Η γιορτή των ανθρώπων

της Κύας Τζήμου

Εικόνες: Ορχάν Τσολάκ

Έκλεισε χθες τις πύλες του το 17ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και ο απολογισμός δείχνει αύξηση των επισκεπτών. Είναι μεγάλη ικανοποίηση για κάθε σκεπτόμενο και ελεύθερο άνθρωπο να βλέπει πως ένα φεστιβάλ που παίρνει σαφώς θέση κατά του ρατσισμού και των προκαταλήψεων αποβάλλει πλήρως πια την ρετσινιά του «περιθωριακού» και συγκεντρώνει κόσμο, έλληνες και μετανάστες, με όλο και μεγαλύτερη συμμετοχή. Άνθρωποι που συντάσσονται υπέρ της αλληλεγγύης ανεξαρτήτως ταυτοτήτων, χρώματος, φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού, βρίσκουν μια κονή πλατφόρμα έκφρασης, διαμαρτυρίας και αντίστασης. Και αυτό σίγουρα μόνο “δικαολογία” για γιορτή μπορεί να αποτελέσει. Γιορτή των ανθρώπων. Φέτος το φεστιβάλ αγκάλιασε και τα κινήματα των πολιτών ακόμα και αν αυτά δεν είχαν αντιρατσιστικό χαρακτήρα.  προσήλθε για τρίτη συνεχόμενη μέρα στην γιορτή της αλληλεγγύης και της αντίστασης. Στον χώρο του πρώην Στρατόπεδου Παύλου Μέλά, άνθρωποι όλων των ηλικιών συμμετείχαν μαζικά σε συζητήσεις, περιηγήθηκαν στα περίπτερα των συλλογικοτήτων, έπαιξαν ποδοσφαίρο, τραγούδησαν και γεύτηκαν σπεσιαλιτέ απο τις μεταναστευτικές κουζίνες. Μεγάλη ήταν η συμμετοχή στην εκδήλωση για την ιθαγένεια και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, σ΄αυτήν για την ΕΡΤ που συνεχίζει να λειτουργεί εκπέμποντας ελεύθερα σ΄αυτή για την υπεράσπιση του παραλιακού μετώπου το οποίο ξεπουλιέται μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, για το Χρυσό στις Σκουριές, τις απολύσεις των σχολικών φυλάκων και γενικά σε ό,τι έχει νακάνει με το αγωνίζεσθαι ενάντια σε ένα σύστημα που πριμοδοτεί τους «λίγους».

130 συλλογικότητες, 33 εργαστήρια, 23 μουσικά σχήματα, 14 προβολές, 9 θεατρικές παραστάσεις και δρώμενα, 8 παραστάσεις στον παιδότοπο, 7 ομαδικές φωτογραφικές εκθέσεις, 5 θεματικοί χώροι, 3 βιωματικά εργαστήρια, 2 παραστάσεις χορού, μία μεγάλη γιορτή που γίνεται για να ξορκίσει το φόβο: το 17ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ.

