ΕΙΚΟΝΕΣ: Η Αγίας Σοφίας πάνω από την Εγνατία παρακμάζει

Εικόνες: Μαριάννα Γιαμουρίδου

Η οδός Αγίας Σοφίας ξεκινά από τη Λεωφόρο Νίκης και καταλήγει στην οδό Ακροπόλεως. Είναι ένας από τους μεγαλύτερους, κάθετους δρόμους στο κέντρο της πόλης και τέμνει με τη σειρά τις οδούς Μητροπόλεως, Τσιμισκή, Ερμού, Εγνατίας, Φιλίππου, Ολύμπου, Αγίου Δημητρίου, Κασσάνδρου και Ολυμπιάδος.

Αν βρεθείτε ποτέ προς τα Κάστρα και θέλετε να κατεβείτε προς τα κάτω, είναι ένας δρόμος που μπορείτε να διαλέξετε. Το βλέμμα σας θα φτάσει στη θάλασσα και αν είστε τυχεροί, ίσως δείτε και τον Όλυμπο. Αν διαλέξετε την ανάβαση από την άλλη, ανάλογα με το ύψος που θα βρίσκεστε, θα βλέπετε την Άνω Πόλη ή ακόμα και την Ιερά Μονή Βλατάδων. Αυτό που σίγουρα θα παρατηρήσετε είναι ότι καθόλη τη διάρκεια της υπάρχουν μεγάλες αντιθέσεις.

Ένας περίπατος μας φανέρωσε δυο διαφορετικές πλευρές της. Βάζοντας νοητά σύνορα στην οδό Φιλίππου, στο ύψος του 36ου δημοτικού σχολείου και του Πειραματικού του ΑΠΘ, όσο ανεβαίνει κάποιος συναντά δεκάδες κλειστά μαγαζιά, στενά πεζοδρόμια και εγκατάλειψη, ενώ όσο κατεβαίνεις προς θάλασσα το σκηνικό αλλάζει. Μεγάλα καταστήματα, φώτα, πράσινο, ένας από τους μεγαλύτερους σε πλάτος πεζοδρόμους του κέντρου, τρεις εκκλησίες (Αχειροποίητος, Αγία Σοφία και Μητρόπολη) που σφύζουν από ζωή στις μεγάλες γιορτές, αλλά και καθημερινά.

Στην πόλη είναι κοινό «μυστικό» ότι οι περισσότερες περιοχές άνω της οδού Εγνατίας έχουν χάσει την αίγλη τους, ειδικά από την έναρξη των εργασιών του μετρό. Μπορεί ακόμα να αποτελούν κορυφαίες επιλογές για φοιτητική κατοικία, ωστόσο οι ταμπέλες «ενοικιάζεται» και «πωλείται» σε επιχειρήσεις που μετρούν χρόνια στην αγορά, μοιάζουν τεράστιες στα μάτια μας.

360 μοίρες γύρω από την Πλατεία Αγίας Σοφίας της παλιάς Θεσσαλονίκης

Στις ”αστοχίες” που συναντήσαμε επί της οδού ήταν τα βουνά από μπάζα στους κάδους σχεδόν μπροστά στις εισόδους πολυκατοικιών, τα διπλοπαρκαρισμένα οχήματα, τα μηχανάκια στα ήδη στενά πεζοδρόμια, οι κατεστραμμένοι κώνοι της τροχαίας, αλλά και η γνωστή πιάτσα ταξί που ξεκινά από την Τσιμισκή, κατεβαίνει την Αγίας Σοφίας και καταλήγει στη Μητροπόλεως, «στενεύοντας» τον δρόμο.

Αυτές οι αντιθέσεις έχουν δημιουργηθεί με την πάροδο των χρόνων και τις αλλαγές της κοινωνίας. Κάποιοι που τις ζουν καθημερινά, ίσως να μη τις παρατηρούν πια. Αυτοί όμως που τις αντικρίζουν για πρώτη φορά, σίγουρα θα αναρωτιούνται πως είναι δυνατόν, ένας δρόμος να έχει τόσες διαφορές στο πέρασμα του.

Η Αγίας Σοφίας άνωθεν της Εγνατίας είναι η μελωδία της εγκατάλειψης. Ξεκινώντας από τις λαμαρίνες του μετρό που έχουν νεκρώσει εδώ και δεκαετίες της γειτονιά γύρω από το πάρκο και φτάνοντας στις παρυφές της Άνω Πόλης, το αίσθημα του ξεχασμένου αστικού μεγαλείου, ο τόπος που έζησαν κάποτε νοικοκυραίοι που αποτελούσαν τον ισχυρό πυρήνα της και σήμερα χάνεται στην εγκατάλειψη, οι βρώμικοι τοίχοι, τα ενοικιάζεται και στοιβαγμένα μπάζα μαρτυρούν την παρακμή που ελλοχεύει στις παρυφές του κέντρου.

Δείτε επίσης