός, αλλά ταυτόχρονα Ευρωπαίος, υπήρξε ένας οικολόγος μπροστά από την εποχή του μέσα στην πολύβουη πόλη, υπήρξε ένας αιώνιος έφηβος με σκουλαρίκι. Κι αυτές οι πολλές ταυτότητες στο ίδιο πρόσωπο νομίζω δίνουν την ιδανική απάντηση σε όσους αναρωτιούνται στις μέρες μας για τις δήθεν απειλές της πολυπολιτισμικότητας, για τις παλιές αξίες που τάχα χάνονται, ή για τον πατριωτισμό που κάποιοι τον περιορίζουν στο μίσος προς τους άλλους, αντί να τον ανοίγουν στην αγάπη για την Ελλάδα.

Το Γιαννακοχώρι έγινε η πρωτεύουσα της αληθινής σύνθεσης. Σε ευχαριστώ Στέλιο που μου έδωσες την ευκαιρία να το επισκεφτώ, αυτόν τον τόπο που τόσο αγάπησε, μαζί με τον Γιάννη Μπουτάρη, πριν λίγους μήνες. Αυτός είναι και ο λόγος που τον αποκαλώ ευπατρίδη της καθημερινότητας, έχοντας στο μυαλό μου όλες εκείνες τις αρχές που τις μετουσίωνε σε συμπεριφορές της εποχής μας. Έτσι άλλωστε μπόρεσε να μιλήσει όσο λίγοι με τους νέους. Πολύ περισσότερο όταν αυτές είχαν τη βαθιά σφραγίδα και της δικής του νικηφόρας αναμέτρησης με τους δικούς του, προσωπικούς δαίμονες. Ένα μέτωπο και μια πτυχή του βίου του που αξίζουν τον παντοτινό σεβασμό όλων. Η υπερβολή είναι ύβρις, έλεγε και ξανάλεγε και ο μόνος δρόμος για τη λύτρωση περνάει μέσα από την ταπείνωση. Η μεγάλη του κατάκτηση είναι ότι αυτά τα λόγια δεν ακούστηκαν ποτέ ως μια στεγνή συμβουλή, αλλά ήταν μια μεταφορά εμπειρίας με το βάρος και την εμβέλεια μιας εξομολόγησης για την τρωτότητα, ως πηγή δύναμης. Γνωρίζω καλά ότι απεχθανόταν τον όρο πρότυπο, επιμένοντας ότι δεν ήθελε κανείς να του μοιάσει. Κι όμως αποτέλεσε πρότυπο όχι μόνο για όσα πέτυχε στο επιχειρείν και στην πολιτική, αλλά κυρίως γιατί ενσάρκωνε τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα της τόλμης και της αυτοπεποίθησης προσφέροντας στην κοινωνία ένα άρωμα έντονο και ξεχωριστό και μια γεύση ακόμα πιο δυνατή από τα κρασιά του., Καλό ταξίδι φίλε Γιάννη, όλοι σε αποχαιρετούμε με σεβασμό και ευγνωμοσύνη».

Σακελλαροπούλου: «Οι πρωτοβουλίες του, κατέστησαν τη Θεσσαλονίκη διεθνώς αναγνωρίσιμη»

«Αποχαιρετώ σήμερα έναν ευαίσθητο και χαρισματικό άνθρωπο, έναν σπάνιο οραματιστή, έναν καλό φίλο», τόνισε εμφανώς συγκινημένη η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, στην ομιλία που απηύθυνε στην πολιτική κηδεία του Γιάννη Μπουτάρη και σημείωσε ότι «οι τολμηρές πρωτοβουλίες που πήρε κατά τη δημαρχία του, πάντα προσβλέποντας σε συνθέσεις και όχι διαχωρισμούς, κατέστησαν την Θεσσαλονίκη διεθνώς αναγνωρίσιμη».

«Ο Γιάννης Μπουτάρης υπήρξε, κυριολεκτικά και μεταφορικά, ένας αμπελουργός, που με τις ιδέες και το έργο του μετέτρεπε όλους τους τόπους απ’ όπου πέρασε σε εύφορη γη κι έκανε να καρποφορούν όλα τα πράγματα με τα οποία καταπιάστηκε», είπε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας και πρόσθεσε: «Εισήλθε στον δημόσιο βίο σαν ένας ούριος άνεμος, που φύσηξε πάνω από την πόλη παίρνοντας μακριά την εσωστρέφεια, διαλύοντας τις προκαταλήψεις, καταργώντας τη σιωπή. Οι τολμηρές πρωτοβουλίες που πήρε κατά τη δημαρχία του, πάντα προσβλέποντας σε συνθέσεις και όχι διαχωρισμούς, κατέστησαν την Θεσσαλονίκη διεθνώς αναγνωρίσιμη.

