Η Κατερίνα βάζει τις μουσικές στα ποτά μας στη Θεσσαλονίκη εδώ και 15 χρόνια

*Συνέντευξη στην Έλενα Ταξίδου | Οι φωτογραφίες παραχωρήθηκαν από την Μiss Kate

Ρωτήσαμε την Μiss Kate πώς είναι να είσαι μία από τις πιο γνώριμες φυσιογνωμίες πίσω από την κονσόλα στα bars της Θεσσαλονίκης και τι περιλαμβάνει η ζωή όταν επιλέγεις να κάνει βιοποριστικά DJing σε αυτήν. 

Η Κατερίνα Παδιού γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας και μεγάλωσε σε πρωταθλητικό μοτίβο ως αθλήτρια μπάσκετ για πολλά χρόνια στην γυναικεία ομάδα του Ηρακλή μέχρι την στιγμή που οι τραυματισμοί άλλαξαν τους αρχικούς της στόχους μεταβάλλοντας τα πρωταρχικά όνειρά της. Η μουσική υπήρχε ως προδιάθεση σε όλες τις περιπλανήσεις της μέχρι να ξεκινήσει η επαγγελματική εμπλοκή της. Μεγάλωσε ως γνήσιο παιδί του MTV και ξόδευε χαρτζιλίκια σε δισκάδικα. Αργότερα ρωτώντας face to face τους DJs στα clubs για τα κομμάτια που έπαιζαν και σημειώνοντάς τα σε χαρτάκι ολογράφως επιτόπου την εποχή που δεν υπήρχε το shazam, έπειτα παίζοντας μουσική στα πάρτι φίλων έως ότου στάθηκε για πρώτη φορά επαγγελματικά στην κονσόλα ενός συνοικιακού μπαρ και πληρώθηκε 30 ευρώ για αυτό. 

Έκανε πέρασμα από δεκάδες διαφορετικούς χώρους, αναγκάστηκε να κάνει “εκπτώσεις” τα πρώτα τέσσερα χρόνια παίζοντας τα πάντα όπως εξομολογείται, δούλεψε πολύ, πειραματίστηκε, εξέλιξε τον ήχο της και την κατάρτισή της φτάνοντας σήμερα ως Μiss Kate, 15 σχεδόν χρόνια μετά, με τις μουσικές της να κινούνται σε House, Soul, Funk, Nu Disco, Lounge και αποκλειστικά Electronica ρυθμούς, να μετράει ατελείωτες ώρες στα decks γνωστών bars, clubs και χώρων σε Θεσσαλονίκη και Χαλκιδική.

Εξηγεί πως το ξενύχτι και το τσιγάρο δεν τα μετράει στις δυσκολίες της δουλειάς μετά από τόσα χρόνια –αν και ελπίζει στην εφαρμογή του αντικαπνιστικού αυτή την φορά– όμως το να μην ξέρεις τι σημαίνει αργία και Σαββατοκύριακο με τους δικούς σου, αλλά και την έλλειψη οικονομικής σταθερότητας -έχει μεταβληθεί εξαιτίας κρίσης το άτυπο καθεστώς με τους resident- είναι από τα δύσκολα αυτής της επαγγελματικής ρουτίνας.

Την ξενερώνoυν οι επιχειρηματίες που επιμένουν να μην επενδύουν στο κομμάτι του ήχου στον χώρο τους -υπάρχουν ακόμα μαγαζιά στη Θεσσαλονίκη όπου η/ο DJ καλείται να παίξει εντός μπαρ ανάμεσα σε ποτήρια και ποτά- και αν μπορούσε θα έπαιρνε τα κινητά όλων από τα χέρια για να φλερτάρουμε, να χορεύουμε και να επικοινωνούμε περισσότερο την ώρα που η ίδια παίζει τα πιο “δυνατά της χαρτιά” ακριβώς για αυτό.

Λέει όμως πως “συμβαίνουν” και ξημερώματα που επιστρέφει σπίτι μετά από DJing ωρών και μπορεί να “είναι ευτυχισμένη για ένα μήνα” γιατί έχει προηγηθεί αυτό που λέμε “ωραίος κόσμος” με ενέργεια, με επικοινωνία, με χορό σε κάποιο από τα μαγαζιά της πόλης που ακόμα σηκώνουν το κλίμα της παρέας και της συμμετοχής σε αυτό που δημιουργείται γύρω από ωραίες μουσικές.

