Ντροπή μας!

Εικόνες: Ορχάν Τσολάκ

Δεν πάει πολύς καιρός που έγραφα για την ανάπλαση στα Άνω Λαδάδικα που προχωράει και δρομάκια σαν την Ολυμπίου Διαμαντή και την Εδέσσης λάμπουν απελευθερωμένα. Μια περιοχή υποβαθμισμένη αισθητικά με μεγάλος μέρος της ευθύνης για την ασχήμια να καταλογίζεται στα σκουπίδια και στα παράνομα παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Μια περιοχή ιστορική που θα ανασάνει με την κατασκευή μεγαλύτερων πεζοδρομίων, υπόγειων κάδων και δρόμους ήπιας κυκλοφορίας.

Αλλά μην χαίρεστε. Στην πόλη μας μεγαλύτερα πεζοδρόμια δεν σημαίνει μεγαλύτερος χώρος για τους πεζούς. Σημαίνει μεγαλύτερος χώρος να τοποθετήσω το αμαξάκι μου που είναι το μόνο μέσον που μπορεί να κατεβάσει την αφεντομουτσουνάδα μου στο κέντρο της πόλης. Ναι, θα μου πείτε οι αστικές συγκοινωνίες δεν εξυπηρετούν όσο θα θέλαμε. Θα μου πείτε τα πάρκινγκ του κέντρου θέλουν λεφτά και δεν υπάρχουν. Θα μου πείτε (είναι και το βασικό επιχείρημα αν πετύχω κάποιον, εν ώρα παρκαρίσματος), τι σε νοιάζει εσένα κυρά μου και κοίτα τη δουλειά σου. Οι απαντήσεις είναι μονόδρομος φυσικά.

Μπορεί να μην βολεύουν πόρτα πόρτα οι συγκοινωνίες αλλά δεν ζούμε και στο Λος Άντζελες που απλώνεται σε μήκος πολλών χιλιομέτρων, περπατήστε και λίγο. Αν δεν έχετε χρήματα για πάρκινγκ μην το κατεβάζετε στο κέντρο το αυτοκίνητο, δεν υπάρχει εναλλακτική, τι δεν καταλαβαίνετε;

Όσο για το τι με νοιάζει εμένα και τους υπόλοιπους κατοίκους αυτής της πόλης; Έτσι είμαστε περίεργοι βρε αδελφέ και μας αρέσει να περπατάμε στα πεζοδρόμια αυτής της πόλης.