Γιατί οι παιδικές χαρές στη Θεσσαλονίκη να μοιάζουν φυλακές;
Θεσσαλονίκη, Ελλάδα - Courdimanche, Γαλλία: Μία σύγκριση.
Στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και σε απόσταση μερικών εκατοντάδων μέτρων από το Δημαρχείο της πόλης υπάρχουν δυο παιδικές χαρές. Σύγχρονες, καθαρές και περιφραγμένες.
Γιατί όμως να είναι περιφραγμένες με σιδεριές στο ύψος ενός ενήλικου άνδρα; Γιατί το πράσινο του πάρκου μένει εκτός της παιδικής χαράς, ενώ εντός δεν υπάρχει ίχνος γης αλλά μόνο συνθετικά – ασφαλή υλικά;
Σαν άλλα shop in a shop δημιουργούμε παιδικές χαρές μέσα σε πάρκα αποκλείοντας την πρόσβαση των παιδιών στο ίδιο το πάρκο σαν αυτές οι δυο δομές να πρέπει κάπως να βολευτούν σε μία συνύπαρξη χωρίς σχέση.
Σαν να μην μπορούμε να τις παντρέψουμε σ’ έναν ενιαίο χώρο. Έναν χώρο όπου το παιδί θα έχει την επιλογή να παίξει στην κούνια ή να περπατήσει στο γρασίδι ή να κρυφτεί πίσω από ένα δέντρο. Τώρα δεν μπορεί να τα κάνει όλα.
Απεναντίας στην Ευρώπη σκέφτονται διαφορετικά. Στην πόλη της Βόρειας Γαλλίας Courdimanche το αρχιτεκτονικό σχέδιο της παιδικής χαράς είχε στο επίκεντρο του τον συνδυασμό του πάρκου με έναν ανοιχτό, δημόσιο χώρο δραστηριοτήτων.
Το σχέδιο βασίζεται σε μία λωρίδα η οποία ταυτόχρονα αποτελεί ένα μονοπάτι πεζοπορίας και έναν ποδηλατόδρομο οριοθετώντας παράλληλα, με αυτό το “σημάδι” στην γη, δυο χώρους, έναν για πάρκο και έναν δεύτερο για παιδική χαρά.
Αυτή λοιπόν η περιμετρική διαδρομή είναι που ενσωματώνει ένα πλήθος επιλογών. Παγκάκια, γκαζόν, χώρος για πικ νικ, μια βρύση ακόμα και ένα υπόστεγο για μικρά τρίκυκλα. Οι εγκαταστάσεις για την παιδική χαρά βρίσκονται μέσα στον χώρο που δημιουργεί αυτός ο “ευέλικτος” στη χρήση του ποδηλατόδρομος και είναι έτσι σαφέστατα οριοθετημένος προσδίδοντας μια αίσθηση ασφάλειας και προστασίας.
Το πάρκο και η παιδική χαρά του συγκεκριμένου project είναι συνδεδεμένα, χάρη σε ένα μαυροπίνακα εδάφους, μια επιφάνεια ασφάλτου που λειτουργεί ως έκφραση γραφής σε ελεύθερο χώρο.
Κλείνοντας, οι φυτεύσεις καθορίστηκαν με προσοχή από την τοπική χλωρίδα ώστε να μην υπάρχει θέμα με την βιωσιμότητα τους, ενώ ολόκληρη η περιοχή περικλείεται από ένα “φίλτρο” θάμνων και έναν ξύλινο φράχτη μικρού μεγέθους ο οποίος δεν υψώνεται σε καμία περίπτωση στο ύψος του ματιού και αγκαλιάζει το συνολικό έργο. Εσείς ποια παιδική χαρά θα επιλέγατε;
Το design της συγκεκριμένης παιδικής χαράς ανήκει στην εταιρεία Espace Libre. Εγκρίθηκε το 2016 και υλοποιήθηκε ένα χρόνο αργότερα. Η συνολική επιφάνεια αγγίζει τα 2.000 τ.μ, ενώ κόστισε 420.000€. Οι φωτογραφίες ανήκουν στον Julien Falsimagne.
