Η περιπέτεια του ποδηλατόδρομου της Δωδεκανήσου

Λέξεις: Μίνα Βέλλου

Ποδηλατόδρομος Δωδεκανήσου. Λίγους μήνες μετά την εκλογή της τρέχουσας διοίκησης έστειλα ένα διακριτικό μήνυμα στον εξωτερικό συνεργάτη του Δημάρχου κ Μήτρου ζητώντας τους να ασχοληθεί με τον ποδηλατόδρομο της Δωδεκανήσου.

Μου απάντησε άμεσα ότι δεν είναι υποχρέωση του Δήμου, αλλά της Αττικό Μετρό. Επανήλθα ρωτώντας τον, τι γίνεται τώρα και μου απάντησε ότι θα στείλει επιστολή προς την εταιρεία.

Μετά από έναν μήνα επανήλθα ρωτώντας τον, πού βρισκόμαστε με την επιστολή. Η απάντηση ήταν ότι την έστειλε και περιμένει και αυτός απάντηση.

Όπως καταλαβαίνετε συνέχιζα να πιέζω με ερωτήσεις! Κάποια στιγμή αφού η απάντηση δεν ερχόταν του ζήτησα να βρει μια λύση για τον συγκεκριμένο ποδηλατόδρομο.

Μιας και κάθε μέρα κινδυνεύει η σωματική μας ακεραιότητα και η ασφάλεια μας. μου απάντησε προτείνοντας μας να αλλάξουμε διαδρομή και να πηγαίνουμε από την Αναγεννήσεως…

Τότε του έγραψα ότι δεν είναι δικό μας θέμα ο χρόνος που επικοινωνούν δύο «θηρία», ο Δήμος και η Αττικό Μετρό, ζητώντας επίμονα να κάνει κάτι ο Δήμος,

Εκεί ήρθε η τελειωτική του απάντηση που έβαλε τα πράγματα σε άλλη βάση. Έγραψε ότι δεν μπορεί ο Δήμος να ξοδεύει τα χρήματα των Δημοτών για να ρετουσάρει τον συγκεκριμένο ποδηλατόδρομο και θα πρέπει να περιμένω πότε θα απαντήσει η Αττικό Μέτρο…

Διαπιστώνοντας την δεινή θέση που βρισκόμαστε εμείς οι δημότες – ποδηλάτες που πληρώνουμε δημοτικά τέλη βρήκα το τηλέφωνο του κ. Τάχιαου επικοινώνησα μαζί του και μου είπε τηλεφωνικώς ότι δεν ισχύει αυτό που είπε ο κ Μήτρου ζητώντας μου να του στείλω γραπτώς το αίτημα μου για να λάβω επίσημα απάντηση από την εταιρεία.

Όπερ και εγένετο.

Επικοινώνησα τηλεφωνικά με τον Δήμαρχο για την όλη κατάσταση και μου είπε ότι αν είναι έτσι όπως λέει η Αττικό Μετρό, θα φροντίσει ο Δήμος για την ανάπλαση ζητώντας μου και αυτός να του στείλω την σχετική αλληλογραφία.

Το έκανα! Έστειλα το αίτημα μου και την αλληλογραφία με την Αττικό Μετρό στους άμεσα υπεύθυνους για το θέμα, τον αρμόδιο Αντιδήμαρχο και τον εξωτερικό συνεργάτη του Δημάρχου

Απαντά ο αντιδήμαρχος με μια επιστολή η οποία στην ουσία δεν έλεγε τίποτα για την “ταμπακιέρα”, αφού μιλούσε για το ΣΒΑΚ που δεν μπήκε ο ποδηλατόδρομος.

Ξαναστέλνω επιστολή στην Αττικό Μετρό και την απάντηση του αντιδήμαρχου, με την εταιρεία να αρνείται να στείλει ξανά επιστολή, λέγοντας  ότι ισχύει η πρώτη απάντηση και καλούσε τον αντιδήμαρχο και τον συνεργάτη του Δημάρχου, να διαβάσουν καλύτερα.

Αφού απάντηση δεν πήραμε οι επιστολές συνεχίστηκαν. Μέχρι που σε μια επιστολή που επισυνάπτεται προς διάφορες υπηρεσίες, βγαίνει ένα «διαμαντάκι», που απορρίπτει το αίτημα του αστυνομικού τμήματος που ζήτησε την κατάργηση του ποδηλατόδρομου για να παρκάρουν τα αυτοκίνητά τους (!).

Αφού τελείωσα με την εργασία μου ως… κούριερ μεταξύ του Δήμου και της Αττικό Μετρό, μπαίνω σε απευθείας πια αντιπαράθεση με τον Αντιδήμαρχο ο οποίος μου μου απαντά ότι θα χρειαστεί να περιμένουμε τον καινούργιο σχεδιασμό και ότι έχει στείλει εντολή στη Διεύθυνση Οδοποιίας να δει τι μπορεί να κάνει, καθώς δεν έχει να πει κάτι άλλο.

