H «Γιορτή Δημοκρατίας 2025» στη Νέα Παραλία – «Η Θεσσαλονίκη υποκλίνεται στους πραγματικούς ήρωες και αγωνιστές»

Σε ιδιαίτερα συγκινησιακό κλίμα συνεχίζεται αυτή την ώρα η «Γιορτή Δημοκρατίας 2025» στη Νέα Παραλία της Θεσσαλονίκης, μπροστά στον Λευκό Πύργο. Η εκδήλωση, που διοργανώνεται για δεύτερη χρονιά από τον Δήμο Θεσσαλονίκης, είναι αφιερωμένη στα 51 χρόνια από την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας και στα 100 χρόνια από τη γέννηση του Μίκη Θεοδωράκη, και συγκεντρώνει πλήθος κόσμου.

Αυτή την ώρα στο βήμα βρίσκεται ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Στέλιος Αγγελούδης, ο οποίος απευθύνει χαιρετισμό ενώπιον των παρισταμένων. Με λόγο φορτισμένο και βαθιά πολιτικό, αποτίει φόρο τιμής στους διωχθέντες και βασανισθέντες της Χούντας, τονίζοντας πως:

«Ο Δήμος Θεσσαλονίκης δεν ξεχνά· αποδίδει τον οφειλόμενο φόρο τιμής σε συμπολίτες μας που ύψωσαν τη φωνή τους κατά της Χούντας και των μηχανισμών της. Σε εμβληματικούς αγωνιστές και αγωνίστριες που […] αντιμετώπισαν τους δεσμώτες με θάρρος, αποφασιστικότητα και αξιοπρέπεια.»

Ο κ. Αγγελούδης στάθηκε και στη συμβολική δύναμη της τέχνης και της μουσικής του Μίκη Θεοδωράκη, λέγοντας:

«Όπως εύστοχα έχει γραφτεί, ο Μίκης δεν έκανε μουσική για να διασκεδάσει το κοινό του. Έκανε μουσική για να το αφυπνίσει. […] Ο Πολιτισμός είναι δύναμη, είναι ένα όπλο που τρόμαζε τους δικτάτορες.»

Αναφέρθηκε ονομαστικά σε δεκάδες αγωνιστές που τιμώνται απόψε, μεταξύ των οποίων οι Αναστασιάδης, Γρίμπας, Καλφακάκου, Καρρά, Μηταφίδης, Νέστωρ, Σακέτας, Σαχίνης και Υψηλάντης, ενώ έκανε ειδική μνεία και σε ανθρώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που διώχθηκαν, φυλακίστηκαν ή δεν είναι πια κοντά μας.

«Η Θεσσαλονίκη υποκλίνεται με δέος και σεβασμό στους πραγματικούς ήρωες και αγωνιστές. Σε αυτούς που δεν υπέστειλαν ποτέ τη σημαία της αξιοπρέπειας, πληρώνοντας τίμημα βαρύ για την επιλογή τους.»

Κλείνοντας, ο Δήμαρχος έστειλε ηχηρό μήνυμα ενότητας και εγρήγορσης:

«Η Δημοκρατία συγχωρεί, ανέχεται, συνθέτει, ενώνει, προχωρά — όμως ποτέ δεν ξεχνά. […] Η εθνική ενότητα, η ομόνοια και η ομοψυχία πρέπει να αποτελούν την παρακαταθήκη μας για τις επόμενες γενιές.»

Το πρώτο μέρος της βραδιάς είναι αφιερωμένο στους αγωνιστές και τις αγωνίστριες που διώχθηκαν, φυλακίστηκαν ή εξορίστηκαν κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας. Ο Δήμος Θεσσαλονίκης απονέμει τιμητικούς επαίνους σε προσωπικότητες που άφησαν το δικό τους αποτύπωμα στον αντιδικτατορικό αγώνα:
Αναστασιάδης Ανέστης, Γρίμπας Αλέκος, Καλφακάκου Γλυκερία (Ρία), Καρρά Άσπα, Μηταφίδης Τριαντάφυλλος, Νέστωρ Στέλιος, Σακέτας Σπύρος, Σαχίνης Αγάπιος, Υψηλάντης Κυριάκος.

Μερικοί δυστυχώς δεν μπόρεσαν ωστόσο να παραβρεθούν στην εκδήλωση

Με θερμό χειροκρότημα τους υποδέχτηκε το πλήθος, αναγνωρίζοντας τη συμβολή τους στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα.

Αμέσως μετά, αναμένεται να ξεκινήσει η μεγάλη συναυλία-αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη, με την Ελένη Τσαλιγοπούλου, τον Δημήτρη Μπάση και την Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Ανδρέα Κατσιγιάννη.

Το κοινό ήδη κατακλύζει τον χώρο και συμμετέχει με ενθουσιασμό σε μια βραδιά που τιμά το παρελθόν και φωτίζει το μέλλον.

Αναλυτικά ο χαιρετισμός του Στέλιου Αγγελούδη

Κυρίες και κύριοι,

Ο Δήμος Θεσσαλονίκης δεν ξεχνά,  αποδίδει τον οφειλόμενο φόρο τιμής σε συμπολίτες μας που ύψωσαν την φωνή τους κατά της Χούντας και των μηχανισμών της.

Σε εμβληματικούς αγωνιστές και αγωνίστριες που σε μια εποχή που «πίστη και ελπίδα χαροπάλευαν», βγήκαν μπροστά για την υπεράσπιση της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας, τόνωσαν το αντιδικτατορικό φρόνιμα του λαού,  αντιμετώπισαν τους δεσμώτες με θάρρος, αποφασιστικότητα και αξιοπρέπεια.

Παράλληλα, γιορτάζουμε τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννηση του Μίκη των Ελλήνων, του Οικουμενικού Μίκη Θεοδωράκη.

Του μεγάλου αυτού δημιουργού, που, όπως εύστοχα έχει γραφτεί, δεν έκανε μουσική για να διασκεδάσει το κοινό του. Έκανε μουσική για να το αφυπνίσει.

Γιατί ο Πολιτισμός είναι δύναμη, είναι ένα όπλο που τρόμαζε τους δικτάτορες. Για αυτό και η Χούντα απαγόρεψε τη μουσική του και επιφύλαξε σε αυτή την κορυφαία προσωπικότητα της νεότερης Ελλάδας ένα μεγάλο κύκλο διώξεων και εξοριών.

«Ο αγωνιστής πρέπει να έχει μνήμη» δίδασκε ο Μίκης. «Να γνωρίζει από πού έρχεται. Γιατί χωρίς γνώση της Ιστορίας δεν υπάρχει αγώνας με βάθος, δεν υπάρχει αγώνας με διάρκεια». Για αυτούς τους αγωνιστές συγκεντρωθήκαμε απόψε εδώ.

Οι Χουντικοί γνώριζαν καλά, πως η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι ο θεμέλιος λίθος της Δημοκρατίας μας, ο θεσμός που υπερασπίζεται τον κοινωνικό ιστό και την κοινωνική συνοχή, για αυτό και επιδίωξαν από την πρώτη στιγμή να την ελέγξουν.

Εκατοντάδες δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι σε όλη την Ελλάδα καρατομήθηκαν, διώχθηκαν, έζησαν τη φρίκη των βασανιστηρίων του ΕΑΤ ΕΣΑ, εκτοπίστηκαν, αρνούμενοι να συμβιβαστούν με το σκοτάδι που απλώθηκε στη χώρα στις 21 Απριλίου 1967, να προδώσουν τις αρχές και τις αξίες τους.

Η Θεσσαλονίκη υποκλίνεται με δέος και σεβασμό σε αυτούς τους γενναίους ανθρώπους που τιμούμε απόψε, στους πραγματικούς ήρωες και αγωνιστές, σε αυτούς που δεν υπέστειλαν ποτέ τη σημαία της αξιοπρέπειας, πληρώνοντας τίμημα βαρύ για την επιλογή τους.

Η μεγάλη κυρία της Αυτοδιοίκησης Ασπασία Καρρά, που δίδαξε αξιοπρέπεια, βιώνοντας με τον πλέον απάνθρωπο τρόπο την κόλαση των βασανιστηρίων.

Ο Αλέκος Ρίμπας, που παύτηκε από το αξίωμα του δημοτικού συμβούλου γιατί δεν υπάκουσε στις διαταγές των Χουντικών.

Ο Στέλιος Νέστωρ, το μέλος της «Δημοκρατικής Άμυνας», πολιτικός κρατούμενος από το 1968 μέχρι το 1973.

Ο πρωταγωνιστής της πρώτης γενιάς της αντιδικτατορικής αντίστασης Τριαντάφυλλος Μηταφίδης.

Ο πρώην Αντιδήμαρχος, πολιτικός κρατούμενος στην Αίγινα και στο Επταπύργιο Ανέστης Αναστασιάδης.

Ο πολιτικός εξόριστος στη Λέρο, με τον χαρακτηρισμό ως «επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια», μέλος της Νεολαίας Λαμπράκη, Κυριάκος Υψηλάντης.

Το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς Σπύρος Σακέτας.

Ο δημοτικός σύμβουλος επί σειρά ετών, κρατούμενος για πέντε χρόνια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Χούντας, Αγάπιος Σαχίνης.

Η αγωνίστρια που δίδαξε πολιτικό ήθος μέσα από τη δράση της στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και τη σύλληψή της, Ρία Καλφακάκου.

Ιδεολόγοι, αντισυμβατικοί, σύμβολα μας Πατρίδας αλύγιστης, έδειξαν με τον αγώνα, την αφοσίωση και το παράδειγμά τους το δρόμο της ευθύνης, της συνέπειας και της δημοκρατικής αντίστασης.

Και κοντά σε αυτούς, είναι το ελάχιστο χρέος μας να κάνουμε μια τιμητική αναφορά σε Αυτοδιοικητικούς που δεν είναι πλέον κοντά μας: Τον Αλέξανδρο Ιωσηφίδη και τον Ιωάννη Μπετζούνη, εν ενεργεία δημοτικούς συμβούλους το 1967. Και μεταπολιτευτικά, το Δήμαρχο Θεσσαλονίκης Θεοχάρη Μαναβή. Τους δημοτικούς συμβούλους Θωμά Βασιλειάδη, Αργύρη Μαλτσίδη, Ιωάννη Κομματά, Παναγιώτη Παπαδόπουλο και Ελευθέριο Χαλβατζή.

Στα πρόσωπα όλων αυτών που μας εμπνέουν και μας καθοδηγούν, τιμούμε τους λίγους που έγιναν η φωνή των πολλών.

Η Δημοκρατία συγχωρεί, ανέχεται, συνθέτει, ενώνει, προχωρά, όμως ποτέ δεν ξεχνά.

Το μήνυμα των πράξεών τους έχει ένα χαρακτήρα διαχρονικό: Υπενθυμίζει πως η προσπάθεια για την υπεράσπιση της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας οφείλει να είναι συνεχής, αδιάλειπτος, χωρίς εκπτώσεις, απαιτεί εγρήγορση και επαγρύπνηση, είναι καθήκον και υποχρέωση όλων μας.

Παράλληλα υπενθυμίζει, πως ο διαρκής αυτός αγώνας δεν ανήκει μονοπωλιακά σε κανέναν, υπερβαίνει κόμματα και ιδεολογίες.

Εμείς οι Έλληνες έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά στην ιστορία μας διχασμούς, εμφύλια πάθη και δικτατορίες. 51 χρόνια μετά, η τουρκική εισβολή και η παράνομη κατοχή της Κύπρου παραμένει χέουσα πληγή στο σώμα του Ελληνισμού.

Σε καιρούς ιδιαίτερους, σε περιόδους όπου σε παγκόσμιο επίπεδο η αστάθεια είναι η μόνη σταθερά, με τη γεωπολιτική ρευστότητα να κυριαρχεί, οφείλουμε να ομονοήσουμε πως αυτά που μας ενώνουν είναι πολύ περισσότερα απ’ όσα μας χωρίζουν.

Πως το συλλογικό συμφέρον οφείλει να ορίζει τις προτεραιότητές μας απέναντι στις πολλαπλές προκλήσεις και απειλές.

Η εθνική ενότητα, η ομόνοια και η ομοψυχία πρέπει να αποτελούν την παρακαταθήκη μας για τις επόμενες γενιές.

H συναυλία προς τιμή του Μίκη Θεοδωράκη

Αμέσως μετά, ξεκίνησε η μεγάλη συναυλία-αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη, με την Ελένη Τσαλιγοπούλου, τον Δημήτρη Μπάση και την Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Ανδρέα Κατσιγιάννη.