Η αναπάντεχα πράσινη και λουλουδάτη Γ’ Σεπτεμβρίου

Λίγοι είναι αυτοί που ανεβοκατεβαίνουν συχνά την οδό Γ’ Σεπτεμβρίου στο ύψος της έκθεσης. Αν θέλεις να πας από την Εγνατία στη Λεωφόρο Στρατού ή το ανάποδο έχεις δύο επιλογές. Μπορείς να επιλέξεις την ημιυπόγεια διάβαση που πηγαίνει παράλληλα με την Γ’ Σεπτεμβρίου και έτσι να μη χρειαστεί να κουραστείς περπατώντας σε ανηφόρα. Η διάβαση είναι αρκετά πλατιά για να χωράν 2 άτομα που περπατάνε παράλληλα. Έτσι θα έχεις και την ευκαιρία να θαυμάσεις τον πιο καλά κρυμμένο αρχαιολογικό χώρο της πόλης. Η άλλη επιλογή είναι να περπατήσεις στο υποτυπώδες πεζοδρόμιο παράλληλα με το δρόμο, ανάμεσα στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και το προστατευτικό κάγκελο. Δεν αποτελεί την καλύτερη επιλογή, εκτός αν έχεις παρκάρει επί της οδού.

Αυτό που μπορεί ο καθένας να παρατηρήσει μόνος του είναι ότι ανάλογα με την εποχή, θα συναντήσει κάθε λογής χρώματα και άνθη στο δρόμο αυτό! Σπάνια παρατηρούμε το τοπίο γύρω μας όταν είμαστε βιαστικοί ή σκεπτικοί. Μία γρήγορη μάτια στα παρτέρια και τη νησίδα θα μας πείσει.

Η νησίδα που χωρίζει τις δύο λωρίδες είναι γεμάτη με κυδωνίαστρα πολλών ειδών. Την άνοιξη, κατά τον Απρίλιο, ανθίζουν και τα πολλά και μικρά λευκά άνθη τους γεμίζουν μέλισσες που βολτάρουν. Τα άνθη μετατρέπονται σιγά σιγά σε καρπούς.

Από το φθινόπωρο και κατά τη διάρκεια του χειμώνα χαιρόμαστε τους μικρούς σφαιρικούς καρπούς σε χρώματα κίτρινο, πορτοκαλί και κόκκινο, ανάλογα με το είδος του φυτού.

Μόλις μπει η άνοιξη πρώτη πρώτη κάνει την εντυπωσιακή της εμφάνιση η γλυτσίνια, ένα φυτό που αναρριχάται όπου βρει κάγκελο, τοίχο και πέργκολα. Γεμίζει μεγάλα τσαμπιά με μοβ λουλούδια τα οποία κρατάει αρκετό καιρό. Αμέσως μετά βγάζει νέα φύλλα και σιγά σιγά τα λουλούδια της μας αποχαιρετούν.

Στην ημιυπόγεια διάβαση μόλις μπει ο Μάιος βλέπουμε μεγάλους θάμνους με κατακίτρινα λουλούδια. Είναι τα σπάρτα που γεμίζουν έντονο κίτρινο το βλέμμα μας. Τα σπάρτα είναι αυτοφυείς θάμνοι της μεσογειακής βλάστησης και τα συναντάμε συχνά στη φύση, στα πρανή, στις άκρες των δρόμων και στο ύπαιθρο σε ηλιόλουστες θέσεις. Συχνά χρησιμοποιούνται για την αποκατάσταση του τοπίου στα πρανή μετά από διανοίξεις μεγάλων οδών.

Ανάμεσα στα σπάρτα και τα κυπαρίσσια φυτρώνουν οι αγριομολόχες. Τις αναγνωρίζουμε εύκολα από τα μοβ άνθη τους.

Τέλος, αφού οι ροδιές γεμίσουν φύλλα και μπει για τα καλά η άνοιξη, γεμίζουν κοραλί λουλούδια. Τα μπουμπούκια ανοίγουν και βγάζουν κατσαρά πέταλα, πυκνά αγκαλιασμένα το ένα με το άλλο.

Το πράσινο στην πόλη μας δεν είναι τόσο πολύ όσο θα θέλαμε! Αλλά, ίσως είναι μια καλή αρχή να το εντοπίσουμε παρατηρώντας τα φυτά στα πάρκα και τα φυτεμένα παρτέρια. Αλλάζουν χρώματα, βγάζουν νέα φύλλα την άνοιξη, ανοίγουν τα μπουμπούκια τους. Αλλάζουν οι εποχές, ακόμη και μέσα στην πόλη!