Η πόλη στο χτες και στο σήμερα: 1980-2018

Mία φωτογραφία λένε ισούται με 1000 λέξεις και επειδή οι φωτογραφίες είναι αδιάψευστοι μάρτυρες της πραγματικότητας, ιδού μία σειρά φωτογραφιών από κομβικά σημεία της πόλης, φωτογραφημένα την δεκαετία του 80 και σήμερα. Τα συμπεράσματα δικά σας.

1. ΒΑΣΙΛΙΚO ΘΕΑΤΡΟ

Η αρχική φώτο είναι του Άρη Γεωργίου από το Βασιλικό Θέατρο πριν την αποκατάστασή του.

Το Βασιλικό Θέατρο κατασκευάστηκε το 1940 και το 1961 αποτέλεσε την πρώτη στέγη του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (ΚΘΒΕ). Όµως, λόγω των πολλαπλών φθορών που είχε υποστεί από προηγούµενες χρήσεις σύντοµα εγκαταλείφθηκε. Για πάνω από 20 χρόνια έµεινε εγκαταλελειµµένο, ενώ το 1986 έγιναν προσπάθειες αποκατάστασής του. Τελικά η πλήρης αποκατάστασή του ξεκίνησε το 1996 και υπερτριπλασίασε το κόστος που είχε προϋπολογιστεί, αποτελώντας για πολλούς µέγα σκάνδαλο της Πολιτιστικής. Σήµερα αποτελεί και πάλι τη βάση του ΚΘΒΕ.

2. ΕΡΓΟΣΤAΣΙΟ ΑΥΣΤΡΟΕΛΛΗΝΙΚHΣ ΕΤΑΙΡΕIΑΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣIΑΣ ΚΑΠΝΟY – ΕΜΠΟΡΙΚO ΚEΝΤΡΟ ΠΛΑΤΕIΑ

Η φώτο είναι του Άρη Γεωργίου

Το κτίριο που στεγάζει σήµερα το Εµπορικό Κέντρο Πλατεία είναι το παλιό κτίριο της Αυστροελληνικής Εταιρείας Επεξεργασίας Καπνού. Αποτελεί ένα από τα λίγα βιοµηχανικού τύπου κτίρια στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, το οποίο µετά το κλείσιµο της Αυστροελληνικής στα τέλη της δεκαετίας του 1970, εγκαταλείφθηκε και έπεσε σε αχρηστία για περίπου 20 χρόνια. Στα µέσα του 1990 άρχισε να ανακατασκευάζεται για να φιλοξενήσει το Εµπορικό Κέντρο Πλατεία, το οποίο εγκαινιάστηκε το 1998. Στη διαδικασία αποκατάστασής του, διατηρήθηκε µόνο η πρόσοψη του κτιρίου.

3. ΠΛΑΤΕIΑ ΑΓIΑΣ ΣΟΦIΑΣ

Η φώτο είναι της Τώνιας Νάτσιου

Η Πλατεία Αγίας Σοφίας, στο κέντρο της πόλης, υπήρξε για πολλά χρόνια απλώς µία νησίδα στη µέση του δρόµου. Στα µέσα της δεκαετίας του 1990 τοποθετήθηκε εκεί το µοντέρνο γλυπτό «Πολίτες» του γλύπτη Μ. Τζοµπανάκη, που τότε σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως. Σήµερα, λόγω των πολυκατοικιών που χτίστηκαν στη θέση κάποιων από τα τελευταία διώροφα του κέντρου αλλά κυρίως λόγω των έργων του µετρό και την προσπάθεια πεζοδρόμησής της η εικόνα πέριξ της πλατείας έχει αλλάξει ολοκληρωτικά.

