Ένας δρόμος ανασαίνει

της Κύας Τζήμου

Η Φιλικής εταιρίας έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Είναι ο μοναδικός κάθετος δρόμος που κατηφορίζει από τη Σβώλου κεντράροντας στη θέα του τον Λευκό Πύργο. Γκρίνια για το χάσιμο θέσεων πάρκινγκ δεν χωράει μπροστά στην απόλυτη μεταμόρφωση ενός δρόμου που λίγο καιρό πριν δεν ήθελες να τον περπατήσεις. Ελπίζουμε ότι στην επόμενη διετία θα ξεκαθαρίσει το τοπίο με τα πάρκινγκ και κάποτε άλλωστε αναμένεται να παραδοθούν και τα δύο υπόγεια πάρκινγκ που βρίσκονται στα σχέδια  της κατασκευής του μετρό (Αγίου Δημητρίου με Γ” Σεπτεμβρίου και Συντριβάνι) αλλά  και της ανάπλασης της ΔΕΘ που συζητιέται. Σας φαίνονται μακρινά και τα δυο, το δέχομαι, αλλά η ανάσα που απαιτούσαν οι δρόμοι του ιστορικού κέντρου νομίζω ότι ήταν άκρως απαραίτητη.

Στην Φιλικής εταιρίας κι εγώ δεν θυμάμαι από πότε στο κομμάτι μεταξύ Τσιμισκή και Μανουσογιαννάκη τα αυτοκίνητα είχαν τα πεζοδρόμια σε μόνιμη κατάληψη, ενώ τα αρχαία κομμάτια του τείχους και του Ιππόδρομου που είχαν φανερωθεί στα θεμέλια της οικοδομής που ανεγέρθηκε παρέμεναν αθέατα πίσω από λαμαρίνες, πλέγματα και σκουπίδια. Λίγο πιο πάνω η Ιωαννίδειος Σχολή περιτριγυριζόταν από ένα ανύπαρκτο πεζοδρόμιο και παρκαρισμένα αυτοκίνητα που δεν επέτρεπαν την κίνηση των πεζών. Πού διάθεση να θαυμάσεις το ιστορικό κτίριο κάνοντας σλάλομ ανάμεσα στ΄αμάξια κι αναζητώντας δίοδο ανάμεσά τους. Επιτέλους, πλέον, η πρόσβαση στο σχολείο θα γίνει απλή υπόθεση για τους μικρούς μαθητές.

Στην απόληξη του δρόμου και στο σημείο με την προνομιακότερη θέα στον Λευκό Πύργο, στα πλαίσια του Made in Thessaloniki2- Επεμβαίνοντας στο δημόσιο χώρο που διοργάνωσε η Parallaxi μέσα από τη δράση της “Η Θεσσαλονίκη Αλλιώς”,  οι γνωστοί designers φωτισμού της Beforelight κατασκεύασαν μια υπαίθρια δημιουργική εγκατάσταση στο νέο πεζόδρομο, με θέμα το μνημείο του Λευκού Πύργου και το παιχνίδι με το φως. Η εγκατάσταση θα φιλοξενείται στον χώρο για τους επόμενους μήνες.