Ανάμεσά τους ξεχωρίζουμε την κεντρική διεθνιστική εκδήλωση του Σαββάτου, όπου οι ομιλητές και οι ομιλήτριες από την Ουκρανία, την Βοσνία και την Τουρκία που μετέφεραν το κλίμα στις δοκιμαζόμενες αυτές περιοχές όπου κινήματα αντίστασης αντιτίθενται στην κρατική καταστολή και την απειλή του φασισμού, την εκδήλωση για τη μειονότητα στη Θράκη και το δικαίωμά της στον αυτοπροσδιορισμό, τα εργαστήρια για τους πρόσφατους αντιμεταναστευτικούς νόμους και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τις εκδηλώσεις των Κοινωνικών Ιατρείων και των σχολείων αλληλεγγύης, . Άκρως ενδιαφέρουσα και η διεθνής εκδήλωση της ΒΙΟ.ΜΕ. για την αυτοδιαχείριση, η εκδήλωση για τη μειονότητα στη Θράκη και το δικαίωμά της στον αυτοπροσδιορισμό, τα εργαστήρια για τους πρόσφατους αντιμεταναστευτικούς νόμους και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Στο πρόγραμμα των προβολών είδαμε ντοκιμαντέρ για το νερό, την ΕΡΤ, τη ΒΙΟ.ΜΕ., το ρατσισμό, τις οροθετικές, τους αγώνες των Τούρκων πολιτικών κρατουμένων. Στη θεατρική σκηνή έπαιξαν οι θεατρικές ομάδες του Στεκιού Μεταναστών και του σχολείου «Οδυσσέας», το σχήμα KONTRA-Ro και τη θεατρική ομάδα “Ο επιπόλαιος Φρεντ”, μια performance για την αναπηρία από ομάδα σωματικού θεάτρου “πτώση – πτήση”. Στο χώρο των εκθέσεων φιλοξενήθηκαν ομαδικές εκθέσεις φωτογραφίες από την Ελλάδα και την Ιταλία, αλλά και slide shows, εικαστικά έργα και εγκαταστάσεις. Το πρόγραμμα συμπλήρωσαν παραστάσεις κουκλοθεάτρου και ζογκλερικών και πολλά συλλογικά παιχνίδια: περιβαλλοντικά, παιχνίδια ρόλων, μουσικής, κυνήγι θησαυρού.

Στις δυο μουσικές σκηνές τα ακούσματα χωρίστηκαν ανάλογα με τον προσανατολισμό της σκηνής.  Στην Ανατολική οι ρυθμοί ήταν ελληνικοί, μεσογειακοί και ανατολίτικοι: Οι παραδοσιακοί «Ηλιοδρόμιο», οι Ούτε Σπόντα σε έντεχνους και χορευτικούς ρυθμούς, οι Βόμβοι επίσης βασισμένοι στην παράδοση, με ποντιακή λύρα, νταούλι αλλά και χιπ-χοπ φωνητικά, η Βάσω Βασιλειάδου και οι ρεμπέτες της, οι ΠλανΏδειες, ένα καινούριο πολυφωνικό σχήμα αποτελούμενο από 5 νέες κοπέλες, οι Kazzura (στη γλώσσα των Ρομά θα πει σκατζόχοιρος), ένα σύνολο νέων ρομά με τουμπελέκια σε τσιγγάνικους ρυθμούς, οι Medleys σε ξέφρενο musical πανηγύρι, οι «Από Πριν και Από Μετά» από την Αριδαία με έντεχνα, ρεμπέτικα και δικά τους τραγούδια, οι Kalma με έθνικ μελωδίες, οι Reggetiko Project που πάντρεψαν το ρεμπέτικο με τη reggae, οι Λάργκο με ένα κράμα βαλκανικών κ ελληνικών παραδοσιακών ακουσμάτων με ηλεκτρικούς ήχους σε δικές τους συνθέσεις και τέλος το σχήμα Ζέφυρος σε έντεχνους και παραδοσιακούς κρητικούς ρυθμούς. Στη Δυτική σκηνή οι ήχοι ήταν rock, reggae, punk και ηλεκτρονικοί: Nasa Funk, Bionics σε reggae ρυθμούς, οι Ekmek με ελληνο-ισπανο-μεξικάνικους ήχους και ελληνικό στίχο, οι Τούρι Μπέρι με punk διαθέσεις, αποτελούμενοι από μέλη των αγαπημένων Skaribas, Δρ Δρακατώρ και Βίδα, 1000Mods, Beggar’s Blues Diary, Chinese Basement και The Rundays με indie rock, post psychedelic punk μουσική, Broken Tempo σε trip-hop ρυθμούς, ο hip-hopper «Ήρωας» και ο διεθνούς φήμης DJ FLeCK με jungle-dub-dubstep ρυθμούς.