Σε πόσες λακκούβες ακόμα πρέπει να πέσουμε για να ιδρώσει το αυτί του Δήμου;

”Aυτήν την τρυπούλα την βλέπετε; Eίναι στον πιο τουριστικό δρόμο της πόλης σας κύριοι του Δήμου. Σαν αυτήν έχει πολλές πάνω στην Αγνώστου Στρατιώτη. Μπροστά ακριβώς στην είσοδο του ρωμαϊκού θεάτρου. Εδώ και πολύ καιρό έχουν πέσει πολλοί τουρίστες μπροστά στα μάτια μου. Χθες έπεσε μια έγκυος κοπέλα. Σήμερα έπεσα εγώ. Χτύπησα άσχημα και τώρα φεύγω νοσοκομείο (έσπασαν και τα γυαλιά μου και το κινητό-το λέω διότι δεν έχω χορηγό να μου πάρει άλλα). Ναι ξέρω, είναι υπεύθυνος ο Χ, διότι ο Ψ είναι για άλλα θέματα και ο Ζ λείπει. Ο.Κ. το συνοδεύω με φυσαρμόνικα το άσμα διότι τώρα νυχτιάτικα μην πάρω το ντέφι.”

Η γνωστή ζωγράφος της Θεσσαλονίκης Ελένη Θεοφυλάκτου είχε ένα ατύχημα σε ένα από τα πιο τουριστικά σημεία της πόλης. Στη Ρωμαϊκή Αγορά. Η εικόνα μιλά από μόνη της. Δεν θα χρειαζόταν καν ανάρτηση κειμένου για να περιγράψει που έπεσε και πως. Αν η Ελένη ζούσε σε ένα πολιτισμένο μέρος του κόσμου θα μπορούσε να πάρει φαλάγγι το Δήμο Θεσσαλονίκης και να του πάρει τα σώβρακα. Νόμιμα, στα δικαστήρια. Έχω μια φίλη που ζει στη Νέα Υόρκη. Πριν μερικά χρόνια είχε ένα ατύχημα σε μια μικρότερη από αυτή λακκούβα. Το δικαστήριο της επιδίκασε ένα τεράστιο ποσό ως αποζημίωση. Εδώ θα περάσει 15 τουλάχιστον μέρες ακινησίας στο κρεβάτι, αρκετό καιρό με πατερίτσες και βλέπουμε…

Εδώ όμως είναι Θεσσαλονίκη. Δεν ιδρώνει το αυτί κανενός. Κάθε πρωί που κατεβαίνω στη δουλειά μου από τη Βασιλίσσης Όλγας με το μηχανάκι προσεύχομαι να φτάσω σώος και αβλαβής. Ο δρόμος μοιάζει με σοκάκι της Μοσούλης. Βομβαρδισμένο. Δεν υπάρχει μέτρο στο οδόστρωμα που να μην έχει ανοίξει, που να μην έχει λακκούβα, που να μην είναι μια δυνητική παγίδα για αυτοκίνητα, μηχανάκια και πεζούς. Η Αγνώστου Στρατιώτου και η Β. Όλγας είναι οι μικρογραφίες της πόλης.

Δεν θυμάμαι τις τελευταίες δεκαετίες την πόλη σε τέτοια οδική διάλυση. Σε τέτοια εγκατάλειψη. Δεν ξέρω από πότε έχω να δω στην Τσιμισκή για παράδειγμα να πέφτει πίσσα. Μπροστά στη στάση του λεωφορείου, στην Π. Μελά, απέναντι από τη διαγώνιο έχει ένα χαντάκι. Κανονικό. Πάνω από ένα χρόνο τώρα. Το έχω αναφέρει πέντε φορές από την εκπομπή μου στο ραδιόφωνο. Το χαντάκι βαθαίνει. Ο Δήμος δεν θα ασχοληθεί με αυτά τα ποταπά ζητήματα. Τα μικρά και ασήμαντα. Σχεδιάζει την πόλη του μέλλοντος. Με εξαγγελίες τρομερές που θα την κάνουν Μόντε Κάρλο. Δεν υπάρχει χώρος και χρόνος για τέτοια μηδαμινά. Προέχει να γεμίσει η νέα παραλία τραπεζοκαθίσματα αυτή τη στιγμή. Η λακκούβα που έπεσε μέσα η Ελένη θα μας απασχολήσει;