Εξοργίζεται όταν βλέπει DJs με κατεβασμένο κεφάλι, πιστεύει πολύ στην ενέργεια του κόσμου και ξεκάθαρα στη δύναμη της μουσικής και ξέρει πώς να απογειώσει αυτό που συμβαίνει πίσω και μπροστά από την κονσόλα (της). Αυτό είναι ίσως και ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα στοιχεία της κάθε φορά που καλείται όλα αυτά τα χρόνια να φτιάξει το soundtrack των Θεσσαλονικέων για τον μεσημεριανό τους καφέ, το ποτό μετά την δουλειά και τα πάρτι τα Σαββατοκύριακα εντός αστικών τειχών.

Πώς ξεκίνησες με το DJing;

K.Π: Ξεκίνησα μετά από παρότρυνση μιας φίλης που γνώριζε την τρέλα μου για τη μουσική και πίστεψε σε εμένα ότι μπορώ να κάνω το χόμπι μου επάγγελμα. Συνήθιζα να παίζω μουσική μόνο σε σπίτια φίλων όταν μαζευόμασταν σε κάποιο πάρτι και βρέθηκα να παίζω στην αρχή σ ένα συνοικιακό μπαράκι εξαιτίας αυτής της φίλης.

Πώς διαμορφώθηκε ο ήχος σου;

Κ.Π: Μέσα από πειραματισμούς και αναζήτηση πολλών ειδών μουσικής και από το διαφορετικό στυλ μαγαζιών που δούλεψα. Η μουσική συμβαδίζει με την ηλικία σου, οπότε οι επιρροές μου ήταν κυρίως η δεκαετία 90s. Σαφώς ξεχωρίζω την δεκαετία 80s ως την χρυσή δεκαετία στην ιστορία της μουσικής, που μετέπειτα έπαιξε τον ρόλο της στο στυλ μουσικής που με χαρακτηρίζει.

https://soundcloud.com/katerina-padiou/miss-kate-set-mix

Κάποτε ακουγόταν πως ο συγκεκριμένος χώρος είναι αντρική υπόθεση. Αρχικά ίσχυε; Και τι πιστεύεις για σήμερα, σχετικά με τις γυναίκες πίσω από τις κονσόλες;

Κ.Π: Ναι ίσχυε. Σπάνια έβλεπες γυναίκα να παίζει μουσική. Και εγώ όταν ξεκίνησα με κοιτούσαν παράξενα. Τώρα ολοένα και περισσότερες κοπέλες ασχολούνται με το επάγγελμα σε σχέση με το παρελθόν. Μου αρέσει αυτό, χαίρομαι ιδιαίτερα να βλέπω γυναίκες πίσω από μια κονσόλα. Έχουν άλλον αέρα και δίνουν διαφορετική ενέργεια.

Yπάρχει κάτι που λειτουργεί ως must – have για μία/έναν DJ αν θέλει να είναι στο top της σκηνής της διασκέδασης στη Θεσσαλονίκη σήμερα;

Κ.Π: Αυτό που χαρακτηρίζει έναν DJ είναι ξεκάθαρα η επαφή – ενέργεια που έχει με τον κόσμο, το πόσο επικοινωνιακός είναι και σαφώς οι σωστές επιλογές κομματιών σε ένα σετ.

Πώς επιβιώνει μία DJ στη Θεσσαλονίκη;

Κ.Π: Με πολύ κυνήγι (γέλια)… Είναι πολύ δύσκολο να επιβιώσεις μέσα από αυτή τη δουλειά, διότι δεν υπάρχει σταθερότητα, ασφάλεια. Θα μου πεις τίποτα δεν είναι σταθερό στην Ελλάδα πλέον αλλά συνήθως το συνδυάζεις με κάτι άλλο ή με κάποιο ραδιόφωνο. Έχω δυσκολευτεί πολύ στο να βιοπορίζομαι μόνο μέσα απ το djing. Θέλει συνεχώς να το κυνηγάς και να είσαι μέσα στα πράγματα.

Πώς προετοιμάζεις τα set σου;

Κ.Π: Τα set μου τα προετοιμάζω αναλόγως με το μαγαζί που παίζω. Ο κάθε χώρος έχει διαφορετικό στυλ, διαφορετικό κοινό και νοοτροπία. Προσαρμόζομαι αντίστοιχα και μετά επιλέγω τα tracks που θα βάλω στα σετ μου, τα οποία τα βρίσκω μέσα από διάφορα digital music shops. Είναι μια διαδικασία η οποία είναι χρονοβόρα αλλά και ταυτόχρονα διασκεδαστική μέχρι να καταλήξεις στο τι σου αρέσει και τι δεν. Εκεί όμως βρίσκεται όλη η ουσία της δουλειάς. Μου αρέσει να ενώνω στα σετ μου το παλιό με το καινούριο ή αν θες να μπερδεύω ένα all time classic κομμάτι μ’ ένα πιο ψαγμένο.

