Κάποιος να τους (μας) προσέχει…

Η Parallaxi αναζήτησε και βρήκε στη Θεσσαλονίκη άτομα, οργανώσεις και φορείς που επιχειρούν καθημερινά να προσφέρουν μια μικρή “όαση” σε όσους χρειάζονται βοήθεια και να παρέχουν “τα προς το ζειν” σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Κι αν νομίζεις ότι η βοήθεια που προσφέρεται είναι για τις “ζωές των άλλων” και άρα το θέμα δεν σε αφορά, σκέψου καλύτερα ότι σ’ αυτούς τους “άλλους” δεν είναι δύσκολο κάποια στιγμή να ανήκει ο καθένας: το παιδί σου, ο πατέρας σου, ο φίλος σου, εγώ, εσύ.

Λέξεις: Βαρβάρα Μπασδέκη

“Σ’ αυτούς τους καιρούς πρέπει να είσαι αισιόδοξος για να ανοίγεις τα μάτια σου όταν ξυπνάς το πρωί”. Carl Sandburg, Αμερικανός συγγραφέας και ποιητής (1878-1967)

Η φράση μπορεί να ειπώθηκε για “καιρούς” πολλά χρόνια πριν, αλλά και εν έτει 2010 μια γερή δόση αισιοδοξίας είναι αυτή που μάλλον χρειάζεται για να σηκωθεί κανείς το πρωί. Για τους μετανάστες, τους πρόσφυγες, τους ανέργους, τους άπορους, τους ανθρώπους που έχασαν τη δουλειά τους, τους συνταξιούχους, τις πολυμελείς οικογένειες, τους χαμηλόμισθους και ένα σωρό άλλους ανθρώπους, είναι μάλλον δύσκολο να ανοίξουν τα μάτια τους από τη μυρωδιά του φρέσκου καφέ ή του πλούσιου πρωινού.

Οι καιροί είναι δύσκολοι, δεν αμφιβάλλει κανείς. Τα χρήματα λίγα (ή ανύπαρκτα), η ζήτηση περιορισμένη, η προσφορά μεγάλη. Οικονομικοί και όχι μόνο μετανάστες καταφθάνουν στη χώρα μας προσπαθώντας να ορθοποδήσουν με την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, ενώ άνθρωποι όλων των ηλικιών χάνουν καθημερινά τη δουλειά τους λόγω της κρίσης ή με τη δικαιολογία της κρίσης. Νέοι αρχίζουν να εύχονται να ανήκουν στη “γενιά των 700 ευρώ”, πράγμα καλύτερο από τη “γενιά των 0 ευρώ” και οικογένειες “αναστενάζουν” κάτω από το βάρος του αγώνα για την καθημερινή επιβίωση.

Φαγητό για όλους

Αν το μεσημεριανό και το βραδινό γεύμα θεωρείται για τους περισσότερους από μας μια δεδομένη κατάσταση και μάλιστα έχουμε την πολυτέλεια να επιλέγουμε μια διαφορετική ποικιλία καθημερινά, για πολλούς άλλους ανθρώπους τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Ευτυχώς, τα 32 συσσίτια που διοργανώνονται καθημερινά στη Θεσσαλονίκη από πολλές οργανώσεις και άλλους φορείς έρχονται να…κλείσουν για λίγο μερικά στόματα. Για του λόγου το αληθές, δεκάδες ουρές σχηματίζονται στο συσσίτιο απόρων του Δήμου Θεσσαλονίκης που πραγματοποιείται στο 55ο Δημοτικό Σχολείο (Κρυστάλλη 10), ενώ δύο φορές την ημέρα, πρωί και απόγευμα, διανέμεται φαγητό στην αίθουσα του Συσσιτίου Αστέγων (Αμύντα 11). Τροφή όμως σε άστεγους και άπορους προσφέρουν επίσης ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός (Ναυάρχου Κουντουριώτη 10) και η Φιλόπτωχος Αδελφότης Κυριών (Στ. Τάττη 5), το Φιλανθρωπικό Σωματείο “Άρτος και Δράση” (Ιπποκράτους 28) και το “Χριστιανικό Στέκι” (Ιπποδρομίου 10). Σημαντική είναι ακόμη η παρουσία των ναών όλης της Θεσσαλονίκης, με πολλές εκκλησίες να διοργανώνουν συσσίτια. Χαρακτηριστικά είναι αυτά των Ι.Ν. Αγίων Πάντων, του Αγίου Δημητρίου, του Προφήτη Ηλία κ.ά.

Πέρα όμως από τα συσσίτια, μια ακόμη πρωτοβουλία του δήμου Θεσσαλονίκης ήρθε για να “ανακουφίσει”, έστω και πρόσκαιρα, όσους έχουν ανάγκη. Πρόκειται για το “Κοινωνικό Παντοπωλείο” (Μοναστηρίου 124), από το οποίο οικογένειες που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα και είναι εγγεγραμμένες στην κοινωνική υπηρεσία του δήμου μπορούν να προμηθεύονται δωρεάν καταναλωτικά αγαθά, τρόφιμα, απορρυπαντικά, κατεψυγμένα προϊόντα, ενδύματα, είδη οικιακού εξοπλισμού, παιχνίδια κ.ά.