Κωνσταντίνος Μπουτάρης: «Όπου κι αν ανακατεύτηκες, έβαζες ένα λιθαράκι το οποίο μετά από λίγο γινότανε κάστρο»

Με ιδιαίτερη συγκίνηση αποχαιρέτησαν σήμερα τον Γιάννη Μπουτάρη ο αδελφός του Κωνσταντίνος, ο γιος του Στέλιος αλλά και ο συνεργάτης του και πρόεδρος των οινοποιών Γιάννης Βογιατζής.

Ο Κωνσταντίνος Μπουτάρης ανέφερε χαρακτηριστικά:

«Όπου κι αν ανακατεύτηκες, όποτε και να ανακατεύτηκες, έβαζες ένα λιθαράκι το οποίο μετά από λίγο γινότανε κάστρο. Κατάφερες πολλά και το κυριότερο είναι ότι. Τα έβαλες επάνω μας και θα τα έχουμε πάντα μαζί μας. Όλη η πόλη που ιδιαίτερα αγαπάει αγάπησες Γιάννη. Καλό ταξίδι».

Στέλιος Μπουτάρης: «Θα πω με μια κουβέντα τι σημάδεψε εμένα και την οικογένειά μου»

Ο Στέλιος Μπουτάρης, γιος του Γιάννη Μπουτάρη πρόσθεσε:

«Θα πω με μια κουβέντα τι σημάδεψε εμένα και την οικογένειά μου. Με μια λέξη. Δουλειά, δουλειά και ακόμα πιο πολύ δουλειά. Αν μπορώ να πω ένα πράμα που ο πατέρας μου μου έδωσε είναι αυτό και θα ήταν πολύ χαρούμενος. Και ήταν πολύ χαρούμενος που τα τελευταία χρόνια έβλεπε ότι η Ελλάδα μας είχε αλλάξει σελίδα. Ο κόσμος είχε αρχίσει να δουλεύει από την κορυφή ως τον τελευταίο αμπελουργό», κατέληξε.

Γιάννης Βογιατζής: «Η δημιουργία της Κιβωτού του Ελληνικού Αμπελώνα είναι πλέον για εμάς υποχρέωση και θα βρούμε τον τρόπο να το υλοποιήσουμε»

Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου και επί χρόνια συνεργάτης του Γιάννης Βογιατζής ανέφερε στον επικήδειο λόγο του ότι :

«Βρίσκομαι όμως εδώ για να σου μεταφέρω από τη θέση του Προέδρου του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου την αγάπη, την εκτίμηση και τον σεβασμό όλων των συναδέλφων, οινοποιών, αμπελουργών, των συνεργατών μας στην εμπορία όλου του ελληνικού κλάδου και να τιμήσω εκ μέρους των την τεράστια προσφορά και το παράδειγμα ζωής που μας αφήνεις παρακαταθήκη.

Η εκπαίδευση των αμπελουργών και η ανάπτυξη πνεύματος συνεργασίας ήταν απόλυτη προτεραιότητα. Ενέπνευσε όμως και την κλαδική μας συνείδηση και εργάστηκε ακούραστα και για πολλά χρόνια με τολμηρές και πρωτοπόρες απόψεις για την πρόοδο του αμπελοοινικό τομέα.

Το αποτύπωμά σου και σε αυτόν τον τομέα είναι ισχυρό και η προσφορά σου μεγάλη.

Καθοδήγησε με σοφία το στρατηγικό σχεδιασμό μάρκετινγκ του κλάδου μας, που μας έβαλε μεθοδικά σε πολύ υψηλότερο επίπεδο, ενώ η σημερινή ανάπτυξη του τουρισμού στηρίζεται στις βάσεις που πολύ νωρίς δημιούργησες.

Η δημιουργία της Κιβωτού του Ελληνικού Αμπελώνα είναι πλέον για εμάς υποχρέωση και θα βρούμε τον τρόπο να το υλοποιήσουμε», κατέληξε.

Η πολιτική κηδεία του Γιάννη Μπουτάρη ολοκληρώθηκε με ένα ηχητικό απόσπασμα από ομιλία του στο TEDx.