Με ένα σχοινί τον κρέμασαν, με ένα σχοινί προσπάθησαν να τον «γκρεμίσουν»
Η άγνωστη, σε πολλούς, ιστορία του Νίκου Καπετανίδη και το άγαλμα του στο Μητροπολιτικό Πάρκο Παύλου Μελά, που βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο για έναν απίστευτο λόγο
Μάρτυρες ενός αδιανόητου σκηνικού έγιναν πριν από λίγες ημέρες τα μέλη του Σωματείου Δράσης “Νίκος Καπετανίδης” μετά την πληροφορία που έλαβαν ότι άγνωστοι προσπάθησαν να κλέψουν το μπρούτζινο άγαλμα στη μνήμη του Ν. Καπετανίδη που βρίσκεται στο Μητροπολιτικό Πάρκο Παύλου Μελά.
Το άγαλμα ήταν δεμένο με σχοινί, ενώ δίπλα από αυτό παρατηρήθηκαν ίχνη από ρόδες, που σημαίνει ότι οι δράστες ήθελαν επί της ουσίας να το «γκρεμίσουν» και να το σύρουν.
Ο Γιώργος Γεωργιάδης, δημοσιογράφος και πρόεδρος του Σωματείου Δράσης “Νίκος Καπετανίδης” υπέβαλλε μήνυση κατά αγνώστων.
Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι και στο παρελθόν το μνημείο έχει γίνει στόχος βανδάλων, ενώ παλαιότερα άγνωστοι είχαν αφαιρέσει γλυπτές αναπαραστάσεις από τη βάση του.
Με αφορμή το τελευταίο περιστατικό, το Σωματείο Δράσης “Νίκος Καπετανίδης” σημείωσε ότι η κατάσταση στο μητροπολιτικό πάρκο Παύλου Μελά δεν είναι ανεκτή και υπάρχει πρόβλημα ασφάλειας του χώρου καθώς έχουν γίνει επανειλημμένα καταγγελίες για κλοπές και φθορές πολύτιμων υλικών, καλωδίων κ.λπ. που αφορούν στην ηλεκτροδότηση και στον φωτισμό του χώρου.
Γι’ αυτό το λόγο και προσθέτουν ότι η παραπάνω κατάσταση δεν αφορά μόνο την προστασία του αγάλματος στη μνήμη του Νίκου Καπετανίδη, αλλά εν συνόλω την ασφάλεια του χώρου και την κίνηση όλων των πολιτών που διέρχονται καθημερινά.
«Αυτό το σκοινί που θυμίζει τόσο πολύ την αγχόνη που κρέμασαν τον Εθνομάρτυρα Νίκο Καπετανίδη και που τώρα έγινε εργαλείο κλοπής 100 χρόνια μετά» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Γεωργιάδης σε ανάρτησή του για το περιστατικό.
Ο μάρτυρας της ποντιακής δημοσιογραφίας
Αυτό που επίσης προκαλεί μεγάλη αίσθηση είναι το γεγονός ότι με αφορμή το πρόσφατο θλιβερό περιστατικό, αρκετοί δεν γνωρίζουν όχι απλώς την ύπαρξη του συγκεκριμένου μνημείου στο χώρο που πρόκειται να κατασκευαστεί το Μητροπολιτικό Πάρκο Παύλου Μελά, αλλά ούτε και την ιστορία του ανθρώπου αυτού.
Ο Νίκος Καπετανίδης γεννήθηκε το 1899 στην Ριζούντα του Πόντου. Φοίτησε στο σημαντικό εκπαιδευτικό ίδρυμα του Φροντιστηρίου της Τραπεζούντας.
Μετά την αποφοίτησή του εργάστηκε για λίγο ως δάσκαλος, αφού η δημοσιογραφία τον «κέρδισε» και έτσι ξεκίνησε να εργάζεται στο περιοδικό «Επιθεώρηση» του Φίλωνα Κτενίδη.
Άλλωστε, από τα μαθητικά του χρόνια είχε φανεί η έφεσή του στο γράψιμο, με τον ίδιο να δίνει κείμενα προς δημοσίευση σε έντυπα της Τραπεζούντας χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο «Σίσυφος».
«Δεν ξέρω αν γράφαμε παίζοντας ή αν παίζαμε γράφοντας», είχε πει ο Κτενίδης για τη μεταξύ τους σχέση.
Η «Εποχή» που… άφησε εποχή
Το 1917 ο Καπετανίδης κάνει την πρώτη του εκδοτική προσπάθεια με την εφημερίδα «Σάλπιγξ», χωρίς όμως κάποιο εντυπωσιακό αποτέλεσμα.
Το 1918 κάνει το μεγάλο βήμα με την εφημερίδα «Εποχή».
Ο Νίκος Καπετανίδης δίνει μεγάλο αγώνα με την πένα του για να φέρει στο φως τις τουρκικές θηριωδίες εναντίον των Ελλήνων του Πόντου.
«Η δημοσιογραφία του καιρού μας είναι, πρέπει να είναι, αγών και πάλη και ακατάσχετος ορμή προς τα πρόσω» έλεγε ο ίδιος, παλεύοντας για να αποκαλύψει την αλήθεια.
Υπέρμαχος της δημοτικής γλώσσας, βρέθηκε στον πυρήνα των πνευματικών ηγετών του ποντιακού ελληνισμού, υποστηρίζοντας επίσης ότι η εκπαίδευση δεν θα πρέπει να ελέγχεται από τις θρησκευτικές αρχές.
«Ζήτω η Ελλάς!»
Το τελευταίο φύλλο της «Εποχής» κυκλοφόρησε στις 5 Μαρτίου 1921.
Οι αλήθειες, αλλά και ο τρόπος γραφής του Καπετανίδη ήταν κάτι που ενοχλούσε το καθεστώς του Κεμάλ Ατατούρκ.
Φάνηκε άλλωστε και από την επίσκεψη του «σφαγέα» Τοπάλ Οσμάν, ο οποίος τον απείλησε για τα όσα γράφει.
Ο ίδιος δεν πτοήθηκε.
Ο Καπετανίδης, όπως και χιλιάδες άλλοι εθνομάρτυρες του ποντιακού ελληνισμού, το πλήρωσε με τη ζωή του.
Έτσι, μόνο θα μπορούσε να σταματήσει κάποιος τον αιχμηρό του λόγο.
Ο Καπετανίδης συνελήφθη και σε βάρος του στήθηκε μια δίκη – παρωδία στην Αμάσεια τον Σεπτέμβριο του 1921.
Τον κατηγόρησαν ότι βρέθηκε στο σπίτι του ένα γράμμα του εμπόρου Κωνσταντίνου Κωνσταντινίδη (1856-1930) που αναφερόταν στη δημιουργία ανεξάρτητου Ποντιακού Κράτους. «Όχι κύριε πρόεδρε. Εγώ θέλω την ένωση του Πόντου με την Ελλάδα» τόνισε εμφατικά και θαρραλέα κατά τη διάρκεια της δίκης του.
Η ετυμηγορία ήταν εκτέλεση δια απαγχονισμού.
Όπερ και εγένετο στις 21 Σεπτεμβρίου του 1921 στην Αμάσεια.
«Ζήτω η Ελλάς!» ήταν τα τελευταία του λόγια…
Το άγαλμα στο πρώην στρατόπεδο του Παύλου Μελά
Στις 21 Σεπτεμβρίου 2021 έγιναν τα αποκαλυπτήρια του αγάλματός του στο χώρο του πρώην στρατοπέδου Παύλου Μελά στη Θεσσαλονίκη.
Το άγαλμα, που φτάνει τα έξι μέτρα, φιλοτέχνησε ο γλύπτης Γιώργος Κικώτης.
Σημαδιακή η μέρα των αποκαλυπτηρίων, καθώς είχαν συμπληρωθεί 100 χρόνια από την ημέρα που ο ίδιος απαγχονίστηκε στα 32 του χρόνια.
Το περικαλλές μνημείο του Εθνομάρτυρα Νίκου Καπετανίδη αποτελεί την πλέον εμβληματικού χαρακτήρα πολιτισμική παρέμβαση σε ζητήματα Εθνικής μνήμης του Ελληνισμού της καθ’ημάς Ανατολής στην πρωτεύουσα των προσφύγων Σταυρούπολη.
Ο περίτεχνος μπρούντζος στηρίζεται σε λευκό μάρμαρο Δράμας αρίστης ποιότητας Παυλίδη και έχει υποστεί υψηλότατης ακρίβειας επεξεργασία στα ειδικά εργαστήρια Μπαϊρακτάρη Δράμας.
Στο σύνολο το μνημείο φτάνει στα 6.00 μέτρα από το έδαφος και πλαισιώνεται από δύο ισχυρούς ιστούς με την Ελληνική σημαία καθώς και αυτή των Κομνηνών Τραπεζούντας. Στη βάση των μαρμάρων ο διαπρεπής γλύπτης Γιώργος Κικώτης αναπαριστά σε μπρούντζινο διάκοσμο με εξαιρετική εκφραστική δύναμη τις στιγμές του Εθνομάρτυρα Νίκου Καπετανίδη που τον έστειλαν στην λεωφόρο της Αθανασίας. Εντός του δικαστηρίου στην Αμάσεια όπου κατεδαφίζει το παράνομο τουρκικό κατηγορητήριο.
Προ της αγχόνης όπου αντιμετωπίζει τους δημίους του με απαράμιλλο θάρρος και φωνάζει Ζήτω η Ελλάς. Στη μετώπη έχει χαραχθεί η φράση του στο τελευταίο του γράμμα από την φυλακή στην οικογένεια του που την καλεί να μείνει ψύχραιμη. Αλλά και η πεποίθηση του ότι η θυσία του για την Ελλάδα είναι χρέος αναπόφευκτο.
*Πληροφορίες:
“Νίκος Καπετανίδης – Ο ηρωικός δημοσιογράφος του Πόντου“, Εκδόσεις Ινφογνώμων
Νικόλαος Καπετανίδης: Ο μάρτυρας της ποντιακής δημοσιογραφίας – sansimera.gr
