Η ανανεωμένη πλατεία στα Καραγάτσια
Βρίσκεται στην Ε΄ Δηµοτική Κοινότητα, πλατεία που βρίσκεται στη συµβολή των οδών Μακεδονίας, Γρυπάρη, Καρακάση, Δροσίνη και Παράσχου και πρόσφατα αναβαθμίστηκε στο πλαίσιο των αναπλάσεων από τον Δήμο Θεσσαλονίκης. Η Πλατεία Καούδη, µε έκταση περίπου 3.100 τ.µ., είναι από τους λίγους σχεδιασµένους δηµόσιους χώρους που διαθέτει η Ε΄ Δηµοτική Κοινότητα του Δήµου, ενώ κύριο χαρακτηριστικό της […]
Βρίσκεται στην Ε΄ Δηµοτική Κοινότητα, πλατεία που βρίσκεται στη συµβολή των οδών Μακεδονίας, Γρυπάρη, Καρακάση, Δροσίνη και Παράσχου και πρόσφατα αναβαθμίστηκε στο πλαίσιο των αναπλάσεων από τον Δήμο Θεσσαλονίκης. Η Πλατεία Καούδη, µε έκταση περίπου 3.100 τ.µ., είναι από τους λίγους σχεδιασµένους δηµόσιους χώρους που διαθέτει η Ε΄ Δηµοτική Κοινότητα του Δήµου, ενώ κύριο χαρακτηριστικό της είναι ότι σε αυτήν καταλήγουν έξι κεντρικοί δρόμοι της πόλης. Παίρνει το όνοµά της από τον Κρητικό Μακεδονοµάχο Ευθύµιο Καούδη.*
Η περιοχή γύρω από την Πλατεία ονομαζόταν καραγάτσια, δηλαδή φτελιές, ενώ εντοπίστηκε η τελευταία εναπομείνασα φτελιά, ύψους 20 μέτρων, στην οδό 25ης Μαρτίου. Το κύριο χαρακτηριστικό της κυκλικής πλατείας είναι ότι σε αυτήν καταλήγουν έξι κεντρικοί δρόµοι της πόλης, υποχρεώνοντας σε κυκλική περιµετρική πορεία την κυκλοφορία. Η είσοδος στην πλατεία γίνεται από όλους τους δρόµους, µε αποτέλεσµα τον κατακερµατισµό της, δηµιουργώντας εσωτερικές διαδροµές που ουσιαστικά αποτελούν την συνέχεια των χαράξεων των δρόµων µέσα στην πλατεία. Στο κέντρο της πλατείας υπήρχε µια µόνο κακοσυντηρηµένη ξύλινη πέργκολα και ένας µικρός χώρος για παιδική χαρά, µε µία κούνια και µία τραµπάλα που δεν τηρούσαν τις προδιαγραφές για πιστοποίηση.
Η αρχική σύμβαση υπογράφηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2012 και μετά από έξι παρατάσεις που οφειλόταν σε προβλήματα διοικητικά, τεχνικά και γραφειοκρατικά, και τελικά την υπογραφή του Πρωτοκόλλου προσωρινής παραλαβής του έργου «Ανάπλαση Πλατείας Καούδη» ενέκρινε χθες, Πέμπτη 28 Ιουλίου 2016, το Δημοτικό Συμβούλιο στη διάρκεια της 16ης τακτικής του συνεδρίασης.Η ανάπλαση της πλατείας, βασίστηκε σε μελέτη της Διεύθυνσης Αστικού Σχεδιασμού και Αρχιτεκτονικών Μελετών, προϋπολογισμού 1.090.000€ και υλοποιήθηκε εργολαβικώς κατόπιν δημόσιου μειοδοτικού διαγωνισμού υπό την επίβλεψη της Διεύθυνσης Κατασκευών και Συντηρήσεων, με τη δαπάνη των εργασιών να ανέρχεται σε 601.401,77€, κατόπιν προσφοράς έκπτωσης 45,55%.
Οι παρεμβάσεις που πραγματοποιήθηκαν είναι οι εξής:
- Δημιουργία ενός αμφιθέατρου, στο κέντρο της πλατείας, όπου επίσης διαμορφώθηκε σιντριβάνι-καταρράκτης.
- Ανασχεδιασμός και αναβάθμιση της παιδικής χαράς έκτασης 545 τ.μ. με τα πιο ασφαλή υλικά επίστρωσης, παιχνίδια σύγχρονου σχεδιασμού για παιδιά όλων των ηλικιών και περίφραξη που πληροί τις προδιαγραφές ασφαλείας. Η παιδική χαρά είναι πιστοποιημένη από τον Ελληνικό Οργανισμό Τυποποίησης (ΕΛΟΤ), σύμφωνα με τους ισχύοντες κανονισμούς.
- Διατήρηση όλων των φυτεύσεων της πλατείας και φύτευση νέων δέντρων για σκιασμό και δροσιά.
- Ενσωμάτωση παρεμβάσεων που αφορούν την προσβασιμότητα των ατόμων με αναπηρίες στους δημόσιους χώρους (οδηγός τυφλών, ράμπες, κλπ.)
- Δημιουργία θέσεων πάρκινγκ σε εσοχή, ώστε να περιοριστεί η άναρχη στάθμευση.
- Διαμόρφωση ειδικής εσοχής για τους κάδους ανακύκλωσης απορριμμάτων σε νέα διαμορφωμένη νησίδα.
Η Πλατεία Καούδη, όπως διαμορφώθηκε, αποτελεί πόλο έλξης για διάφορες ηλικιακές ομάδες χρηστών της ευρύτερης περιοχής, δεδομένου ότι συνδυάζει την αναψυχή και το παιχνίδι με τα φυσικά στοιχεία (πράσινο – νερό). Η χρήση φυσικών υλικών σε συνδυασμό με την διατήρηση και ενίσχυση της υφιστάμενης δασικής βλάστησης, συμβάλλει στην βελτίωση του τοπικού μικροκλίματος, ενώ με τις παρεμβάσεις που έγιναν σε ότι αφορά τη στάθμευση, βελτιώνονται οι κυκλοφοριακές συνθήκες στην περιοχή.
*Ο Ευθύμιος Καούδης του Γεωργίου, γεννήθηκε στα 1866 (για άλλους στα 1872), στο χωριό Καλλικράτης των Σφακίων της Κρήτης και πέθανε στα 1956 στη Θεσσαλονίκη. Πριν το 1903 εγκατέλειψε την Κρήτη εξαιτίας της δολοφονίας του Βουϊδά, αρχηγού ληστρικής συμμορίας, για την οποία κατηγορήθηκε. Μετά την εγκατάλειψη του χωριού του, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου εργάστηκε ως χτίστης. Με το τέλος των Βαλκανικών πολέμων εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου και πέθανε στις 17 Δεκεμβρίου 1956.