Το παλιό μου παλτό…

Μπορεί η δική σου γκαρνταρόμπα να ανανεώνεται συχνά, όμως αυτό δεν ισχύει για όλους. Για να μην προβληματίζεσαι τι να κάνεις κάθε φορά τα παλιά σου ρούχα, μπορείς – εφόσον είναι σε καλή κατάσταση – να τα δώσεις κάπου όπου θα πιάσουν πραγματικά τόπο. Στο κατάστημα του Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου (Ολύμπου 64) διατίθενται δωρεάν ρούχα για όλες τις ηλικίες, ενώ δανείζονται νυφικά και γαμπριάτικα κοστούμια. Εκεί μπορείς κι εσύ να πας τα δικά σου μεταχειρισμένα, αρκεί να είναι καθαρά και σιδερωμένα. Το ίδιο μπορείς να κάνεις και στο “Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων” (Σιατίστης 12 & Φιλίππου), στον ξενώνα του οποίου μένουν πολλές προσφυγικές οικογένειες, αλλά και στο “Στέκι Μεταναστών – Κοινωνικό Κέντρο”, (Ερμού 23) της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας Θεσσαλονίκης.

Μια ιδιότυπη τράπεζα λειτουργεί κάθε Τρίτη και Πέμπτη στο Πολιτιστικό Κέντρο Μενεμένης (τηλ. 2313300900), με πρωτοβουλία του εκεί δήμου. Στην “Τράπεζα Ρούχων” όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να παραλάβουν ρούχα, υποδήματα και παιχνίδια, ενώ πολλοί είναι οι κάτοικοι της περιοχής που ενισχύουν την τράπεζα προσφέροντας ρούχα.

Μια αγκαλιά πολύ ανοιχτή

Τα ρούχα και το φαγητό βέβαια δεν είναι τα μοναδικά πράγματα που έχουν ανάγκη οι ευπαθείς κοινωνικά ομάδες. Έτσι, πολλές είναι οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που εμπλουτίζουν τις δράσεις τους με την παροχή και άλλων υπηρεσιών, εκτός από την τροφή και την ένδυση. Η “Αντιγόνη” (2310285688) δίνει την ευκαιρία σε ανθρώπους να αποκτήσουν έπιπλα, κουζινικά και βασικά είδη για το σπίτι, τα οποία προσφέρονται από όσους που δεν τα έχουν πια ανάγκη (π.χ. λόγω μετακόμισης). Τρόφιμα, ρούχα, μεταχειρισμένα μικροέπιπλα και οικοσυσκευές παρέχει επίσης ο “Άρτος και Δράση” (2310435655), ενώ η “PRAKSIS” (2310556145) προσφέρει άμεση και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ψυχολογική και κοινωνική υποστήριξη, νομική βοήθεια, στέγαση και εργασιακή συμβουλευτική σε κάθε κοινωνικά αποκλεισμένη ομάδα, όπως οικονομικούς μετανάστες, αιτούντες άσυλο, άπορους, άστεγους, ανασφάλιστους, παιδιά των φαναριών, μονογονεϊκές οικογένειες κ.ά. Έμφαση στους νέους και ιδιαίτερα στις ηλικίες 15 εώς 21 χρονών δίνει μέσα από τις δράσεις της η “Άρσις” (2310526150), η οποία στοχεύει στην πρόληψη και την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού των νέων. Τέλος, η “Εθελοντική Εργασία” (τηλ. 2310726085), εκτός από τις δραστηριότητές της για τα άτομα με αναπηρία και άλλες μειονεκτούσες ομάδες πληθυσμού, παρέχει επίσης ηλεκτρικές συσκευές για το σπίτι.

Ας μάθουμε μαζί

Πώς αλλιώς μπορεί όμως κάποιος να βοηθήσει κάποιον που έχει ανάγκη πέρα από την παροχή υλικών αγαθών; Μα με την εθελοντική του εργασία και την παροχή άλλων υπηρεσιών, όπου και όπως μπορεί. Για παράδειγμα, η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία “Οδυσσέας” (2310556349) προσφέρει δωρεάν μαθήματα νεοελληνικής γλώσσας σε μετανάστες και πρόσφυγες, και άρα κάθε διαθέσιμος εκπαιδευτικός είναι καλοδεχούμενος. Στο “BuenaVentura” (Διαλέττη 8) που λειτουργεί ως ελεύθερος κοινωνικός χώρος μπορεί κανείς να παρακολουθήσει δωρεάν μαθήματα ισπανικών, πορτογαλικών, ιαπωνικών, τουρκικών, γερμανικών, κιθάρας, μπουζουκιού, ελληνικών για μετανάστες κ.ά. Αντίστοιχα, δωρεάν και εθελοντικά μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας, αγγλικών, ηλεκτρονικών υπολογιστών και ελληνικών προσφέρονται και στο “Στέκι Μεταναστών” όπου λειτουργεί και παιδότοπος. Σημείωσε πάντως ότι οι περισσότερες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις οργανώνουν μαθήματα και άλλες δράσεις (π.χ. προβολές) που απευθύνονται σε όλους εντελώς δωρεάν.

Δείτε επίσης: Συσσίτια στην πόλη