Φοιτητές της Καλών Τεχνών μεταμορφώνουν τις στάσεις του ΟΑΣΘ σε έργα τέχνης
Το project είναι ένα κάλεσμα σε κάθε συμπολίτη να ονειρεύεται και να ζητά βοήθεια όταν θέλει να δημιουργήσει κάτι καλό για τη ζωή στην πόλη.
Μια πρωτοβουλία των φοιτητών της Καλών Τεχνών ομορφαίνει την πόλη. Το συγκεκριμένο project, που αποτελεί μάλιστα διπλωματική εργασία φοιτήτριας, καλεί τον κάθε συμπολίτη να μην σταματήσει να ονειρεύεται, καθώς και να συζητάει με τους άλλους και να ζητάει τη βοήθεια του διπλανού του, αποσκοπώντας στη καλύτερη ποιότητα ζωής στην πόλη.
Δείτε παρακάτω τη δημοσίευση – ΕΙΚΟΝΕΣ:
«Ζω και βιώνω καθημερινά έναν δημόσιο χώρο ο οποίος μου είναι ξένος. Γκρι, δυσλειτουργικός, απομονωτικός αντί συνδετικός, μη τόπος και νεκρός χρόνος ανάμεσα στο σπίτι και τη δουλειά. Κυρίως, όμως, είναι ξένος. Τον διασχίζω κάθε μέρα, είναι καθοριστικός για την αισθητική της ζωής μου (αφού βλέπω γκρι κάθε μέρα, γκριζάρω και την ψυχή μου μέρα με τη μέρα), αλλά παρ’ όλα αυτά δεν μου ανήκει. Μοιάζει να μην ανήκει σε κανέναν που πραγματικά τον ζει. Και αφού δεν μου ανήκει, δεν μπορώ να ονειρευτώ, να οραματιστώ, πόσο μάλλον να επέμβω για να τον βελτιώσω, να βελτιώσω την ποιότητα της ζωής μου δηλαδή.
Αυτό το project, ναι, είναι μια πρωτοβουλία των φοιτητών της Καλών Τεχνών που ξοδεύουν ώρες ατελείωτες στη στάση αυτή (και μάλιστα, αποτελεί τη διπλωματική εργασία μιας φοιτήτριας). Είναι ένα έργο συμμετοχικό. Αυτό σημαίνει πως μοιράστηκαν και συλλέχθηκαν ερωτηματολόγια στους ανθρώπους που χρησιμοποιούν τη στάση, αλλά και ανθρώπους που χρησιμοποιούν τις στάσεις της πόλης γενικά, για να σχεδιαστεί κάτι που να ικανοποιεί τους πολλούς. Αυτό σημαίνει πως καλέστηκαν καλλιτέχνες και μη , για να δωρίσουν ένα έργο τους ώστε να γίνουν τα διαφημιστικά ταμπλό συλλογικά κολάζ. Αυτό σημαίνει πως πολυσυζητήθηκε σε συζητήσεις, ομιλίες και συναντήσεις ομάδων και συλλογικοτήτων, για να υπάρξει η σύνθεση πολλών ιδεών. Αυτό σημαίνει πως στην τελική επέμβαση στο πεδίο, ήρθαν άνθρωποι πολλοί και από πολύ διαφορετικούς τομείς για να το χτίσουν. Υπάρχει ένα κοινοτικό γραμματοκιβώτιο το οποίο λειτουργεί από την πρώτη μέρα (δίνοντας μας πολύ έμπνευση και δύναμη).
Το σημαντικότερο είναι πως αυτό το project είναι ένα κάλεσμα σε κάθε συμπολίτη να ονειρεύεται, και να συζητά με τον διπλανό, και να ζητά βοήθεια όταν θέλει να δημιουργήσει κάτι καλό για τη ζωή στην πόλη. Είναι μια ζούγκλα και συχνά χανόμαστε είναι η αλήθεια. Ας είναι η δική μας ζούγκλα τουλάχιστον.»
