Κλειστό μέχρι νεωτέρας.
Το γυάλινο περίπτερο στην Πλατεία Αριστοτέλους μας είχε συνηθίσει να παραμένει εκεί μόνο κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ κινηματογράφου τον Νοέμβρη και ντοκιμαντέρ τον Μάρτη. Και νομίζω πως καλό ήταν που η θέση του ήταν προσωρινή αφού οτιδήποτε κόβει την απρόσκοπτη θέα στην Αριστοτέλους από το άγαλμα του Βενιζέλου μέχρι τη θάλασσα είναι εκτός της […]
Το γυάλινο περίπτερο στην Πλατεία Αριστοτέλους μας είχε συνηθίσει να παραμένει εκεί μόνο κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ κινηματογράφου τον Νοέμβρη και ντοκιμαντέρ τον Μάρτη. Και νομίζω πως καλό ήταν που η θέση του ήταν προσωρινή αφού οτιδήποτε κόβει την απρόσκοπτη θέα στην Αριστοτέλους από το άγαλμα του Βενιζέλου μέχρι τη θάλασσα είναι εκτός της εμπραρικής λογικής στην οποία βασίτηκε η διάνοιξη του άξονα της Αριστοτέλους. Από τους φοίνικες κατά μήκος του κεντρικού παρτεριού μέχρι το γυάλινο περίπτερο (που ευτυχώς δεν ήταν μόνιμο) και τα χριστουγεννιάτικα παραμυθόσπιτα.
Από την άλλη βέβαια η Θεσσαλονίκη έχει απόλυτη ανάγκη στο πλαίσιο του τουριστικού ανοίγματος από κέντρα πληροφόρησης και προώθησης της θεσσαλονικιώτικης εξωστρέφειας. Καλώς ή κακώς λοιπόν επιλέχτηκε το γυάλινο περίπτερο που ήταν και αρκετά βολικό να χρησιμοποιηθεί μια ήδη υπάρχουσα κατασκευή. Τον Ιούνιο του 2012, λοιπόν, το φεστιβάλ το παραχώρησε στο Δήμο Θεσσαλονίκης και ξεκίνησε τη λειτουργία του σαν το δεύτερο Περίπτερο Ενημέρωσης (info kiosk) – το πρώτο λειτουργούσε στην Καμάρα-, ώστε οι επισκέπτες της πόλης μας να έχουν την δυνατότητα να λάβουν πληροφορίες, μέσω έντυπου τουριστικού υλικού (χάρτες, μουσεία, διαδρομές κ.α.) και να ενημερώνονται για τις πολιτιστικές δραστηριότητες που πραγματοποιούνται στη Θεσσαλονίκη. Εννοείται ότι η χρήση ίντερνετ και υπολογιστών ήταν άκρως απαραίτητη για την εξυπηρέτηση και την παροχή πληροφοριών.
Στη δεύτερη σεζόν της λειτουργίας του όμως τα προβλήματα ήταν πολλά. Τελικά έκλεισε και εκκενώθηκε αφού πληροφορηθήκαμε ότι σε κάποια στιγμή δεν υπήρχε τηλεφωνική γραμμή ούτε και ιντερνετική σύνδεση και οι εργαζόμενοι εκεί, ως επί το πλείστον νέα παιδιά και εθελοντές έφταναν στο σημείο να εξυπηρετούν τον κόσμο με τα προσωπικά τους κινητά). ‘Ετσι προς το παρόν περιμένει μάλλον την χρήση του ως εκδοτήριο εισιτηρίων του Φεστιβάλ και μετά αφού στέκεται άδειο και ελπίζουμε να ξεστηθεί και να μετακομίσει στην αποθήκη που το φιλοξενεί. Αποκαθίσταται βέβαια έτσι η Εμπραρική οπτική της Αριστοτέλους αλλά όχι και η εικόνα της τουριστικής στρατηγικής της πόλης.