Στο χάος της οδού Αγγέλακη

του Γιώργου Τούλα

Την οδό Αγγέλακη την αγαπάω. Πέρασα εκεί την καθημερινότητα τουλάχιστον δεκαπέντε τελευταίων χρόνων εργαζόμενος στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ. Έζησα λοιπόν από κοντά την σταδιακή πτώση και παρακμή της, τη μετατροπή σε ένα τόπο α-ταξίας και χάους.

Ο δρόμος έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον διότι αποτελεί το όριο ανάμεσα στο μεγάλο ξεχωριστό διάκενο ανάμεσα στην αστική δόμηση του κέντρου και της περιοχής της Ευζώνων, οριοθετώντας ουσιαστικά μαζί με την Καυτατζόγλου το μεγάλο τετράγωνο που περιλαμβάνει τα μουσεία, το πανεπιστήμιο, την Έκθεση και το Τρίτο σώμα Στρατού με το δημαρχείο. Αποτελεί το σύνορο της εισόδου στο κέντρο της πόλης.

Στην ιστορία του δρόμου αυτού έχουν υπάρξει ανάμεσα στα άλλα και πορνεία. Μαρτυρίες μιλούν για την περίφημη Μαντάμ Δέδε, κυρίαρχη του δρόμου.

“Πολλές ήταν οι «Μαντάμ» της εποχής που η φήμη τους απλώθηκε σε όλη την πόλη, όπως η Μαντάμ Κλεοπάτρα, η Μαντάμ Ζιζέλ (Εβραία) και η Μαντάμ Δεδέ. Η τελευταία, που ήταν και νονά του παιδιού του αρχηγού της αστυνομίας Νίκου Μουσχουντή, διατηρούσε το μπορντέλο της στην οδό Αγγελάκη, σχεδόν αποκλειστικά με κορίτσια-πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία’’.

Και επιστρέφουμε στο σήμερα. Η εικόνα του δρόμου αυτό το χειμώνα είναι πραγματικά τραγική. Η απόφαση για δημιουργία λεωφορειολωρίδας, που σε άλλες περιπτώσεις θα έμοιαζε ορθή στην περίπτωση αυτού του δρόμου μοιάζει ανέκδοτο. Η Αγγέλακη είναι ένας πλατύς δρόμος τριών λωρίδων κυκλοφορίας. Η αριστερή πλευρά του δρόμου έχει καταληφθεί από χρόνια από τα αυτοκίνητα των παρακείμενων γραφείων ενοικιάσεων αυτοκινήτων. Τα οποία απολύτως παρανόμως έχουν αποφασίσει ότι το οδόστρωμα τους ανήκει, στερώντας από κατοίκους της περιοχής και τους επισκέπτες του κέντρου θέσεις στάθεμευσης. Σε καμία πόλη της Ευρώπης βέβαια οι εταιρείες ενοικιάσεως αυτοκινήτων δεν καταλαμβάνουν οδόστρωμα, αντιθέτως φροντίζουν να παρακάρουν τα οχήματα τους σε ιδιωτικά πάρκινγκ σε κοντινές περιοχές. Όπως θα μπορούσε να συμβεί κάλλιστα, υποθέτω και με μια καλή οικονομική συμφωνία με το απέναντι πάρκινγκ της ΔΕΘ. Σε συνδυασμό με τα έτσι και αλλιώς διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα του δρόμου, που είναι σε όλο το μήκος του και πολλαπλασιάζονται στο κτίριο του ΙΚΑ που υπολειτουργεί μονίμως, αφήνουν στην πραγματικότητα ελεύθερη μόνο τη λωρίδα των λεωφορείων για την κίνηση του δρόμου.

Τη νύχτα το σκηνικό αγριεύει ακόμη περισσότερο καθώς το νυχτερινό κέντρο του δρόμου χρησιμοποιεί το οδόστρωμα ως χώρο στάθμευσης των πελατών του και μάλιστα με αντίτιμο, χώρια τη διαρκή όχληση θορύβου στους κατοίκους.

Στο πεζοδρόμιο τώρα. Το κλείσιμο της ΕΡΤ έφερε στο δρόμο και τις κλούβες της αστυνομίας αλλά και μηχανές της τροχαίας που βρίσκονται σχεδόν πάντα παρκαρισμένο μπροστά στο κτίριο της πρώην διοίκησης της ΕΡΤ, φυλώντας το ποιος ξέρει από ποιους κακούς;

Το δεξί πεζοδρόμιο του δρόμου κανονικά ήταν καμιά δεκαριά μέτρα ελεύθερου χώρου. Πάνω σε αυτό το πεζοδρόμιο χαράχτηκε πριν μερικά χρόνια ο ποδηλατόδρομος. Τότε όμως δεν υπήρχαν καφετέριες. Το άνοιγμα των καφέ περιόρισε το πεζοδρόμιο σε περίπου ενάμιση μέτρο όλο και όλο για πεζούς και ποδηλάτες. Το τι γίνεται για να περάσει κανείς δεν περιγράφεται. Τα καφέ, με την ανοχή της Κτηματικής Εταιρίας του Ελληνικού δημοσίου που διαχειρίζεται το πεζοδρόμιο γέμισαν στην αρχή με τραπεζάκια και τώρα πια και με αυθαίρετες κατασκευές. Μάλιστα επεκτείνονται με διάφορα έπιπλα και μέσα στα παρτέρια πολύ συχνά.  Πριν λίγες μέρες μάλιστα η Πολεοδομία, μετά από παραγγελία της αρμόδιας αντιδημαρχίας Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού, προέβη σε καταγγελία της κατασκευής συγκεκριμένου καφέ που πρόσφατα δημιούργησε αυθαίρετη κατασκευή στο πεζοδρόμιο.

Η εικόνα της οδού Αγγέλακη είναι μια εικόνα ενός δρόμου που δεν τιμά την πόλη. Ο επόμενος δήμαρχος οφείλει να τη βάλει στην ατζέντα του. Ένας δρόμος που έχει ποδηλατόδρομο, λεωφορειόδρομο, φαρδύ πεζοδρόμιο, ωραία δέντρα, παρτέρια και θέα στην Έκθεση έγινε η καταδίκη του πεζού, του ποδηλάτη και του οδηγού. 

Διαβάστε επίσης: Όοοοοομορφη Θεσσαλονίκη!

Μπείτε και κάντε like εδώ για να ενημερώνεστε για όλα τα γραμμένα αποκλειστικά για το parallaximag.gr άρθρα.