Κυριακή πρωί, Νικήτη

Νικήτη, παλιό χωριό -στις βρύσες.

Το νερό στα μέρη αυτά δεν πίνεται. Ούτε για το μαγείρεμα δεν κάνει. Βγάζει λάσπη και σκουριά. Βία-βία για ένα πότισμα και ένα ντους κάνει. Τα καλοκαίρια η ανάγκη για πόσιμο και καθαρό νερό είναι η χαρά των super market. Βέβαια, στο λογαριασμό τους, όσοι αποφάσισαν κάποτε να έρθουν στον τόπο αυτό, επενδύοντας ψυχή και χρήμα, σώζοντας με φροντίδα έναν εγκαταλελειμένο παραδοσιακό οικισμό για να περνούν λίγες ήρεμες μέρες του καλοκαιριού, είναι υποχρεωμένοι να επωμίζονται το κόστος που αντιστοιχεί σε 100 κυβικά νερού -έτσι απλά και αυθαίρετα.

Οι δημόσιες βρύσες του χωριού προσφέρουν πολύτιμο νερό σε ντόπιους (ηλικιωμένοι πια οι περισσότεροι -οι νέοι ασχολούνται με τις αρπαχτές της παραλίας) και ανθρώπους από την πόλη ή άλλα μέρη που έχουν τα σπιτικά τους στο χωριό. Ίσως και σε κάποιους περαστικούς. Είναι πολύτιμο αγαθό το νερό. Ακριβώς επειδή είναι πολύτιμο απαιτεί και σεβασμό. Είναι δυο-τρία χρόνια τώρα που μεγάλα αυτοκινούμενα οχήματα και τροχόσπιτα (κυρίως με ξένες πινακίδες) ανηφορίζουν προς τις βρύσες. Εφοδιασμένοι με λάστιχα και τεράστια μπιτόνια, οι κάτοχοί τους προκλητικά “προμηθεύονται” μεγάλες, πολύ μεγάλες ποσότητες νερού που χρησιμοποιούν στις “ελεύθερες” κατασκηνώσεις τους -μέσα σε δασωμένες πλαγιές, πάνω στην άμμο, σε παραλίες που έχουν μεταβληθεί σε “οικισμούς αυθαιρέτων”.

Στον τόπο δεν αφήνουν ούτε ένα ευρώ -ούτε καν για το νερό τους. Μένει μόνο το βρώμικο αποτύπωμα ενός παράνομου νοικοκυριού που στήνεται σε κάθε γωνιά ελεύθερης γης και το ίχνος μιας περιβαλλοντικής καταστροφής. Φέτος τα πράγματα εκτραχύνθηκαν. Εκτός από μπιτόνια και βαρέλια, κάποιοι έρχονται με αφρόλουτρα, σαμπουάν και απορρυπαντικά για το πλύσιμο πιάτων και ρούχων. Και εκεί, πλάι στο δρόμο (και τον ξέχυλο, συνήθως) κάδο απορριμμάτων κάνουν το μπάνιο τους, λούζουν τα παιδιά τους, πλένουν τα πιατικά, τις κατσαρόλες και τα ρούχα τους. Είναι μια εικόνα προσβλητική, στενάχωρη. Η εικόνα μιας περιοχής παραδομένης σε έναν επιθετικό τουρισμό, χωρίς απόδοση, χωρίς σεβασμό. Μιας περιοχής που δεν σέβεται το φυσικό της πλούτο και την ομορφιά και αφήνεται ανοχύρωτη στην κακοποίηση και στις εφήμερες αρπαχτές. Με αφορμή το δυσάρεστο γεγονός με τους Σέρβους τουρίστες στις Καβουρότρυπες…

Σημείωση: Το λάστιχο γεμίζει το μεγάλο μπιτόνι στο αυτοκινούμενο. Λίγο πιο πριν ολόκληρη η οικογένεια είχε κανονικό μπάνιο -με αφρόλουτρα και σαμπουάν. Τα πιτσιρίκια πρόλαβαν και έκαναν την ανάγκη τους παραδίπλα.

Δυστυχώς, εμείς δεν προλάβαμε να αποτυπώσουμε όλο το χάλι.

Και τα βράδια του Σαββατοκύριακου στο παλιό (κάποτε ήσυχο) χωριό καλά κρατούν. Με αυτοκίνητα που παρκαρούν στις πόρτες και τις αυλές των σπιτιών, με μια πρωτόγνωρη για όσους ζουν στον οικισμό φασαρία και με διαφημιστικές επιγραφές των μπαρ και εστιατορίων να κάνουν σιγά-σιγά την εμφάνισή του σε πετρόχτιστους αυλόγυρους και κολόνες της ΔΕΗ.