Απ΄το Μουσείο δεν θέλω να βγω…

Λέξεις – Εικόνες: Ελένη Χοντολίδου

Από όλα τα μουσεία της πόλης (που το καθένα το αγαπώ για διαφορετικούς λόγους), ξεχωρίζω το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΚΜΣΤ). Λίγο ο τόπος που έζησα πριν αρχίσει να φτιάχνεται σε ονειρεμένη συναυλία του Αγάθωνα, λίγο η διευθύντριά του που ξέρω από παιδί, η Μαρία Τσαντσάνογλου και, το κυριότερο, η ίδια η συλλογή του Κωστάκη η οποία έφτασε στη Θεσσαλονίκη με μυθιστορηματικό τρόπο και είναι κομμάτι από τις παραστάσεις μου για την τέχνη πια. Δεν χορταίνω να την βλέπω, να χαρίζω βιβλία και κάρτες, μέχρι και στο Λονδίνο την είχα δει και την απήλαυσα.

Το ΚΜΣΤ επιχειρεί να έχει εξωστρέφεια με ξεναγήσεις, επιτυχημένες σειρές μαθημάτων, ωραίες εκδόσεις, αναμνηστικές τσάντες από τις biennale και μπλουζάκια που κάνουν για ανθρώπους τέσσερα νούμερα πιο κάτω από μένα! Μήπως το Μουσείο επιχειρεί να μου πει κάτι;

Κοντά στο ΚΜΣΤ εδώ και χρόνια βρίσκεται το εξαιρετικό τρίο Τranscription Εnsemble που δημιουργήθηκε το 2007, αποτελούμενο από τους Χρήστο Γρίμπα (βιολοντσέλο), Νίκο Ζαφρανά (πιάνο) και Γιώργο Κανδυλίδη (βιολί). Ήρθαν και στην Modern Tate Gallery για την έκθεση των Ρώσων Πρωτοπόρων, παίζουν συχνά στο ΚΜΣΤ σε εκθέσεις, τα Χριστούγεννα, κ.λ.π.

Χτες, λοιπόν, είχαμε Open Day στο σύμπλεγμα της Μονής Λαζαριστών με την παράσταση «τσέπης» «Lysistrata project» (που δεν είδα), τη συναυλία του Transcription Ensemble, με bazaar προγραμμάτων του ΚΘΒΕ, ξεναγήσεις σε εκθέσεις φωτογραφίας και ξεναγήσεις στις εκθέσεις του Μουσείου. Οικοδεσπότες: Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, οι Transcription Ensemble, το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, η  Κρατική  Ορχήστρα Θεσσαλονίκης και ο ΝΑΡ, ένας από τους πιο ιδιαίτερους street artists.

Aρχίσαμε με την κατατοπιστική ξενάγηση της διευθύντριας του Μουσείου κ. Μαρίας Τσαντσάνογλου στις εκθέσεις του Σολομών Νικρίτιν και Τζορτζ Γκροζ, τις οποίες δεν πρέπει να χάσει κανείς. «Η  πολιτική τρομοκρατία και η τραυματική εποχή της ανόδου του ναζισμού στην Ευρώπη του Μεσοπολέμου αποτυπώνονται στα έργα των καλλιτεχνών, ενώ περιλαμβάνονται και έργα από τη Συλλογή Κωστάκη». Όσες φορές και να δω τα έργα του Νικρίτιν που τον ξέρω πια πολύ καλά και τον απολαμβάνω με αμείωτη διάθεση. Το ίδιο μου συμβαίνει και με τις γυναίκες της ρωσικής Πρωτοπορίας, έκθεση που στήθηκε στο πλαίσιο οργάνωσης εβδομάδας για τις γυναίκες από τον Δήμο. 

Η «Ανοιχτή Μέρα» που ήταν και πολύ ζεστή έκλεισε με συναυλία κλασικής μουσικής από το Transcription Ensemble, στον υπαίθριο χώρο της Μονής Λαζαριστών. Η μουσική συνοδευόταν από την εμπνευσμένη δουλειά της Χρύσας Τσοβίλη στο video (www.chrissatsovili.com). Ακούσαμε το τρίο του Μπετόβεν, έργο αρ. 11, για βιολί, τσέλο και πιάνο, κομμάτια από τoυς μήνες του Τσαϊκόφσκι, τρεις χορούς του Σκαλκώτα (κρητικό, ηπειρώτικο και κλέφτικο) και τέσσερα τανγκό του Πιατσόλα από το έργο Οι τέσσερις εποχές στο Μπουένος Άιρες. Στα τελευταία κομμάτια η Χρύσα Τσοβίλη μας απογείωσε. Εάν στα προηγούμενα η δουλειά της ήταν υποστηρικτική στη μουσική εδώ ήταν μία δεύτερη δημιουργία.

Στη στιγμή αιχμής στη Μονή Λαζαριστών υπήρχαν τουλάχιστον 300 άνθρωποι, πράγμα που δείχνει ότι ο κόσμος εκτιμά τα καλά πράγματα που υπάρχουν στην πόλη.

Eυχαριστούμε όλους τους συντελεστές (εκτός από αυτούς που παρήγγειλαν τα μπλουζάκια!) για μία ωραία βραδιά σε έναν χώρο που θεωρούμε «δικό» μας.