Ξεκινάει ένας άλλος Γολγοθάς, αφού η Διεύθυνση Οδοποιίας μου απαντά ότι έχει λάβει την επιστολή από τον αντιδήμαρχο, θέλει να φτιάξει τον ποδηλατόδρομο, αλλά έχει μόνο ΤΡΕΙΣ ανθρώπους για όλη την πόλη και δεν υπάρχουν χρώματα και χρήματα.

Κάπου εκεί ξεχείλισε το ποτήρι και κάλεσα τον Δήμαρχο ο οποίος με άκουσε, ρώτησε με ποιον μίλησα και ως δια μαγείας δύο ημέρες μετά βρέθηκαν χρώματα, βρέθηκαν άνθρωποι, οριοθετήθηκε ξανά με χρώμα ο ποδηλατόδρομος, όμως δεν υπάρχουν προστατευτικά κράσπεδα με αποτέλεσμα οι οδηγοί να συνεχίζουν να παρκάρουν μέσα στον ποδηλατόδρομο.

Θα πω ένα ευχαριστώ στον Δήμαρχο για την προσωπική του παρέμβαση, καθώς έδωσε μια μικρή λύση στο πρόβλημα.

Εξακολουθώ να πιστεύω ότι ο ο Δήμαρχος δεν είναι για δίνει λύσεις σε τέτοια θέματα όταν έχει αντιδημάρχους και εξωτερικούς συνεργάτες για αυτό και δεν τον ενόχλησα από την αρχή.

Δήμαρχε σε ευχαριστώ πολύ!

Όσο για τον Αντιδήμαρχο που δεν θέλει, για αυτό και δεν μπορεί, έχω να του πω ότι ήταν μεγάλη τιμή που τον έκανε ο Δήμαρχος αντιδήμαρχο της συγκεκριμένης διεύθυνσης βιώσιμης κινητικότητας και θα έπρεπε να μελετήσει τι σημαίνει αυτό. Δε σημαίνει μόνο να κάνεις δρόμους (ενίοτε έξι μήνες μετά να παραμένουν ημιτελή τα έργα σε γειτονιές όχι τόσο κοσμικές και να στρώνεις πλακάκια στην πόλη για να είναι σωστός). Χρειάζεται να εργάζεσαι σε δύο επίπεδα. Στο ένα να δίνεις λύσεις στην καθημερινότητα των πολιτών και δεύτερον να έχεις όραμα αλλά και να εργάζεσαι πάνω σε αυτό. Για τα επόμενα χρόνια δηλαδή να δημιουργήσεις υποδομές. Διαφορετικά είσαι ένα μεγάλος εργολάβος του Δήμου.

Όσο για τον αν δεν υπάρχουν χρήματα να αγοραστούν τα απαραίτητα;

Μπορείτε να ζητήσετε χορηγία προς την Διεύθυνση Βιώσιμης Κινητικότητας σε μία από τις πολλές εταιρείες που εργάζονται εργολαβικά για τον Δήμο ή μία άλλη ιδιωτική εταιρεία η οποία θα βάλει το λογότυπο της πάνω στα προστατευτικά.

Θέληση να υπάρχει μόνον!

Όλα εγώ πια;

Έγραψα όλα αυτά, γιατί άκαμπτες συμπεριφορές δεν αξίζουν στου δημότες.

Πόσο μάλλον εμάς τους ενεργούς δημότες που είμαστε και αστικοί ποδηλάτες.

Επίσης πρεσβεύω ότι όσες υποχρεώσεις έχει ο Δήμος προς εμάς , άλλες τόσες έχουμε εμείς για τον δημόσιο χώρο.

Σε αυτήν την κατάσταση που βρίσκεται όλη η Ελλάδα με τις πάρα πολλές ελλείψεις στο αστικό περιβάλλον με μηδενική βιώσιμη κινητικότητα.

Οπότε φίλες και φίλοι μου, σας προτρέπω να ασχοληθείτε και εσείς με τα κοινά.

Αν κάνει ο καθένας αίτημα για αυτό που τον δυσκολεύει την καθημερινότητα του θα πάψει και το σύστημα να είναι τόσο αργό και λόγω της πίεσης μας θα αρχίσουν να γίνονται πράγματα!

Από τα πρόσωπα που συνδιαλλάχτηκα ο  μόνος που με άκουσε πραγματικά ήταν ο Δήμαρχος! Ούτε ο αντιδήμαρχος, ούτε ο εξωτερικός του συνεργάτης.

ΥΣ: Αν μου ξαναδώσει «χώρο» η parallaxi θα γράψω πόσο σημαντικό είναι για την πόλη να συνεργάζεται αμισθί με άξιους αντιδημάρχους (έχω παραδείγματα!)

*Η Μίνα Βέλου είναι ενεργή πολίτης.