Η επιτομή του στιλ

Να ξεκινήσουμε από τη δεύτερη σκέψη. Πρέπει να είσαι εξαιρετικά καλλιεργημένος και εξαιρετικά παρατηρητικός για να στήσεις, όχι ένα, αλλά δυο μαγαζιά φόρο τιμής σε εποχές, αντικείμενα, αισθήσεις που σημάδεψαν γενιές ολόκληρες. Το άνοιγμα του parasta flora darling στον πεζόδρομο της Ζεύξιδος πυροδότησε μια τάση που είχε σχεδόν εξαφανιστεί από την πόλη. Οι ήρωες των αστικών σπιτιών στις ελληνικές ταινίες του εξήντα συνάντησαν την προσωπική μυθολογία των δικών μας σπιτιών.

Όσα η μητέρα μας θεωρούσε ιδανικά να στολίσουν τοίχους, σύνθετα, να αποτελέσουν τη μοντέρνα επίπλωση μιας άλλης εποχής λουλουδάτες ταπετσαρίες, βάζα της μαμάς κρυμμένα πια σε υπόγεια, φορμάικες τραπεζαρίες, φωτιστικά βγαλμένα λες από το In the mood for love του Γουόνγκ Καρ Βάι, γιατί η αίσθηση του δεν σταματά στον τεχνικολόρ κόσμο του Ντίνου Δημόπουλου και της λατρεμένης του ταινίας ‘’Μια τρελή τρελή οικογένεια’’ από την ηρωίδα της οποίας, που υποδύονταν η Μαίρη Άρωνη πήρε το όνομα του το υπέροχο καφέ. Οι αναφορές του δεν είναι επιδερμικά ρετρό. Είναι σχεδόν έκθεση επιμελημένη από ειδικούς, που όχι απλά λάτρεψαν το στιλ αλλά το ανέδειξαν με επιμέλεια. Επιτρέποντας την παρουσία ακόμα και αντικειμένων που ο φόβος του κιτς ξόρκισε σε μπαούλα και τώρα η απενοχοποίηση τους βοήθησε την επιστροφή του.

Και εδώ έρχεται το δεύτερο επίπεδο της γνώσης. Ο τρόπος σερβιρίσματος, τα σερβίτσια, οι μουσικές και η ατμόσφαιρα που φεύγει από το ντεκόρ και ποτίζει κάθε χιλιοστό του χώρου είναι που αποθεώνει το στιλ. Θα βρείτε και αλλού ρετρό κομμάτια κρεμασμένα σε τοίχους, δεν θα βρείτε όμως το λόγο που τα κάνουν ένα ιδανικό σύνολο. Στο Pasta Flora, o Γιάννης και ο Δημήτρης δεν έστησαν απλά ένα καφέ, πρότειναν ένα τρόπο σωτηρίας της συλλογικής μνήμης της Ελλάδας αλλά και του κόσμου που μέχρι το εβδομήντα δεν ντύνονταν αποκλειστικά από πολυεθνικά καταστήματα ίδια σε όλο τον κόσμο, ούτε έφτιαχναν τα σπίτια τους σα φωτοτυπίες σελίδων περιοδικών.

Και επειδή πέρασαν για χρόνια με επιτυχία τις εξετάσεις στη Ζεύξιδος ήταν οι πρώτοι που αποφάσισαν να κάνουν κάτι για το μέλλον της πιο ωραία γειτονιά της πόλης, πέριξ της Ρωμαϊκής Αγοράς. Ας πούμε λοιπόν ότι  το “Φρειδερίκο Αγάπη μου”, το οποίο πήρε το όνομα του το σκύλο τους είναι το διδακτορικό τους. Άψογο vintage cafe με πρώτη ύλη τις αντίκες και  τα posters μακρινών υπέροχων εποχών…

Οι εμμονές των παιδικών χρόνων των γονιών μας σε απόλυτη και ταιριαστή έκθεση. Μουράνο, απλίκες, κάδρα με παλαιές δόξες των σαλονιών. Ρετρό ονειρώξεις αλλά και παλαιός ελληνικός κινηματογράφος ως έμπνευση, πολύχρωμα γυαλικά σε ραφιέρες, η Όντρει Χέμπορν. Ιδανικό για πρωινά ροφήματα ή βραδινά κοκτέιλ. Το πρώτο που τόλμησε στη γειτονιά και φυσικά η πρόβλεψη του επαληθεύτηκε από το κοινό.

Αν λοιπόν στη Θεσσαλονίκη σήμερα βαθμολογούνταν το αυθεντικό στιλ με έμφαση στις λεπτομέρειες οι δημιουργοί των δυο αυτών καφέ θα είχαν πάρει αριστείο.

*Pasta flora darling, Ζεύξιδος 6, τηλ. 2310261518

*Φρειδερίκο Αγάπη μου, Ολύμπου 87, τηλ. 2310238532