Έχει σημασία το πού παίζεις, το για ποιους παίζεις ή μόνο το ποιες είναι “έτσι και αλλιώς” οι δικές σου μουσικές;

Κ.Π: Για μένα είναι ένας συνδυασμός πραγμάτων. Ναι έχει τεράστια σημασία ο χώρος που παίζω να με εμπνέει, να υπάρχει σωστό booth και καλός ήχος στο μαγαζί. Δυστυχώς δεν το συναντώ αυτό συχνά. Επίσης σημαντικό είναι να σε εμπιστεύεται ο επιχειρηματίας και να σου δίνει την ελευθερία να παίζεις τη μουσική που εκπροσωπείς. Μου αρέσει ο κόσμος που έρχεται να με ακούσει να συμμετέχει. Μου δίνει ενέργεια αυτό. Είναι δύσκολο να κρατήσεις την μουσική σου ταυτότητα – στυλ. Αλλά αυτό σε ξεχωρίζει, χαρακτηρίζει. Ποτέ δεν μου άρεσε να παίζω το ίδιο με όλους.

Πώς νιώθεις όταν παίζεις;

Κ.Π: Είναι υπέροχο το συναίσθημα να παίζεις μουσική. Αισθάνομαι χαρούμενη, δημιουργική και αυτή η μαγική σύνδεση με τον κόσμο σου προκαλεί απίστευτη ευφορία.

Δέχεται τελικά “παραγγελιές” μία DJ;

Κ.Π: Στο πλαίσιο του στυλ μουσικής που παίζει φυσικά και δέχεται.

Στις κονσόλες συναντάμε από ηθοποιούς και τραγουδιστές έως μοντέλα και απλά διασημότητες. Τι είναι αυτό που κάνει το DJing σοβαρή υπόθεση και όχι κάτι που μπορεί να κάνει ο οποιοσδήποτε τελικά;

Κ.Π: Είναι πολλοί οι λόγοι που κάνουν το djing σοβαρή υπόθεση. Εκτίθεσαι στο κοινό άρα πρέπει να ξέρει κάποιος να μιξάρει, να γνωρίζει μουσική ιστορία, να έχει ακούσει άπειρες ώρες μουσική, να ξεχωρίζει τα είδη μουσικής, να επιλέγει σωστά κομμάτια με καλό ήχο, να έχει ροή στο πρόγραμμα του, να διαβάζει τον κόσμο, να έχει αντίληψη. Όλα τα υπόλοιπα που αναφέρεις είναι μόνο για τις φωτογραφίες και το θεαθήναι. Άρα όχι δεν μπορεί να το κάνει οποιοσδήποτε.

Πέρα από την σκηνή πέρασες και στο κομμάτι του studio. Ποια η διαφορά ως εμπειρία;

Κ.Π: Έχω περίπου δύο χρόνια που ασχολούμαι με το κομμάτι studio – παραγωγή. Είμαι σε αρχικό στάδιο. Είναι τελείως διαφορετικό αντικείμενο από το djing. Εδώ δεν έχεις επαφή με κόσμο, είσαι απομονωμένος σ’ ένα δωμάτιο εσύ και η μουσική. Εδώ χρειάζονται μουσικές γνώσεις, ενώ στο djing δεν χρειάζεται αυτό. H παραγωγή είναι μια απίστευτα δημιουργική διαδικασία. Μέσα από την παραγωγή έχω ανακαλύψει άλλες πτυχές του εαυτού μου που ούτε καν το πίστευα.

Τι σου έμαθε η 15χρονη πορεία σου;

Κ.Π: Μου έμαθε πόση δύναμη έχει η μουσική, το να πιστεύω ακόμα περισσότερο στον εαυτό μου, να μην τα παρατάω και ότι τίποτα στη ζωή δεν χαρίζεται. Ο χώρος είναι σκληρός και ανταγωνιστικός. Απαιτεί υπομονή, επιμονή, πίστη, πολλή δουλειά, πολύ ξενύχτι, πειθαρχία και πολλές προσωπικές θυσίες.

Γιατί παίζεις τελικά μουσική;

Κ.Π: Η μουσική είναι το μέσο για να εκφράσω τα συναισθήματα μου, να επικοινωνήσω και να συνδεθώ με τους ανθρώπους και τα δικά τους συναισθήματα. Είναι τρόπος ζωής. Είναι το οξυγόνο μου.

*Μπορείτε να ακολουθήσετε τη δουλειά της Μiss Kate στην επίσημη σελίδα της στο Facebook