Mπήκαμε σε ένα ιατρείο- μουσείο στα βορειοδυτικά της πόλης

Πώς θα σου φαινόταν, αν μπορούσες να συνδυάσεις μία επίσκεψη σε ένα ιατρείο ΩΡΛ, με μία επίσκεψη σε ένα μίνι μουσείο;

Με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια, λοιπόν, στο ιατρείο του ωτορινολαρυγγολόγου Γιάννη Μπιζάκη στη Σίνδο.

Ο Γιάννης ξεκίνησε να συλλέγει μινιατούρες αυτοκινήτων πριν από 30 χρόνια, όταν ο πατέρας του, του αγόρασε ένα ηλεκτρικό τρενάκι. Πιτσιρίκι τότε, έφτιαξε μια μακέτα με τρένα και σπίτια και χρειάστηκε να βάλει αμαξάκια σε αντίστοιχη κλίμακα 1:87. Αυτό ήταν.

Από τότε συλλέγει μανιωδώς μινιατούρες αυτοκίνητα και πλέον έχει ξεπεράσει τα 1.300 κομμάτια, τα οποία με πολύ αγάπη και προσοχή, έχει σε θεματικές βιτρίνες (ταξί, James Bond, φορτηγά, λεωφορεία, μηχανήματα, Ferrari, Kinder, αγωνιστικά, αντίκες, ξύλινα κ.α.) στο ιατρείο του. Τα περισσότερα τα έπαιρνε από το εξωτερικό (Γερμανία και Αυστρία) και είναι σε διάφορες κλίμακες.

Αφού κράτησε στην παλάμη του και χαμογέλασε στο πρώτο του αυτοκινητάκι που αγόρασε πριν από 30 χρόνια, μου έκανε μια ξενάγηση στη συλλογή του, η οποία εκτός από τις μινιατούρες αυτοκινήτων, περιλαμβάνει και παλιά αντικείμενα της καθημερινότητας των ανθρώπων. Μέσα στα πολύ ιδιαίτερα για αυτόν κομμάτια, είναι ένα τρακτέρ φτιαγμένο από ένα Φιλιππινέζο από κάθε λογής ανταλλακτικό και ένα σφυρί ενός τσαγκάρη του 1930.

Μου έκανε και μία εξέταση στα αυτιά, τιμής ένεκεν. Άλλωστε, σε ιατρείο ήμασταν. Το είχα ξεχάσει προς στιγμήν!