4. ΛΟYΝΑ ΠΑΡΚ – ΜEΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚHΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝIΚΗΣ

Η φώτο είναι του Νώντα Στυλιανίδη

Από τα µέσα της δεκαετίας του 1970 και για περίπου 20 χρόνια, στην αρχή στη Σαλαμίνα, Μπότσαρη με παραλία και μετά στην παραλία του Καραμπουρνακίου, δίπλα στο Ποσειδώνιο Αθλητικό Κέντρο, βρισκόταν το Λούνα Παρκ της πόλης. Στα µέσα της δεκαετίας του 1990, το Λούνα Παρκ είχε χάσει κοµµάτι από την αίγλη του και τελικά λίγο αργότερα έκλεισε. Μερικά χρόνια αργότερα, στο ίδιο σηµείο που βρισκόταν παλιά το Λούνα Παρκ άρχισε να κατασκευάζεται το Μεγάρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, το οποίο εγκαινιάστηκε το 2000.

5. ΣΤΡΑΤOΠΕΔΟ ΤΣΙΡΟΓΙAΝΝΗ – ΝEΟ ΔΗΜΑΡΧΙΑΚO ΜEΓΑΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝIΚΗΣ

Η φώτο του Νώντα Στυλιανίδη

Το Στρατόπεδο Τσιρογιάννη, ή αλλιώς «έρηµος Καλαχάρι», όπου σήµερα βρίσκεται το γιγάντιο Νέο ∆ηµαρχιακό Μέγαρο Θεσσαλονίκης, στέγαζε για χρόνια μέχρι τη δκαετία του 80, σε ένα λυόμενο, το θέατρο «Κατερίνα» και έπειτα ήταν για πολλά χρόνια ένα από λίγα δωρεάν πάρκινγκ της πόλης, το οποίο βέβαια ήταν κοινό µυστικό ότι τις νύχτες λειτουργούσε και ως τόπος ψωνιστηριού. Το δημαρχείο που ορθώθηκε στο οικόπδο δέχτηκε σκληρή κριτική πολιτών και ακόμα και του σημερινού δημάρχου, ενώ χρέωσε τον δήμο με απίθανα ποσά.

6. ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

Είναι παράδειγμα προς μίμηση αναστήλωσης διατηρητεόυ που βρισκόταν υπό κατάρρευση. To κτίριο αγοράστηκε από την οικογένεια Πετρίδη στην οποία ανήκε ως το 1969. Πριν από περίπου 20 χρόνια κρίθηκε διατηρητέο και περιήλθε στην κυριότητα του δήμου Θεσσαλονίκης. Το 1984 με Υπουργική απόφαση χαρακτηρίστηκε ως έργο τέχνης που χρειάζεται ειδική κρατική προστασία. Ο Οργανισμός Πολιτιστικής Πρωτεύουσας “Θεσσαλονίκη ’97” το συμπεριέλαβε σε πρόγραμμα βελτίωσης, αλλά δεν έγινε η συντήρησή του. Από τότε που έπαψε να χρησιμοποιείται ως κατοικία, στέγασε ένα γραφείο μεταφορών, χρησίμευσε ως αποθήκη και έγινε κατάλυμα αστέγων. Από το 2006 ξεκίνησαν οι εργασίες συντήρησής του, αλλά σταμάτησαν απότομα το 2009 λόγω προβλημάτων στη ροή της χρηματοδότησης από το υπουργείο Πολιτισμού, αν και ήδη η αποκατάσταση και ανακαίνισή του είχε σχεδόν ολοκληρωθεί με συνολικό κόστος 1,3 εκατ. ευρώ. Σήμερα η έγκριση από το δημοτικό συμβούλιο εργολαβίας ύψους 14.000 ευρώ προκειμένου να ολοκληρωθούν οι εργασίες ανάδειξης του εκπληκτικού εσωτερικού διάκοσμου, αλλά και η ένταξη του περίγυρου χώρου σε πράσινα προγράμματα αφήνει ελπίδες ότι δεν θα αργήσει η λειτουργία του ως χώρος πολιτισμού. Μακάρι να ακολουθήσουν την τύχη του και τα υπόλοιπα διατηρητέα που οδεύουν προν τον αφανισμό.

Η φώτο είναι της Νένας Καζαντζίδου