Ο Κωστής Ζαφειράκης σε πάει για Κρουαζιέρα – και δεν θέλεις να το χάσεις

Η υπέροχη διαφορετική «Κρουαζιέρα» που μας έχει ετοιμάσει επιμελώς ο απολαυστικός Κωστής Ζαφειράκης, παίρνει παράταση παραστάσεων και σας υποδέχεται την Παρασκευή 6 και το Σάββατο 7 Μαρτίου στο Alte Fablon!

Σε μια ιδιαίτερη συνθήκη, την Παρασκευή στις 10:00 και το Σάββατο ακριβώς τα μεσάνυχτα, θα καθίσουμε όλοι στα αναπαυτικά καθίσματα του χώρου και θα βιώσουμε παρέα αυτό το μοναδικό ταξίδι που θα ζωντανέψει μπροστά μας με το απαράμιλλό του story telling.

Κρουαζιέρα, ω ναι. Αλλά πώς; Σαν ερωτευμένοι πιγκουίνοι στην Σαντορίνη ή καλύτερα, μια κρουαζιέρα στην άκρη του τρόμου;

Γιατί στο μυαλό του Κωστή η λέξη «κρουαζιέρα» είναι συνώνυμο του «τελευταίου ταξιδιού»; Γιατί οι γενναίοι πεθαίνουν δυο φορές; Πόσοι έχουν σκοτωθεί μέχρι σήμερα προσπαθώντας να βγάλουν μια σέλφι της προκοπής;

Όλα ξεκίνησαν στο Δημοτικό, από μια δασκάλα που είχε εμμονή με τον Κώστα Καρυωτάκη. Μια σειρά γεγονότων, ρεαλιστικών ή το εντελώς αντίθετο, γίνονται αφορμή για μια εξωφρενική εξομολόγηση τίγκα στο θρίλερ, την ψυχρολουσία, την ευαισθησία, την αθανασία, την συνουσία και το έντεχνο τραγούδι.

Μια νεκρή χελώνα στην Γερακινή, ένα πούλμαν που γλιστράει στον γκρεμό, αυτοκινητικά ατυχήματα σκέτη παρωδία, μια πέτρα που έπεσε από τον ουρανό, μια κηδεία σαν το «Πλοίο της Αγάπης», μια βραδιά ποίησης πληκτική μέχρι θανάτου, ένα τρικούβερτο Πάσχα στην Κρήτη, μια συνάντηση με τον Θεό σ’ ένα μοναστήρι στην Νάουσα και πολλές ακόμα ιστορίες από την κρύπτη…

Ο Κωστής Ζαφειράκης αφηγείται ιστορίες από το προσωπικό του ημερολόγιο. Δηλαδή, κάτι ανάμεσα στην «αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι», το «Twilight Zone» και το «Κill Bill» του Ταραντίνο.

Λίγο πριν ανεβεί στην σκηνή, μας μιλά για την «Κρουαζιέρα» που θα βιώσουμε μαζί του.

Ποιο είναι το ταξίδι που θα κάνουμε με την «Κρουαζιέρα»; Τι αναμένουμε να βιώσουμε διαμέσου σου;

Είναι ένα ταξίδι μέσα στον χρόνο, μια «Κρουαζιέρα» στα «νερά» που μεγαλώσαμε. Από τη δεκαετία του 80 ως σήμερα, κάποια πράγματα έχουν εξελιχθεί περίφημα- είμαστε ακόμα ζωντανοί, δεν είναι λίγο πράγμα αυτό. Την ίδια στιγμή γύρω μας, όλα μοιάζουν σαν ταινία καταστροφής, σαν ένα βαθιά ψυχολογικό θρίλερ (δύσκολα τα βγάζεις πέρα πια δίχως τον ψυχίατρο ή τον αστρολόγο σου) ή αν θέλεις, σαν τον Εφιάλτη στο δρόμο με τις λεύκες. Ή σαν το «Minority Report». Μόνο ο Ντόναλντ Τραμπ παραμένει ίδιος κι απαράλλαχτος. Άντε και η Μαρινέλα. Η «Κρουαζιέρα» μου είναι ένα κωμικό κείμενο, ένα παιχνίδι για τις απώλειες μας και για τις καινούργιες μας ανακαλύψεις.

Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις αλλά και τα πιο απολαυστικά στοιχεία ενός one man show;

Είναι τόσο απολαυστικό όσο και τρομακτικό: να ισορροπείς με μαεστρία πάνω στο κείμενο, αυτοσχεδιάζοντας φουλ, ανάλογα με τις αντιδράσεις του κόσμου. Πιστεύω πολύ στον αυτοσχεδιασμό, το κάνω συχνά σαν εργασία. Το story telling είναι μια ιδιαίτερη μορφή παράστασης, κατά την οποία βρίσκεσαι απέναντι από το κοινό καταθέτοντας “ψυχή”. Ποιες είναι οι ιδιομορφίες του και πώς συνδέεσαι μέσω αυτού με τον κόσμο στον οποίο αφηγείσαι;

Μέσα από την τηλεόραση και το ραδιόφωνο, άπειρα χρόνια τώρα, έχω εκπαιδευτεί να μοιράζομαι τις ιστορίες μου, με όλους τους, γνωστούς και άγνωστους, φίλους μου. Και χαίρομαι πολύ κάθε φορά που η ενέργεια μου επιστρέφεται, όταν αρχίζει δηλαδή να λειτουργεί το κλίμα της «παρέας» ή του «γκρουπ θέραπι» αν θέλεις… 

Είναι ζόρικο ναι, ματαιόδοξο ναι, μα και τόσο δημιουργικό. Λες και φρεσκάρεσαι διαρκώς. Είναι η λόξα που έχουμε όλοι εμείς, που επιχειρούμε να συλλογικοποιήσουμε το ιδιωτικό ή να ιδιωτικοποιήσουμε το συλλογικό… Το να σου βγαίνει η ψυχή, δουλεύοντας, είναι μια φράση τόσο σιβυλλική και τόσο αληθινή, όπως κι αν την διαβάσεις…

Πόσο εύκολο είναι τελικά να μοιράζεσαι τόσο δημόσια τις εμπειρίες και τα βιώματά σου μόνος πάνω στη σκηνή;

Ξεκινάω πάντα από αληθινά περιστατικά, δικά μου ή φίλων, και τα μπολιάζω με φαντασία και χιούμορ και ανατροπές… Νομίζω πως όλοι πλέον, παίζουμε με άνεση αυτό το παιχνίδι, της μοιρασιάς, ας είναι καλά τα σόσιαλ μίντια. Άλλο είναι θέμα, τι ταμείο κάνουμε στο τέλος της μέρας, μετά την τόση έκθεση. Όταν μοιράζεσαι δεν είσαι ποτέ μόνος. Χαμένοι όπως είμαστε μέσα στην υπερ-επικοινωνία, χρήσιμο είναι κάποιες φορές, να μιλάμε και να κοιταζόμαστε ουσιαστικά. Η «Κρουαζιέρα μου» τέτοια πρόθεση έχει. Γιατί επέλεξες να γίνει μεταμεσονύκτια η “Κρουαζιέρα”; Συνδέεται κάπως με το concept της παράστασης;

Με ιντριγκάρει πολύ αυτό το μεταίχμιο της ώρας, 00:00 ακριβώς, το σκαλοπάτι από το σήμερα στο αύριο. Η «Κρουαζιέρα» είναι ακριβώς αυτό, ένα εσωτερικό ταξίδι στο χθες και στο σήμερα, στον παλιό και τον καινούργιο μας εαυτό, στον παλιό και τον καινούργιο κόσμο. Μετά τις 12 τα μεσάνυχτα, το μυαλό στροφάρει αλλιώς- η «Κρουζιέρα» για να πετύχει θέλει τέτοιους χαρακτήρες, νυχτοφύλακες, λυκανθρώπους, υπνοβάτες, ωραίους ξενύχτες και μποέμ και σουί γκένερις…

