Οι νύχτες λάμπουν στο λιμάνι

της Νένας Καζαντζίδου

Εικόνα: Ελένη Βράκα

Τα βράδια το λιμάνι είναι ασυνήθιστα γεμάτο κόσμο. Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ δημιουργεί μια διαφορετική αίσθηση του χώρου.

Περιφέρεσαι ανάμεσα στις αποθήκες, ακούς ανθρώπους να μιλούν σε διάφορες γλώσσες για ντοκιμαντέρ και χαμογελάς που ο καιρός δείχνει το καλό του πρόσωπο στους τουρίστες, ώστε να απολαύσουν την πόλη σου.

Είναι βράδυ κι όμως μυρίζει άνοιξη. Στον ουρανό ένα τεράστιο φεγγάρι μας κρατάει συντροφιά, δίπλα η θάλασσα και τα φωτάκια της πόλης να καθρεφτίζονται σε αυτήν, μια κυρία παίζει εξαίσεις μελωδίες στο βιολί της, παρέες γελάνε και συζητούν κι άλλοι ερωτεύονται. Και ξαφνικά εκεί που τρέχεις να προλάβεις την προβολή για την οποία έχεις εισιτήριο, βλέπεις ένα ζευγάρι σε ένα παγκάκι και δύο πατερίτσες πιο δίπλα. Ε, ασυνείδητα θεωρείς πως θα είναι του αγοριού. Κι όμως, το κορίτσι είχε ακουμπισμένο το πόδι της που ήταν σε γύψο, στα πόδια του αγουρίου της και γελούσαν…γελούσαν τόσο απολαυστικά κι αγαπιόντουσαν σαν να μην τους αγγίζουν τα τραύματα κι ο χρόνος.

Έτρεχα να δω το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ για τη ζωή της φωτογράφου Vivian Maier.

Μα ξέρεις; Όσες φωτογραφίες κι αν βγάλουμε, όσο ακριβή φωτογραφική μηχανή κι αν αποκτήσουμε, αυτό το ξύπνημα πολλαπλών αισθήσεων και τα πολλά στιγμιότυπα εκείνης της νύχτας, μαζί με τις μυρωδιές τους, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να τα απεικονίσουμε.

Μπείτε και κάντε like εδώ για να ενημερώνεστε για όλα τα γραμμένα αποκλειστικά για το parallaximag.gr άρθρα.