Μαζεύοντας κάστανα, αλλά κυρίως φθινοπωρινές εικόνες στο Χορτιάτη

Ο φθινοπωρινός Χορτιάτης στις αρχές του Νοέμβρη είναι συναυλία χρωμάτων των φυλλοβόλων δένδρων που ετοιμάζονται για το δύσκολο χειμώνα που έρχεται.

Οι αποχρώσεις του κίτρινου, του καφέ, του πορτοκαλί και του κόκκινου είναι αυτές που επικρατούν, τόσο στα φύλλα των δέντρων του δάσους όσο και στα πεσμένα στο έδαφος. Τα φυλλοβόλα κυριαρχούν σε σχέση με τα αειθαλή σε μεγαλύτερο υψόμετρο.

Συγκεκριμένα, συναντάμε τη ζώνη της καστανιάς (Castanea sativa) – πλατύφυλλης δρυός (Quercus frainetto) μεταξύ 500-900 μ. και τη ζώνη της οξιάς (Fagus sylvatica) από τα 800 μ. μέχρι την κορυφή του βουνού στα 1201 μ.

Η περιοχή γύρω από το καταφύγιο του ΣΕΟ, στη θέση «Τζεκ Μπακτσέ» σε υψόμετρο 1.000 μ., καλύπτεται από πυκνά δάση οξιάς σε πολλά σημεία ανάμεικτα με καστανιές.

Περιπατητές, οικογένειες με τα παιδιά τους, φυσιολάτρες ανεβαίνουν το μονοπάτι των Παγοποιών για να φτάσουν στο καταφύγιο του ΣΕΟ.

Άλλοι φωτογραφίζονται μέσα στα φθινοπωρινά χρώματα, άλλοι μαζεύουν τα τελευταία κάστανα που έχουν απομείνει, άλλοι περιμένουν υπομονετικά στο καταφύγιο για μια ζεστή καστανόσουπα, ενώ τα πρώτα τζάκια έχουν ανάψει μέσα στο χωριό.

*με πληροφορίες από:

Καραγιαννακίδου-Ιατροπούλου, Βασιλική (1983). Σταθμολογική έρευνα στην Querco-Fagetea κλάση του ορεινού συγκροτήματος του Χορτιάτη. Διδακτορική Διατριβή ΑΠΘ

Χορτιάτης (όρος) – Wikipedia