Ποιον σκοπό έχει για σένα η “Κρουαζιέρα”; Να μας διασκεδάσει ή να μας βάλει σε σκέψεις;

Την ψυχαγωγία έχω στο μυαλό μου. Σκοπός, αφού ρωτάς, είναι η «καλή καρδιά», να αφεθούμε στο συναίσθημα, στην αίσθηση και στην παραίσθηση… Είναι σαν ένα ψυχολογικό κόλπο η «Κρουαζιέρα» για αρχάριους και μπαρουτοκαπνισμένους θεατές…

Ποια είναι η δική σου αγαπημένη «Κρουαζιέρα»; Η ιστορία που νιώθεις πιο κοντά;

Η πιο συναρπαστική «Κρουζιέρα» είναι το τώρα, όλα όσα συμβαίνουν τώρα. Παίζω με ιστορίες από την παιδική μου ηλικία, και τα καλοκαίρια μας στην Γερακινή. Διακωμωδώ τον εαυτό μου διαρκώς. Σκαλίζω άγριες ιστορίες από τον 18ο αιώνα ως την δεκαετία του 1980 και το σήμερα. Θυμάμαι τότε που ένιωσα για πρώτη φορά τι θα πει «ψυχολογικό αδιέξοδο». Θυμάμαι εκδρομές, καθηγητές, το πρώτο ΠΑΣΟΚ, τον έρωτα μετά το AIDS και κάτι αυτοκινητικά ατυχήματα… Σχολιάζω με τον δικό μου τρόπο, όλα όσα μας έχουν φέρει ως εδώ, στην αυταρέσκεια να νομίζουμε πως ο πλανήτης, μας χρειάζεται. 

Έχει τελικά σημασία το ταξίδι ή ο προορισμός;

«Δε με νοιάζει πού τραβάμε και πώς ζούμε/δεν με νοιάζει που δεν κάναμε λεφτά/την αγάπη μια ζωή θα απομυζούμε/και στους δρόμους θα φιλιόμαστε κλεφτά». Ένα ταξίδι για μποέμ και Δον Κιχώτες. Όλα τ’ άλλα είναι ατμός.

Ελάτε να σηκώσουμε κύματα και αισθήματα στην πιο αξέχαστη κρουαζιέρα της ζωής σας!

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σενάριο: Εξωφρενικό

Σκηνοθεσία: Κωστής Ζαφειράκης

Σκηνοθετική επιμέλεια: Δήμητρα Τσάκου

Κοστούμια: Εντυπωσιακά

Μουσική: Μποέμικη

Φωτογραφία: STUDIO VD – Χρήστος Δημητρίου 

Σχεδιασμός Φωτισμών: Διονύσης Καραθανάσης 

Σχεδιασμός Αφίσας: Θανάσης Γεωργίου 

Διανομή ρόλων: Ανάποδη

Παραγωγή: Υπερσύγχρονη

Επικοινωνία: Απόστολος Λιάπης 

Πρωταγωνιστούν: Κωστής Ζαφειράκης

ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

06 Μαρτίου Παρασκευή στις 10:00 μμ

07 Μαρτίου Σάββατο στις 12:00 μμ

ΔΙΆΡΚΕΙΑ ΠΑΡΆΣΤΑΣΗΣ

60’ λεπτά

ΤΙΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ

8 ευρώ

ΠΡΟΠΏΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΊΩΝ

Alte Fablon 

Δευτέρα – Παρασκευή 10:30 – 20:30

Απαραίτητη Κράτηση λόγω περιορισμένων θέσεων.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ & ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ

Πολυχώρος Τέχνης “Alte Fablon” 

Διεύθυνση: Φιλίππου 71 & Χριστοπούλου (περιοχή Ιασωνίδου)

Τ: 2314014430 

Facebook : https://www.facebook.com/altefablonthessaloniki/

Blog: http://altefablon.blogspot.com/