«Κολλημένοι» στην κίνηση – Οι ψυχοτραυματικές επιπτώσεις

Το κυκλοφοριακό, αν μη τι άλλο, αποτελεί τις τελευταίες εβδομάδες κορυφαίο θέμα συζήτησης μεταξύ των Θεσσαλονικέων.

Οι καθημερινές συνήθειες πολλών έχουν αλλάξει.

Τα ξυπνητήρια πηγαίνουν λίγα λεπτά πιο πίσω το πρωί, για να γλιτώσεις την κίνηση στον Περιφερειακό και στο κέντρο, να βρεις πάρκινγκ πριν στο «πιάσουν».

Πριν ξεκινήσεις, τσεκάρεις πάντα τους χάρτες της κίνησης. Αναζητάς εναλλακτικές, εάν δεις ότι η διαδρομή που ακολουθείς πάντα είναι… βαθιά κοκκινισμένη.

Τα απογευματινά ραντεβού, οι υποχρεώσεις, η ώρα που θα γυρίσεις στο σπίτι, εξαρτάται πλέον από την κίνηση που θα συναντήσεις κατά την επιστροφή σου.

Χαμένος χρόνος, χαμένες στιγμές πίσω από ένα τιμόνι. Πρώτη, νεκρά, πρώτη νεκρά. Ένα μόνιμο σταμάτα – ξεκίνα.

Πώς όμως όλο αυτό μας επηρεάζει στη ψυχολογία μας;

Άκουσα με ενδιαφέρον την τοποθέτηση της κυρίας Μάγδας Τσολάκη, νευρολόγου – ψυχιάτρου σε εκπομπή της ΕΡΤ3.

Προβληματίστηκα.

Προφανώς και δε φτιάχνεις ένα τέτοιο έργο όπως το Flyover από τη μία ημέρα στην άλλη.

Αλλά, σε μια πόλη που πέρα από τον ΟΑΣΘ δεν έχει άλλη εναλλακτική, μέχρι το Μετρό να μπει οριστικά στις ράγες, δεν μπορώ να φανταστώ ότι όλο αυτό θα συνεχίσει να είναι η καθημερινότητά μας για τα επόμενα 3,5 χρόνια, όσο είπε ο κ. Ταχιάος ότι θα χρειαστεί για να ολοκληρωθεί το έργο.

«Οι άνθρωποι εκνευρίζονται όταν δεν μπορούν να φτάσουν στη δουλειά τους ή στο σπίτι τους. Δεν μπορούν να φτάσουν σε ήρεμη κατάσταση για να ανταποκριθούν στα καθήκοντα που έχουν. Η ανυπομονησία αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στην αναμονή. Ο ύπνος ελαττώνεται, ενώ είναι απαραίτητος για να λειτουργήσουμε μέσα στη μέρα. Γυρνάνε στο σπίτι τους καθυστερημένα, εκνευρισμένοι, δεν έχουν χρόνο να ασχοληθούν με τα παιδιά τους την οικογένειά τους. Είναι ένα ψυχοτραυματικό γεγονός» ανέφερε η κα. Τσολάκη.

Τις πρώτες ημέρες των εργασιών του Flyover άκουγα ανθρώπους που ζουν στα ανατολικά και πηγαίνουν για δουλειά στον Εύοσμο, να σκέφτονται, μεταξύ σοβαρού και αστείου, μέσα στο 2024 ακόμη και να μετακομίσουν για να γλιτώσουν όλη αυτήν την καθημερινή ταλαιπωρία.

Τότε, μου φαινόταν υπερβολικό. Σήμερα, πλέον, μου φαίνεται φυσιολογικό.

«Να βρίσκουμε νέους τρόπους διαχείρισης του καθημερινού άγχους» πρόσθεσε η κα. Τσολάκη, εστιάζοντας και στους ηλικιωμένους και το πόσο όλη αυτή η κατάσταση μπορεί να αποτελέσει κίνδυνο για εμφάνιση άνοιας.

Σύμφωνα με μελέτη που είχε δημοσιευτεί το 2011, η κα. Τσολάκη επισημαίνει ότι το 80% με άνοια, την εμφανίζει μετά από ένα ψυχοπιεστικό γεγονός. «Όσο μεγαλώνουμε μπορούμε να διαχειριστούμε λιγότερα πράγματα…».

Τα προηγούμενα χρόνια επιστήμονες στο εξωτερικό ασχολήθηκαν με το ζήτημα μέσω ερευνών.

Στρες, εκνευρισμός, απογοήτευση, αρνητική διάθεση είναι μερικά από τα συναισθήματα που καταγράφουν οι Hennessy και Wiesenthal, 1997, σε οδηγούς που βρίσκονται σε συνθήκες υψηλής κυκλοφοριακής συμφόρησης.

Για αυξημένη διέγερση, αρτηριακή πίεση, αυξημένους καρδιακούς χτύπους, κάνουν λόγο οι Novaco et al., 1979, Stokols et al., 1978, στις μελέτες τους για το πόσο επηρεάζεται η ψυχική και σωματική υγεία των ανθρώπων από τις συνθήκες κυκλοφοριακής συμφόρησης.

Και όλα αυτά φυσικά μπορεί να οδηγήσουν σε μια αλυσίδα γεγονότων. Τη γενικότερη αρνητική διάθεση για την οδήγηση, την αύξηση της επιθετικής οδήγησης, το κίνδυνο πρόκλησης ατυχημάτων.

Βέβαια, το ζήτημα φεύγει από την… άσφαλτο και επεκτείνεται στην καθημερινότητά μας, επηρεάζοντας τη διάθεση μας, τις σκέψεις μας, τη συμπεριφορά μας στο σπίτι και στη δουλειά.

Ενδιαφέρουσα για το συγκεκριμένο θέμα είναι μια διπλωματική εργασία που έγινε το 2010, από την Κοτούλα Κορνηλία Μαρία, με τίτλο «∆ΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΩΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ Ο∆ΗΓΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ» και την οποία μπορείτε να βρείτε ΕΔΩ.

Το στρες της κυκλοφοριακής συμφόρησης προκαλεί ενδοοικογενειακή βία

Οι Louis-Philippe Beland, Assistant Professor of Economics, Louisiana State University, και Daniel Brent Assistant Professor of Economics, Louisiana State University, διαπιστώνουν ότι η ακραία κίνηση αυτοκινήτων (πάνω από το 95ο εκατοστημόριο) αυξάνει σημαντικά την πιθανότητα ενδοοικογενειακής βίας κατά περίπου 6%.

Η ιστοσελίδα healtyleaving.gr, φιλοξενεί το άρθρο των επιστημόνων, όπως καταγράφηκε στο The Conversation.

«Μετρήσαμε επίσης την υψηλή κίνηση και τις προσδοκίες των οδηγών χρησιμοποιώντας εναλλακτικά μέτρα, όπως ο μέγιστος χρόνος ταξιδιού ανά ώρα της ημέρας. Όλες οι δοκιμές μας δείχνουν αύξηση των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας μετά από απροσδόκητη αυξημένη κίνηση οχημάτων. Με άλλα λόγια, όταν οι οδηγοί βίωσαν μια χειρότερη κυκλοφοριακή κίνηση από το αναμενόμενο, όπως μια σύγκρουση, είδαμε περισσότερα κρούσματα ενδοοικογενειακής βίας».