Άστικη οργή: Ρημαγμένες ομορφιές
Ρημαγμένα παλιά σπίτια αντικρίζουμε παντού στην πόλη. Κάποια μάς ξαφνιάζουν με την στωική καρτερία κι ομορφιά τους, επειδή δεν έτυχε ποτέ να τα προσέξουμε ή επειδή μια μέρα καθάρισε η ματιά μας. Αν δεν εμπλέκεται σε κληρονομικές διαφορές η κυριότητά τους, η πολιτεία σπάνια, κι αφού έχουν φτάσει στο έσχατο στάδιο ερείπωσης, ορισμένα τα χαρακτηρίζει […]
Ρημαγμένα παλιά σπίτια αντικρίζουμε παντού στην πόλη. Κάποια μάς ξαφνιάζουν με την στωική καρτερία κι ομορφιά τους, επειδή δεν έτυχε ποτέ να τα προσέξουμε ή επειδή μια μέρα καθάρισε η ματιά μας. Αν δεν εμπλέκεται σε κληρονομικές διαφορές η κυριότητά τους, η πολιτεία σπάνια, κι αφού έχουν φτάσει στο έσχατο στάδιο ερείπωσης, ορισμένα τα χαρακτηρίζει διατηρητέα. Αλλά κι αυτά που σώζονται, απαιτούν διαρκή συντήρηση κι επίβλεψη. Υπάρχουν ανεπανάληπτα κελύφη αρχοντικών και νεοκλασικών αφημένα στην τύχη τους, που δεν τα σέβεται ο χρόνος αν δεν αναλάβει να τα στηρίξει κάποιος οικονομικά. Στις πρόσφατες βόλτες μου, αποτύπωσα φωτογραφικά κάποια απ’ αυτά. Τα ακατοίκητα και κυρίως όσα βρίσκονται στην περιοχή που μένω. Δεν συμπεριλαμβάνω εκείνα που ευτύχησαν… αναπαλαίωσης και έχουν δοθεί σε χρήση (;) Είναι τόσο κρίμα να αφανίζονται απ’ την αδιαφορία τα κομψοτεχνήματα…
Αρχική φώτο: Τα τελευταία οκτώ χρόνια που μένω στην περιοχή, το αντικρίζω σχεδόν καθημερινά (Σαρανταπόρου με Κοντογούρη), όλο και πιο σακατεμένο…
Αριστερά:Το ανακάλυψα πρόσφατα σε στενό κοντά στην πλατεία Αριστοτέλους, πάνω από την Εγνατία.
Δεξιά: Περιοχή Ευζώνων, οδός Σπάρτης, μέχρι πρόσφατα βρισκόταν σε χρήση το ισόγειο, γι’ αυτό και φαίνεται ευπρεπισμένο, ενώ από τους πάνω ορόφους αποκολλώνται επικίνδυνα τεμάχια τσιμέντου…
Η πλάγια πίσω πλευρά μιας παλιάς ετοιμόρροπης αποθήκης, που στην πρόσοψη στεγάζει (τουλάχιστον αυτό δηλώνουν οι επιγραφές) «γυψοσανίδες και υλικά οικοδομών» – απέναντι από το θεατράκι «Ακτίς Αελίου» στη Χριστοπούλου.
Οδός Ευζώνων, ένα δίπατο με αναρτημένες ακόμα στο ισόγειο τις παλιές ταμπέλες των γιατρών που δέχονταν ασθενείς. Στον πάνω όροφο μένει μόνη μια ηλικιωμένη-χούφταλο* με πάμπολλες γάτες…
Ωραίο σπίτι με τζαμωτό και κήπο, «βλέπει» σε μια παιδική χαρά και στη θάλασσα της περιοχής Ποσειδωνίου.
Το ζηλευτό (αλλά ρημάδι) αρχοντικό στη λεωφόρο Στρατού, που τελεί υπό μόνιμη κατάληψη…
Τέτοια κτίρια μού θυμίζουν μερικές φορές αβοήθητους ανθρώπους υπό κατάρρευση, στα κεντρικότερα σημεία της πόλης, ενώ τους προσπερνάει (καθημερινά) με αδιαφορία το πλήθος – Δελφών με Παρασκευοπούλου.
Φάτσα στην εκκλησία της Αγίας Τριάδος, υπήρξε δραματική σχολή του ΚΘΒΕ τέλος δεκαετίας του ’70. Παρόμοια κτίρια μετατράπηκαν σε στέκια ναρκομανών και σημεία… αποπάτου. Οι περίοικοι διαμαρτύρονται και οι δημοτικές αρχές καταφεύγουν στην εύκολη λύση να σφραγίζουν κάθε είσοδο με λαμαρίνες. Μέχρι εκεί. Ώσπου ο χρόνος φέρνει τον ολοκληρωτικό αφανισμό.
Γνωστό από φωτογραφίες κτίριο, που στέγαζε μέχρι πρόσφατα τον ΟΚΑΝΑ. Αφέθηκε στο έλεος της φθοράς.
Στην οδό Αγίας Τριάδος, δίπατο σπίτι εποχής του ’60. Έχουν κι αυτά την ομορφιά τους, παρά την κατάντια.
*Χούφταλο: κατά το λεξικό, σημαίνει πολύ γέρος άνθρωπος με κακή υγεία και κράση.