Σε ποιον ανήκει η παραλία;
Εικόνα: Φίλοι της Νέας Παραλίας Είναι θεμιτό και απόλυτα λογικό οι πόλεις να αποφασίζουν πως σε κάποια πολυσύχναστα σημεία τους υπάρχει το δικαίωμα της εμπορικής εκμετάλλευσης και φιλοξενίας κατασκευών, περιπτέρων για τις ανάγκες του promotion διαφόρων εταιριών. Είναι ένα έσοδο που έχουν ανάγκη οι δήμοι ειδικά τους δύσκολους καιρούς που ζούμε και πρακτική, εφόσον δεν […]
Εικόνα: Φίλοι της Νέας Παραλίας
Είναι θεμιτό και απόλυτα λογικό οι πόλεις να αποφασίζουν πως σε κάποια πολυσύχναστα σημεία τους υπάρχει το δικαίωμα της εμπορικής εκμετάλλευσης και φιλοξενίας κατασκευών, περιπτέρων για τις ανάγκες του promotion διαφόρων εταιριών. Είναι ένα έσοδο που έχουν ανάγκη οι δήμοι ειδικά τους δύσκολους καιρούς που ζούμε και πρακτική, εφόσον δεν μιλάμε για μόνιμες καταστάσεις.
Στη Θεσσαλονίκη έχει συμβεί κατά καιρούς στην πλατεία Αριστοτέλους, πλησίον του Λευκού Πύργου, στην πλατεία Αγίας Σοφίας με την παραχώρηση σε διάφορες επιχειρήσεις. Τον τελευταίο καιρό όμως έχει ξεκινήσει μια σειρά παραχωρήσεων στο βραβευμένο αρχιτεκτονικό έργο της ανάπλασης της νέας παραλίας που πραγματικά ξαφνιάζει. Τελευταίο παράδειγμα η τοποθέτηση περιπτέρου προώθησης του έργου μιας οργάνωσης Μαρτύρων του Ιεχωβά, μπροστά από το πάρκο των γλυπτών. Σε διάσταση που σοκάρει και χωρίς λογική η επιλογή του χώρου μας κάνει να αναρωτηθούμε αν υπάρχουν όρια, ποιος λαμβάνει τις αποφάσεις, σε ποιον ανήκει τελικά η παραλία και αν έχουν το δικαίωμα οι πολίτες να εκφράζουν άποψη για τα ζητήματα του δημόσιου χώρου, της αλλοίωσης και της καταπάτησης του με την ανοχή των δημοτικών αρχών. Και επειδή δεν είναι η πρώτη φορά, έχει προηγηθεί η καταπάτηση του ξύλινου deck στις ομπρέλες του Ζογγολόπουλου πριν λίγο καιρό για τις ανάγκες promotion εταιρίας αυτοκινήτων πιστεύουμε πως ίσως είναι η στιγμή να μπει ένα όριο πριν η νέα παραλία, που ταλαιπωρείται έτσι και αλλιώς με διάφορους τρόπους, ακόμα και με τη φιλοξενία της έκθεσης βιβλίου που καταλαμβάνει όλο το διαθέσιμο χώρο της, να προστατευτεί απέναντι σε μελλοντικές ορέξεις. Ή μήπως όχι;