Η απορία της ημέρας: Είναι θέση αυτή για περίπτερο;

Κολλημένο στα κάγκελα λίγο πριν την είσοδο στην Παλιά Φιλοσοφική, εμφανίστηκε το νέο περίπτερο της πόλης, πριν λίγες μέρες. Προφανώς και δόθηκε άδεια για τη νέα θέση του περιπτέρου, αλλά ειλικρινά είναι τόσα τα φάουλ για αυτήν την επιλογή που δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις.

Το συγκεκριμένο πεζοδρόμιο, που μέχρι πρότινος πολύ σοφά ήταν ελεύθερο εμποδίων σηκώνει όλο τον όγκο των φοιτητών και εργαζομένων που πηγαινοέρχονται στο Πανεπιστήμιο. Τώρα πια αναγκάζονται ενίοτε να κατέβουν το πεζοδρόμιο μέσα σε έναν από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους της πόλης, αφού ο όγκος του νέου περιπτέρου αφήνει ένα μέτρο με το ζόρι για τη διέλευση των πεζών.

Τα έργα του Μετρό (που απαράδεκτα και χωρίς καμιά μελέτη έχουν παρακωλύσει την κυκλοφορία πεζών και οχημάτων εδώ και χρόνια) έχουν ήδη δυσκολέψει την μετακίνηση των πεζών στην γωνία Εγνατία με Εθνικής Αμύνης, με τις λαμαρίνες να αφήνουν μια στενή λωρίδα για να κινηθούν οι πεζοί, φοιτητές ως επί το πλείστον, που έρχονται από την στάση της Εγνατίας με κατεύθυνση το Πανεπιστήμιο. Τώρα θα εξακολουθούν να στριμώχνονται και αφού στρίψουν τη γωνία προς την Παλιά Φιλοσοφική.

Ας πάνε οι αρμόδιοι στο σημείο σε ώρα αιχμής της πανεπιστημιακής λειτουργίας για να κάνουν αυτοψία στην κατάσταση και είναι απίθανο να κρίνουν ότι είναι  καλώς καμωμένη η επιλογή της θέσης. Αυτό βέβαια θα έπρεπε να το έχουν κρίνει ήδη πριν την τοποθέτηση του περιπτέρου, αλλά στην Ελλάδα ζούμε και ο τελευταίος παράγοντας που κρίνει την χρήση και διαχείριση του δημόσιου χώρου είναι κατά τα φαινόμενα ο πεζός, του οποίου η ζωή δυσχεραίνεται το κατά δύναμην.

Αρκετά πιο ψηλά στο δρόμο, απέναντι από το Νοσοκομείο Γεννηματά υπάρχει εδώ και χρόνια άλλο ένα περίπτερο, αλλά επειδή είναι στο τέλος της φοιτητικής περαντζάδας δεν ενοχλεί τόσο. Πάντως η λογική και του πιο απλού παρατηρητή επιτάσσει την τοποθέτηση των περιπτέρων στην απέναντι μεριά του δρόμου, όπου αυτή τη στιγμή ανεξήγητα δεν υφίσταται περίπτερο.