Πώς η Ευρυδίκη άλλαξε την ιστορία της Μακεδονίας

Η Ευρυδίκη της Λυγκηστίδος ήταν κόρη των Δωρικής φυλής Σίρρα και Ίρρας και σύζυγος του Αμύντα Γ’, βασιλιά της Μακεδονίας. Γεννήθηκε το 407 π.Χ. και αποτελεί την πρώτη γνωστή βασίλισσα στην ιστορία, που άσκησε πολιτικά καθήκοντα, έχοντας ενεργό ρόλο στις εξελίξεις της πρώιμης Μακεδονικής κυριαρχίας, αλλάζοντας την ροή της ιστορίας.

Ο Αμύντας Γ’ κατάφερε στα χρόνια της βασιλείας του να συμμαχήσει με Αθήνα και Σπάρτη, περιορίζοντας σημαντικά την δύναμη της Ολύνθου. Άνοιξε δρόμους εμπορίου – κυρίως ξυλείας – με την Αθήνα, ενισχύοντας την οικονομία της Μακεδονίας, μετατρέποντας την σε πρώτη δύναμη στην Βόρειο Ελλάδα.

Με την Ευρυδίκη απέκτησε τρεις γιους: Τον Αλέξανδρο Β΄ (πρωτότοκο και διάδοχο του θρόνου), τον Περδίκκα Γ΄ και τον Φίλιππο Β΄.

Η Ευρυδίκη περιγράφεται ως μια φιλόδοξη και ατρόμητη γυναίκα, με διπλωματική προσωπικότητα, που δεν δίστασε ποτέ της να ρισκάρει. Λέγεται πως με την βοήθεια του Πτολεμαίου του Αλωρίτη, ξάδερφο του Αμύντα Γ’, και αντιβασιλέα της Μακεδονίας, με τον οποίο σύναψε παράνομη σχέση, δολοφόνησε τον άντρα της και τον πρωτότοκο γιο της Αλέξανδρο Β’, ώστε να αναλάβουν την εξουσία, το 370 π.Χ.

Αυτό προκάλεσε μεγάλη σύγχυση στα εσωτερικά του Μακεδονικού βασιλείου, δίνοντας πάτημα στον Παυσανία, σφετεριστή του θρόνου, να εισβάλει στην Μακεδονία με στρατό, αποτελούμενο από Έλληνες μισθοφόρους και έκπτωτους Μακεδόνες. Η Ευρυδίκη, μπροστά στον κίνδυνο να χάσει την εξουσία, ζήτησε βοήθεια από τον Αθηναίο στρατηγό Ιφικράτη. Έτσι, στάλθηκε στρατός από την Αθήνα στην Μακεδονία, ο οποίος υπερίσχυσε του Παυσανία.

Για να λυθούν τα εσωτερικά ζητήματα εξουσίας, ανήλθε στην εξουσία ο Περδίκας Γ’, ο δεύτερος γιος του Αμύντα και της Ευρυδίκης. Ο Πτολεμαίος, υπέπεσε σε επίτροπος του βασιλιά και δολοφονήθηκε από τον Περδίκα λίγα χρόνια αργότερα, το 365 π.Χ.

Εργάστηκε για να βελτιώσει τα οικονομικά του κράτους και να εξαπλώσει την Μακεδονική κυριαρχία σε όλη την Βόρεια Ελλάδα. Επιστράτευσε στρατό, κατά των Ιλλυριών, με σκοπό να σταματήσει τις καταστροφικές επιδρομές τους στην Μακεδονική γη, αλλά η εκστρατεία κατέληξε σε όλεθρο, χάνοντας την ζωή του, το 359 π.Χ.

Έτσι ανήλθε στην εξουσία ο Φίλιππος Β΄, πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Η Ευρυδίκη πέθανε το 343 π.Χ, ζώντας αρκετά, ώστε να δει το βασίλειο της να μεγαλώνει υπό την εξουσία του μικρότερου γιου της. Ο τάφος της βρίσκεται στον σημερινό αρχαιολογικού χώρο των Αιγών, στην Βεργίνα.

Σύμφωνα με την αρχαιολόγο Αγγελική Κοτταρίδη: «Το 368 π.Χ. ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά για το βασίλειο των Μακεδόνων. Ο βασιλιάς Αμύντας Γ΄ που κατάφερε να το οδηγήσει με τις λιγότερες δυνατές απώλειες, ανάμεσα από πολύ δύσκολες συμπληγάδες είχε πεθάνει δύο χρόνια πριν και ο νέος βασιλιάς, ο πρωτότοκος Αλέξανδρος Β΄ είχε δολοφονηθεί. Μια μεγάλη συνομωσία βρισκόταν έτσι σε εξέλιξη, με τον ανταπαιτητή Παυσανία να κερδίζει διαρκώς έδαφος, έχοντας τη στήριξη των εχθρών, που έσφιγγαν από παντού τον κλοιό. Και στο μεταξύ ο νόμιμος διάδοχος Περδίκκας ήταν ανήλικος ακόμη, ενώ ο μικρότερος αδερφός του Φίλιππος κρατούταν όμηρος στη Θήβα.

Τότε ήταν που πήρε τα πράγματα στα χέρια της η χήρα βασίλισσα Ευρυδίκη. Κάλεσε τον Αθηναίο στρατηγό Ιφικράτη, του θύμισε τους δεσμούς φιλίας, που τον ένωναν με τον οίκο του άντρα της, του ζήτησε υποστήριξη για τα ανήλικα παιδιά της και τα κατάφερε. Ο Ιφικράτης έδιωξε τον Παυσανία και ο Περδίκκας Γ΄ ανέβηκε στον θρόνο (365-359 π.Χ.). Έχοντας ως μέντορα τον μαθητή του Πλάτωνα, τον Ευφραίο έγινε ο πρώτος πεφωτισμένος ηγεμόνας της ιστορίας, σκοτώθηκε όμως πολύ νέος, μαζί με 4.000 Μακεδόνες, πολεμώντας τους Ιλλυριούς.

Ο άλλος γιος της Ευρυδίκης, ο Φίλιππος Β΄(359-336 π.Χ.) ήταν αυτός, που έκανε την Μακεδονία πρώτη δύναμη, κυριάρχησε στα Βαλκάνια και ένωσε για πρώτη φορά τους Έλληνες. Ενώ ο εγγονός της Αλέξανδρος Γ΄ (336-323 π.Χ.) έφερε τον Ελληνισμό στις όχθες του Ινδού και έγινε ο πρώτος πολίτης της Οικουμένης.

Η Ευρυδίκη έζησε αρκετά και πρόλαβε να δει τους κόπους του Φιλίππου να φέρνουν καρπούς. Πέθανε το 343 π.Χ. και ο γιος της την έθαψε με πρωτοφανή μεγαλοπρέπεια στον πρώτο μακεδονικό τάφο που δημιουργήθηκε ειδικά για αυτήν στις Αιγές. Ήταν περήφανη, γιατί έμαθε γράμματα, έστω και όντας ώριμη γυναίκα πια, και έτσι μπορούσε να χαίρεται των “Μουσών τα δώρα”».

Πληροφορίες: mononews.gr