Ένας ακάλυπτος, μικρός παράδεισος

της Κύας Τζήμου Πριν τρία χρόνια φορείς που ασχολούνται με το πράσινο είχαν προτείνει στη δημοτική αρχή την ενοποίηση των ακάλυπτων χώρων των πολυκατοικιών προκειμένου να δημιουργηθούν μικροί χώροι πρασίνου στα άχαρα οικοδομικά τετράγωνα. Υπολογιζόταν ότι περίπου το 30% της πόλης εμπίπτει σ΄αυτήν την κατηγορία. Απίστευτο και όμως η αύξηση των χώρων πρασίνου θα μπορούσε […]

Κύα Τζήμου
ένας-ακάλυπτος-μικρός-παράδεισος-10123
Κύα Τζήμου
miet_kipos.jpg

της Κύας Τζήμου

Πριν τρία χρόνια φορείς που ασχολούνται με το πράσινο είχαν προτείνει στη δημοτική αρχή την ενοποίηση των ακάλυπτων χώρων των πολυκατοικιών προκειμένου να δημιουργηθούν μικροί χώροι πρασίνου στα άχαρα οικοδομικά τετράγωνα. Υπολογιζόταν ότι περίπου το 30% της πόλης εμπίπτει σ΄αυτήν την κατηγορία. Απίστευτο και όμως η αύξηση των χώρων πρασίνου θα μπορούσε να είναι μεγάλη και οι Θεσσαλονικείς να αποκτήσουν μια σειρά μυστικών κήπων σε αναπάντεχα σημεία της πόλης. Ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα της χρήσης ακάλυπτου χώρου είναι και αυτό που φωτογράφισα δίπλα στο ΜΙΕΤ. Η αίσθηση ότι εισέρχεσαι σε μια όαση 50 μόλις μέτρα κάτω από την πολύβουη πόλη είναι τόσο έντονη που όσο βιαστικός και να είσαι, 10 λεπτά θα τα αφιερώσεις για να νιώσεις την ηρεμία του χώρου.

Στα μέσα της δεκαετίας του 80 είχε γίνει άλλη μια τέτοια προσπάθεια στην οδό Αγίας Τριάδας αλλά σταμάτησε μια και οι χώροι είναι ιδιωτικοί και οι κάτοικοι ανησυχούσαν μήπως οι μυστικοί αυτοί κήποι μάζευαν παιδιά που θα ενοχλούσαν τη γειτονιά. Όσο διεστραμμένο κι αν ακούγεται ισχύει για πολλούς αυτή η άποψη. Την ακούσαμε όταν στήναμε το παρκάκι στην Ιασωνίδου από περίοικους που ενοχλήθηκαν με την πρωτοβουλία. Φαίνεται πως μερικοί άνθρωποι προτιμούν την “ησυχία” τους από οποιαδήποτε βελτίωση του δημόσιου και ιδιωτικού χώρου. Ο δήμος κατόρθωσε να ενοποιήσει τους ακάλυπτους στην οδό Γραβιάς και σε σημεία της Καλαμαριάς επειδή υπήρχαν εκεί μικροί ανεκμετάλλευτοι πεζόδρομοι που ανήκαν στο δήμο. Μετά πέραν του οικονομικού συνάντησε και άλλα “εμπόδια”.

Αυτή είναι μια νοοτροπία που μπορεί να αλλάξει και μάλιστα την εποχή της κρίσης. Παρόλο που δεν υπάρχουν χρήματα οι περίοικοι ίσως να είναι πιο διαλλακτικοί, αφού η έννοια της γειτονιάς και των “δωρεάν” συγκεντρώσεων θα μπορούσε να γίνει θεσμός ξανά αγαπητός στους πολίτες που θα μπορούσαν να αναλάβουν και την διατήρηση του χώρου της γειτονιάς τους.

Στο εγγύ μέλλον θα προσπαθήσω να καταγράψω τους υπάρχοντες αυτούς κήπους και χώρους (παρόλο που μερικοί από αυτούς βρίσκονται σε ημιάγρια κατάσταση) και ίσως πολλοί από σας να βρείτε την δική σας όαση μέσα στην πόλη που ανεβάζει θερμοκρασίες.

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα