Θεσσαλονίκη

Με ένα συγκινητικό πάρτυ μας αποχαιρέτησε χθες βράδυ το COO

Απόψε, όμως, δεν έχει δάκρυα, έχει πάρτι, και θα το αποχαιρετίσουμε όπως του πρέπει, με το ποτήρι στο χέρι και το μισό περιεχόμενο χυμένο πάνω μας από τον χορό...

Νόπη Ράντη
με-ένα-συγκινητικό-πάρτυ-μας-αποχαιρέ-472713
Νόπη Ράντη

“Με ένα πάρτυ αλλιώτικο από τ άλλα, όπως ακριβώς ήταν και το αγαπημένο μας στέκι στη Φράγκων, το COO, πλήθος κόσμου αποχαιρέτησε το ξεχωριστό αυτό μπαρ, χορεύοντας μέχρι πρωίας…

Ένα από τα πιο εμβληματικά στέκια της δεκαετίας, με αξέχαστα πάρτυ και μαγικές βραδιές, απίστευτες μουσικές επιλογές και ξεχωριστούς ντι τζεις, κλείνει και μας αφήνει λίγο πιο μόνους.
Μια βραδιά γεμάτη συγκίνηση, πολλούς θαμώνες, φίλους, πλήθος μουσικών και καλλιτεχνών γενικότερα, όλοι όσοι ζήσαμε λίγη απ τη μαγεία του COO, ήμασταν εκεί!
Και θα το θυμόμαστε.”

H ανάρτηση του Βασίλη Μόσχου:

Δύσκολη μέρα η σημερινή. Απόψε αποχαιρετούμε το COO Cafe|Bar, που μετά από δέκα χρόνια περνάει στην σφαίρα του θρύλου, ανέρχεται στο πάνθεον της σαλονικιώτικης νύχτας πλάι στο Ζενίθ, στον Τρυποκάρυδο, στο Elvis, στο Art House.

Καμιά φορά ένα μπαρ είναι πολλά περισσότερα από απλά ένα μπαρ, ένα μέρος που πίνεις και διασκεδάζεις και χορεύεις και φλερτάρεις και τα λοιπά. Καμιά φορά, όχι πολύ συχνά, ένα μπαρ είναι σπίτι.

Είναι το μέρος όπου νιώθεις ο εαυτός σου, όπου συναντάς ανθρώπους που τους νιώθεις δικούς σου ανθρώπους, ακόμα κι αν δεν γνωρίζεστε. Το μέρος που θα πας όταν το κανονικό σου σπίτι δεν σε χωράει, μετά από μία προσωπική απογοήτευση ή μια προσωπική επιτυχία, στις μεγάλες νίκες ή στις μεγάλες ήττες σου, όταν η νύχτα δε λέει να τελειώσει ή, καμιά φορά, η μέρα ξεκινάει υπερβολικά νωρίς. Εκεί που αισθανόσουν τα αγόρια και τα κορίτσια που δούλευαν οικογένεια.

Στο Coo ποτέ δεν ένιωθες απρόσδεκτος, αποσυνάγωγος. Ό,τι και όπως κι αν ήσουν, υπήρχε πάντα μια γωνιά να σε φιλοξενήσει για όσο άντεχες την φασαριόζικη φιλοξενία του. Φρικιά με χρωματιστά κεφάλια και τατού στα γόνατα, φασιονίστας, κάγκουροκαγκούρισσες από τις λαϊκές γειτονιές της πόλης, χιψτεροκαλλιτεχνόπουλα, κυριλέ με τιμπερλαντ και ψηλοτάκουνα, φασαίοι ιβεντάκηδες, στρέιτ, γκέι, λεσβίες, νέοι, γέροι, ντόπιοι, ξένοι, τουρίστες που άλλαζαν τα εισιτήρια επιστροφής για να περάσουν ακόμη ένα μαγικό βράδυ στην στοά του. Όλοι και όλες χωρούσαν.

Μα πέρα από ναός της διασκέδασης, το Coo υπήρξε και μια, μικρή μεν αλλά ολοζώντανη, κοιτίδα της εναλλακτικής κουλτούρας: από μουσικά live μέχρι stand up comedy και queer performances, η θνησιγενής alternative Θεσσαλονίκη σήκωνε με γαϊδουρινό πείσμα τη σημαία για την τελευταία της αντεπίθεση στο υπόγειο της Φράγκων, προτού δεχθεί να συνθηκολογήσει με την επελαύνουσα βλαχοκουλτούρα του insta και του τσολάδικου.

Θα λείψει το Coo από την πόλη. Πολύ… Απόψε, όμως, δεν έχει δάκρυα, έχει πάρτι, και θα το αποχαιρετίσουμε όπως του πρέπει, με το ποτήρι στο χέρι και το μισό περιεχόμενο χυμένο πάνω μας από τον χορό.

Δέκα χρόνια. Καθόλου άσχημα…

#TAGS
Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα