Η ιατροδικαστική Υπηρεσία Θεσσαλονίκης σε πλήρη εγκατάλειψη

Λέξεις: Ιωάννης Καλλιαρέκος

Η βαριά αμέλεια του υπουργείου Δικαιοσύνης για τις ιατροδικαστικές υπηρεσίες του Κράτους είναι γνωστή σε όλους όσοι υπηρετούμε σε αυτές.

Οι εργαζόμενοι στις ιατροδικαστικές υπηρεσίες, εκτός από την απειλή των σοβαρών υγειονομικών κινδύνων που αντιμετωπίζουμε εξαιτίας του αντικειμένου της εργασίας μας (μολυσματικές σοροί και σοροί με άγνωστο ιατρικό ιστορικό), αντιμετωπίζουμε επιπλέον υγειονομικούς κινδύνους, οι οποίοι συνδέονται με τα ακατάλληλα κτίρια, όπου στεγάζονται νεκροτομεία.

Η ιατροδικαστική Υπηρεσία Θεσσαλονίκης, η μεγαλύτερη περιφερειακή ιατροδικαστική υπηρεσία του υπουργείου Δικαιοσύνης, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα εγκατάλειψης:

Η υπηρεσία στεγάζεται σε προκάτ κτίριο στη βιομηχανική ζώνη της πόλης, χωρίς διασύνδεση με τα μέσα μαζικής μεταφοράς .

Επειδή βρίσκεται σε απόσταση από τον πολεοδομικό ιστό, δεν είναι εύκολα πρόσβαση στον πολίτη. Ο πολίτης, για να προσέλθει, απαιτείται να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη, για να πληρώσει ταξί με διπλή χρέωση.

Με λίγα λόγια τη σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση που μπορεί να έχει υποστεί κάποιος και το ψυχικό βάρος της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου, συμπληρώνει αναπόφευκτα η επιπλέον ταλαιπωρία και τα έξοδα.

Γιατί η ιατροδικαστική υπηρεσία αντί να είναι εύκολα προσπελάσιμη, όπως οφείλει, είναι δυσπρόσιτη. Πολίτες που δε διαθέτουν ιδιωτικό αυτοκίνητο ή στερούνται τα οικονομικά μέσα, για να πληρώσουν ταξί, πολλές φορές δεν προσέρχονται για ιατροδικαστική εξέταση.

Το αποτέλεσμα είναι να μην ασκούν το νόμιμο δικαίωμα της εξέτασης του ιατροδικαστή που τους εξασφαλίζει η προανακριτική διαδικασία και ενδεχομένως να ζημιώνονται στο πλαίσιο της απονομής του δικαίου.

Το απομακρυσμένο από τον πολεοδομικό ιστό κτίριο της ιατροδικαστικής υπηρεσίας Θεσσαλονίκης, δεν ανήκει στο υπουργείο Δικαιοσύνης αλλά σε ιδιώτη. Είναι από χρόνια εγκαταλειμμένο στην τύχη του και ανεπαρκώς συντηρημένο.

Σημειωτέον ότι στο συγκεκριμένο κτίριο εκτός από σοροί για ιατροδικαστική διερεύνηση, γίνονται δεκτά σε καθημερινή σχεδόν βάση και παιδιά και ανήλικοι για ιατροδικαστική εξέταση. Επομένως, από τους τυχόν υγειονομικούς κινδύνους που απειλούν τους εργαζόμενους, είναι προφανές ότι μπορεί να απειλούνται και οι επισκέπτες.

Την αδυναμία στοιχειώδους συντήρησης ενός ακατάλληλου κτιρίου, όπου χωρίς τις αναγκαίες υποδομές οι εργαζόμενοι διαχειρίζονται για παράδειγμα σορούς σε σήψη σε συνθήκες καύσωνα, με όρους αφόρητης δυσωδίας, όπου νεκροτομείο, γραμματεία, εργαστήρια και ιατρείο συστεγάζονται, συμπληρώνουν επιμέρους προβλήματα: Ανεπαρκής ηλεκτροφωτισμός, βρόχινα νερά που εισέρχονται με κίνδυνο να υποστεί ζημία ο τεχνολογικός εξοπλισμός ή ακόμα χειρότερα ο εργαζόμενος ατύχημα ηλεκτροπληξίας.

Δυστυχώς, όσο καθυστερεί η ανασύνταξη και ο επαναπροσδιορισμός του ενδιαφέροντος του κράτους για τις ιατροδικαστικές υπηρεσίες τόσο απλώνεται το εύρος και το βάθος των προβλημάτων που η διοίκηση και οι εργαζόμενοι καλούνται επανειλημμένα να διαχειριστούν.

*Ο Ιωάννης Καλλιαρέκος είναι πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων περιφερειακών ιατροδικαστικών Υπηρεσιών υπουργείου Δικαιοσύνης