Μια οθόνη φωτίστηκε χθες βράδυ στο λιμάνι

Λέξεις: parallaxi

Πριν έναν ακριβώς αιώνα, ένα πλοίο το Jerusalem, δεμένο στο λιμάνι, υποδέχονταν στον πρώτο υπαίθριο κινηματογράφο των Βαλκανίων τους Θεσσαλονικείς για να απολαύσουν κινηματογράφο πάνω στη θάλασσα.

Εκατό χρόνια μετά, χθες βράδυ, στην πρώτη προβλήτα του Λιμανιού η ΠΕΕΒΕ ζωντάνεψε τη θαλάσσια γοητεία του κινηματογράφου στην πόλη. Σε μια κατάμεστη προβλήτα από κόσμο, όλων των ηλικιών, με θέα την πόλη που έλαμπε απέναντι και το Λευκό Πύργο, σε μια μαγική βραδιά έριξε τη σπίθα του τι μπορεί να συμβαίνει όταν οι άνθρωποι επιστρατεύουν τη φαντασία τους. Και τη χθεσινή βραδιά τη χρωστάμε στην διευθύντρια της ΠΕΕΒΕ, την Όλγα Ταμπουρή, που είχε την έμπνευση να το κάνει. 

Η μια και μοναδική χθεσινοβραδινή προβολή, ήταν το μουσικό ντοκιμαντέρ «Γυμνά Χέρια», σε σκηνοθεσία και σενάριο Γιώργου Σκεύα. Η ταινία αναφέρθηκε στη ζωή και το έργο του παγκόσμιου φήμης Έλληνα μαέστρου και μουσικοσυνθέτη Δημήτρη Μητρόπουλου, και προβλήθηκε για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη. Μετά το πέρας της προβολής, ακολούθησε συζήτηση με τον σκηνοθέτη και παραγωγό της ταινίας, Γιώργο Σκεύα.

Τα «Γυμνά Χέρια», που προβλήθηκαν το 2012 στα Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, και επαναπροβάλλονται φέτος λόγω μεγάλης επιτυχίας, απέσπασαν διθυραμβικά σχόλια και επαίνους τόσο από το κοινό όσο και από τους κριτικούς. Στα 90 λεπτά διάρκειας της ταινίας παρουσιάστηκε σπάνιο και ανέκδοτο αρχειακό οπτικοακουστικό υλικό της σύνθετης προσωπικότητας και του έργου του Μητρόπουλου, ενώ ο πρόσφατα αποθανών σκηνοθέτης Λευτέρης Βογιατζής αφηγήθηκε αποσπάσματα επιστολών του συνθέτη. Το φιλμ διέτρεξε τα χρόνια που ο Μητρόπουλος έζησε στην Αμερική ως διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας της Μιννεάπολης και αργότερα της Φιλαρμονικής της Νέας Υόρκης, μέχρι τον τραγικό θάνατό του στη Σκάλα του Μιλάνου το 1960, διευθύνοντας την 3η Συμφωνία του Μάλερ.

* Οι φωτογραφίες είναι της Ελένης Βράκα