Τα σκουπίδια του ΑΠΘ

Τα σκουπίδια κοντεύουν να πνίξουν το Α.Π.Θ. την ίδια ώρα που ο εισαγγελέας ψάχνει επί ματαίω να βρει σκάνδαλα και να επιβάλλει κυρώσεις. Τις κυρώσεις μάλλον θα επιβάλλει το υγειονομικό εάν κάνει τον κόπο να περάσει από τις σχολές μας. Η κατάσταση στις ανοιχτές δημόσιες τουαλέτες είναι απαράδεκτη, στις δε κλειστές, αυτές του προσωπικού η δυσoσμία είναι ανυπόφορη. Στους κοινόχρηστους χώρους τα χαρτιά είναι όγκοι, η βροχή τα έκανε και πολτό στους εξωτερικούς χώρους. Και οι κατά τα άλλα συμπαθείς διανομείς φυλλαδίων συνεχίζουν τη δουλειά τους ακάθεκτοι σαν να μην πήραν χαμπάρι.

«Εργολαβικοί υπάλληλοι», έννοια χωρίς νόημα γιατί ή μόνιμος υπάλληλος είσαι ή εργολαβικός. Εμείς δεν απευθυνόμαστε σε έναν εργολάβο ο οποίος φέρνει τους δικούς του μισθωτούς. Έρχεται ένας εργολάβος και του λέμε: «πάρε αυτούς» που έχουν συγκροτήσει το σώμα αυτό ξέρουμε όλοι με ποιον τρόπο: ο δικός του δικού κ.λπ. Χαμηλά αμοιβόμενοι, δε λέω αλλά με εργασία στους δύσκολους καιρούς με όρους ημι-δημοσίου, εξ ου και οι άνευ νοήματος και σκανδαλώδεις κατ’ εμέ καταλήψεις σχολών. Πώς οι χαμένες ώρες μαθημάτων σχετίζονται με την έκβαση του αγώνα των εργολαβικών υπαλλήλων δεν έχω καταλάβει.

Ένα πρόβλημα που κληρονομήθηκε από την Πρυτανεία του Τρακατέλλη, ένα Υπουργείο Παιδείας που εκώφευσε και δεν μας επέτρεψε να κάνουμε οικονομίες εκατομμυρίων δίνοντας τη διαχείριση των εργολαβικών στην Εταιρεία Διαχείρισης και Αξιοποίησης του ΑΠΘ και έτσι να γλυτώναμε το εργολαβικό κέρδος και το ΦΠΑ που είναι αν δεν απατώμαι 23%. Μιλάμε για εκατομμύρια που πάνε χαμένα. Δικά μου και δικά σας χρήματα, που επιπλέον δεν τα έχουμε. Προτείνω να ασκήσουμε μήνυση κατά παντός για κατασπατάληση του δημοσίου πολύτιμου χρήματος. Και από την άλλη, μία πολιτεία που δεν επιτρέπει τη μεταφορά κονδυλίων, λ.χ. από την Επιτροπή Ερευνών, η οποία κάνει απίστευτα νοικοκυρεμένη δουλειά. Αναρωτιέμαι τι αυτοδιοίκητος οργανισμός είμαστε; Μας τιμωρούν για κάτι και δεν το έχω καταλάβει;

Τέλος, φοιτητές και φοιτήτριες μεγαλωμένοι χωρίς όρια από τους γονείς τους αλλά και από εμάς, τους καθηγητές τους, επιδεικνύοντας την νεανική τους ανωριμότητα ανάκατη με μία ακατανόητη «αριστερόφρονη» έλλειψη σεβασμού στους θεσμούς και τα πλεονεκτήματά τους, μπλέκουν τη βρωμιά με την αλληλεγγύη και αδειάζουν επιδεικτικά τις σακούλες σκουπιδιών μπροστά μας και κάνουν τα πάρτυ τους σε καιρό απεργίας των υπαλλήλων καθαριότητας αφήνοντας πίσω τους τόνους σκουπιδιών…

Θα έρθει και δεν αργεί η στιγμή που το δημόσιο πανεπιστήμιο θα είναι παρελθόν και θα το αναπολούμε με νοσταλγία. Το κρίμα στα κεφάλια αυτών που το αντιστρατεύονται με πολεμική χαρά, και φυσικά δεν εννοώ τους φοιτητές. Αυτοί είναι ένα πολύ μικρό, υπαρκτό μεν αλλά μικρό, κομμάτι του προβλήματος που λέγεται συνεχές ξήλωμα του δημόσιου πανεπιστημίου.

*Οι φωτογραφίες είναι της κ. Ελένης Χοντολίδου. Η Ελένη Χοντολίδου είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια του τομέα Παιδαγωγικής της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ.