O άγνωστος της Αριστοτέλους το χάραμα
Κυριακή πρωί, 6 π.μ., ο ουρανός είναι ακόμη σκοτεινός και βρέχει καταρρακτωδώς. Η πόλη αρχίζει να ξυπνά. Τα πρώτα αστικά κυκλοφορούν στους δρόμους και σε συνδυασμό με τον φωτισμό σε κάνουν να νομίζεις ότι είναι απόγευμα. Δεν είναι απόγευμα. Στα πεζοδρόμια παρέες παιδιών περπατούν για να πάρουν το πρώτο λεωφορείο για το σπίτι τους. Στην […]
Κυριακή πρωί, 6 π.μ., ο ουρανός είναι ακόμη σκοτεινός και βρέχει καταρρακτωδώς. Η πόλη αρχίζει να ξυπνά. Τα πρώτα αστικά κυκλοφορούν στους δρόμους και σε συνδυασμό με τον φωτισμό σε κάνουν να νομίζεις ότι είναι απόγευμα. Δεν είναι απόγευμα. Στα πεζοδρόμια παρέες παιδιών περπατούν για να πάρουν το πρώτο λεωφορείο για το σπίτι τους. Στην στάση της Αριστοτέλους ένας κύριος κάθεται μόνος στο παγκάκι. Δεν ξέρω ποιος ήταν, πού ήταν και τι έκανε. Δεν με ενδιαφέρει και δεν θα μάθω ποτέ. Το μόνο που ξέρω είναι ότι είναι ωραίο να φωτογραφίζεις αγνώστους.