Νέα Παραλία ή ο δρόμος με τ΄αγκίστρια;
Ναι στο ψάρεμα αλλά με κανόνες. Μην γίνει η Νέα Παραλία η Νέα Ιχθυόσκαλα...
Του Βασίλη Βασιλείου
Εικόνα: Γιάννης Τζιμπρές
Αντιγράφω από την ιστοσελίδα του κέντρου αρχιτεκτονικής του δήμου Θεσσαλονίκης: «Πιστεύοντας πως πρέπει να διαφυλαχθεί το γοητευτικότερο στοιχείο της Νέας Παραλίας της Θεσσαλονίκης, που είναι η ενιαία γραμμική πορεία περιπάτου πλάι στον ανοικτό θαλάσσιο ορίζοντα, δεν επιχειρείται καμία προέκταση κατασκευών μέσα στην θάλασσα».
Γοητευτικό είναι αλήθεια, όπως και εξίσου παραμελημένο. Είδαμε να κλέβονται κύκλοι από το γλυπτό του Ζογγολόπουλου, να γράφονται τα μάρμαρα με συνθήματα για φωτιές και τσεκούρια, να πετιούνται φεγγάρια στη θάλασσα, να καταστρέφονται οι βρύσες κατά μήκος της νέας παραλίας. Μια βαρβαρότητα ολοένα και ασφυκτικότερη.
Εσχάτως το μέτωπο της νέας παραλίας, παραδόθηκε στους ψαράδες. Όχι κάποιο συγκεκριμένο οριοθετημένο μέρος, ούτε κάποιο απόμερο σημείο, που δεν παρενοχλεί περιπατητές, αθλούμενους, οικογένειες, παιδιά. Από το άγαλμα του μεγάλου Αλεξάνδρου έως και το μέγαρο, το πιο πολυσύχναστο κομμάτι κι ένας από τους λίγους δημόσιους χώρους στο αστικό τοπίο της πόλης, η ξύλινη επιφάνεια έχει καταπατηθεί από καλάμια ψαρέματος, σκουριασμένα τροχήλατα, σπασμένα μπουκάλια ρετσίνας, σάπια δολώματα, αόρατα αγκίστρια. Μετά από την γιγάντωση του φαινομένου λόγω ανύπαρκτου ελέγχου (ειλικρινά αγνοώ ποιο γρανάζι της ελληνικής πολυδιάσπασης ευθυνών και γραφειοκρατίας έχει την ευθύνη για το ζήτημα, ο δήμος, το λιμενικό, η αστυνομία ή περιφέρεια;), ο κίνδυνος για τη δημόσια υγεία είναι προφανής. Για την αισθητική άποψη και την υποβάθμιση της πορείας περιπάτου ας ασχοληθούμε σε κάποια ύστερη φάση του αστικού μας πολιτισμού.
Καλάμια ψαρέματος, βάσεις στηρίξεως, ποδήλατα, τροχήλατα και λοιπά παραφερνάλια περιχαράσσουν τον χώρο ελέγχου τους και αποτρέπουν την προσπέλαση του σημείου από τους περαστικούς.
Οι ψαράδες με κυριαρχική πλέον διάθεση και συμπεριφορά εκτοξεύουν τις πετονιές από μακριά καλάμια με προφανή αδιαφορία για το ποιος περπατάει από πίσω. Παιδιά, καροτσάκια, αθλούμενοι, ποδηλάτες, οφείλουν να προσέχουν οι ίδιοι για αόρατα αγκίστρια. Άλλωστε δεν είναι δα και δρεπανηφόρα άρματα.
Σαπισμένα δολώματα στην ξύλινη εξέδρα, σακούλες σκουπιδιών, σπασμένα μπουκάλια ρετσίνας, θρυμματισμένα όστρακα, πετονιές και αγκίστρια τα υπολείμματα της δραστηριότητας.
Κάποτε ονομάζαμε αυτάρεσκα, την πόλης μας Barcelonica. Τώρα μάλλον θα πρέπει να αποδεχθούμε το μέτωπο τις νέας παραλίας ως τη νέα ιχθυόσκαλα.
