Η «Χαμένη» Θεσσαλονίκη ζωντανεύει με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης
Ένας λάτρης του σινεμά και της ιστορίας πειραματίστηκε με το A.I., για να δημιουργήσει μικρές ψηφιακές χρονοκάψουλες
Πώς ήταν άραγε η προκυμαία της Θεσσαλονίκης λίγο μετά την Απελευθέρωση; Ή χαρακτηριστικές οδοί όπως η Τσιμισκή και η Παύλου Μελά μέσα στο Μεσοπόλεμο; Ο Παλιός Σιδηροδρομικός Σταθμός μέσα στην Κατοχή, όταν γράφτηκε μία από τις μαύρες σελίδες της ιστορίας της πόλης;
Η απάντηση μπορεί πλέον να δοθεί μόνο από γραπτές (ή σπανιότερα προφορικές) μαρτυρίες και παλιές φωτογραφίες. Ειδικά στις τελευταίες, η φαντασία μας συμπληρώνει τα κενά: Δίνει χρώμα στις ασπρόμαυρες εικόνες, προσθέτει κίνηση, προσπαθεί να μαντέψει τι θα σκέφτονταν οι άνθρωποι που απεικονίζονταν στα πολυκαιρισμένα ντοκουμέντα. Αλλά ακόμα και η πιο δυνατή φαντασία δεν θα μπορέσει ποτέ να υποκαταστήσει πλήρως την αληθινή εικόνα που κρύβεται πίσω από τις φωτογραφίες.
Τώρα ήρθε η σειρά της τεχνητής νοημοσύνης να γεμίσει και αυτή, όσο μπορεί, το κενό, μέσω μίας πρωτοβουλίας που που ξεκίνησε από την ομάδα έρευνας «Θεσσαλονίκη Χαμένη Πόλη». Ως τώρα, η ομάδα είχε προσπαθήσει, μέσα από διαδραστικούς χάρτες, συλλογές φωτογραφιών και αναρτήσεις στα social media, να αναδείξει το παρελθόν μιας «άλλης», παλιάς Θεσσαλονίκης, που σήμερα έχει χαθεί σε μεγάλο βαθμό. Το τελευταίο διάστημα, προσθέτει κίνηση σε χαρακτηριστικά ενσταντανέ παλιάς Θεσσαλονίκης με τη χρήση τεχνητής νοημοσύνης, δημιουργώντας βίντεο διάρκειας λίγων δευτερολέπτων.
Ο Δαυίδ Μπράβος, μέλος της ομάδας και δημιουργός των βίντεο, δηλώνει απλός ερασιτέχνης, κάπως… τεχνοφοβικός και φανατικός σινεφίλ με παιδικό όνειρο τη σκηνοθεσία. Η αγάπη του για τον κινηματογράφο τον οδήγησε στο να μπει σε χωράφια καθαρά τεχνολογικά. Κάπως έτσι, ανακάλυψε ένα λογισμικό που, με συνδρομή μόλις 10 ευρώ το μήνα και τις κατάλληλες εντολές, μπορεί να προσθέσει κίνηση σε όποια εικόνα εισάγει ο χρήστης. Λίγο ρετουσάρισμα μετά αρκεί ώστε να δημιουργηθεί ένα σχετικά ομαλό και ρεαλιστικό αποτέλεσμα.
«Τα περισσότερα λογισμικά συνθέτουν από το μηδέν μία εικόνα με βάση την επιθυμία του χρήστη. Αυτό προσθέτει κίνηση σε μία υπάρχουσα εικόνα. Τις πρώτες μου δοκιμές τις έκανα με πορτρέτα μελών της οικογένειάς μου, γνωστούς και φίλους, καταλήγοντας και σε βίντεο διάρκειας άνω του λεπτού», δηλώνει στην Parallaxi. «Έπειτα, λόγω του ενδιαφέροντός μου για την πόλη, σκέφτηκα να πειραματιστώ με παλιές φωτογραφίες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και να μοιραστώ το αποτέλεσμα με την ομάδα, ώστε να διαδοθεί σε περισσότερους και να γίνει μια μικρή φιλμοθήκη».
Το πρώτο βίντεο που έφτιαξε αποτελούνταν από πλάνα παλιάς Θεσσαλονίκης με μουσική από πάνω, ενώ στα επόμενα βλέπουμε σύντομα clip των έξι δευτερολέπτων, καθένα από διαφορετικό σημείο της πόλης. Για το οπτικό αποτέλεσμα, έμπνευση αποτέλεσαν οι φωτογραφίες που συνέλεξε για τη Θεσσαλονίκη ο Pierre de Gigord, ο μεγαλύτερος συλλέκτης φωτογραφιών από την Οθωμανική Περίοδο παγκοσμίως.
Ο κ. Μπράβος κάνει λόγο για μια πρωτοποριακή και συναρπαστική τεχνολογία, που σύντομα ενδέχεται να βρει εφαρμογή στην εκπαίδευση, τη δημιουργία ντοκιμαντέρ και τη μουσειολογία. Μέχρι τότε, ένα μικρό αλλά πάντα συγκινητικό δείγμα της μπορούμε να βρίσκουμε στη σελίδα Θεσσαλονίκη Χαμένη Πόλη στο Facebook.
Μερικά ακόμα από τα βίντεο του κ. Μπράβου:
