Μια δωρεά στο “ψυγείο”
Πριν λίγες ημέρες λάβαμε στο email μας μια επιστολή διαμαρτυρίας από την Ένωση Τυφλών Βορείου Ελλάδος «Ο Λουδοβίκος Μπράιγ», η οποία έκανε λόγο για μια αναξιοποίητη δωρεά του «Ιδρύματος Προστασίας Τυφλών Ο ΗΛΙΟΣ» προς το Δήμο Θεσσαλονίκης, η οποία μεταφράζεται σε 27 ακίνητα και ένα ποσό της τάξης του ενός εκατομμυρίου ευρώ. Ο βασικός όρος, […]
Πριν λίγες ημέρες λάβαμε στο email μας μια επιστολή διαμαρτυρίας από την Ένωση Τυφλών Βορείου Ελλάδος «Ο Λουδοβίκος Μπράιγ», η οποία έκανε λόγο για μια αναξιοποίητη δωρεά του «Ιδρύματος Προστασίας Τυφλών Ο ΗΛΙΟΣ» προς το Δήμο Θεσσαλονίκης, η οποία μεταφράζεται σε 27 ακίνητα και ένα ποσό της τάξης του ενός εκατομμυρίου ευρώ. Ο βασικός όρος, για την παραχώρηση της περιουσίας αυτής αλλά και των χρημάτων στο Δήμο Θεσσαλονίκης, ήταν η ίδρυση γηροκομείου τυφλών.
Από την Ένωση λοιπόν κάνουν λόγο για 8 χρόνια πλήρους απραξίας από την πλευρά του δήμου, ενώ παράλληλα αναφέρουν πως παρ’ όλες τις επαφές που πραγματοποιήθηκαν με τους αρμόδιους αντιδημάρχους, τους προέδρους του Δημοτικού Συμβουλίου και τις παραστάσεις στο Δημοτικό Συμβούλιο, το μόνο που «εισέπραξαν» ήταν υποσχέσεις.
Αυτό που τονίζει η Ένωση είναι πως δεν υπάρχει ουσιαστικά η βούληση από το Δήμο, διότι δεν έχει προχωρήσει ούτε, τουλάχιστον, σε μια τεχνοοικονομική μελέτη για την εξεύρεση τρόπου ίδρυσης του γηροκομείου και των υπηρεσιών που συνεπάγονται της πρωτοβουλίας αυτής (όπως για παράδειγμα η κλειστή φροντίδα για τις βαριές περιπτώσεις, ανοιχτή φροντίδα – κατ’ οίκον βοήθεια, πόροι λειτουργίας, καθώς και το ζήτημα της αυτόνομης λειτουργίας ή της ένταξης σε κάποια ήδη υπάρχουσα δομή).
Ακόμη, στην ανακοίνωση δίνεται έμφαση και στο γεγονός πως μέχρι και σήμερα 14 από τα 27 ακίνητα της δωρεάς τα εκμεταλλεύεται παράτυπα το Κ.Ε.Α.Τ. (Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών).
Μιλώντας με τον πρόεδρο της Ε.Τ.Β.Ε, κ. Νίκο Μουζακίτη, μάθαμε πως με αφορμή την άνωθεν δωρεά υπήρξε δικαστική διαμάχη ανάμεσα στον Δήμο Θεσσαλονίκης και στην τότε Σχολή Τυφλών, νυν ΚΕΑΤ (Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών), στην οποία τελεσιδίκισε στον Άρειο Πάγο το 2005, υπέρ του Δήμου. Το 2007, ο Δήμος Θεσσαλονίκης, τυπικά έκανε και την αποδοχή της δωρεάς.
Σχετικά με την τελευταία επικοινωνία που είχαν με άνθρωπο από το Δήμο, ενημερωθήκαμε πως αυτή πραγματοποιήθηκε στο γραφείο της αντιδημάρχου Κοινωνικής Αλληλεγγύης, κυρίας Καλυψώς Γούλα, στα μέσα Φεβρουαρίου, όπου η ίδια ανέφερε ότι θα ερχόταν σε επικοινωνία με τον Διοικητή του ΚΕΑΤ, ώστε να επισπευσθούν οι διαδικασίες παραχώρησης των ακινήτων που χρησιμοποιεί το ΚΕΑΤ. Αναφέρθηκε ότι εάν μέσα σ’ ένα μήνα δεν υπήρχε αποτέλεσμα, θα πραγματοποιείτο συνάντηση όλων των εμπλεκόμενων φορέων στο Δήμο ώστε να αποφασιστεί συνάντηση με τον αρμόδιο υπουργό, για την επίλυση του θέματος.
Αυτό που θελήσαμε να ρωτήσουμε τον κύριο Μουζακίτη ήταν ο λόγος, για τον οποίο αποτελεί εμπόδιο η εκμετάλλευση μέρους των ακινήτων από το ΚΕΑΤ. Ο ίδιος υποστήριξε πως o Δήμος Θεσσαλονίκης και η νομικός εκπρόσωπος της διαλυθείσας Οργάνωσης, επικαλούνται ότι για την σύσταση του Γηροκομείου επιβάλλεται να είναι στην κυριότητα του Δήμου το σύνολο των ακινήτων της εν λόγω δωρεάς. Όσο η Σχόλη Τυφλών ήταν ΝΠΙΔ (έως το 2010) επικαλείτο ότι είχε ανάγκη τα έσοδα από τα ακίνητα τα οποία διαχειριζόταν. Από το 2011, έτος αλλαγής του χαρακτήρισμού της σε Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, επιχορηγείται από τον κρατικό προϋπολογισμό και πλέον δεν ισχύει ο λόγος που επικαλούταν πριν την δημοσιοποίηση, ότι δηλαδή τα έσοδα από τα αντίστοιχα ακίνητα ήταν απαραίτητα για τη λειτουργία της. Μάλιστα, η προηγούμενη διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης κατανοούσε την ανάγκη και είχε ισχυριστεί πώς όταν η Σχολή Τυφλών αποκτήσει δημόσιο χαρακτήρα, θα διεκδικούσε τ’ ακίνητα.
Ποια θα είναι τα επόμενα βήματα της Ένωσης λοιπόν; Δίνοντας το θέμα στην επικαιρότητα και με παράσταση διαμαρτυρίας σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου (κάτι το οποίο έχει πραγματοποιηθεί άλλες πέντε φορές στο παρελθόν), αλλά και ξεκινώντας νέους κύκλους επαφών ενημέρωσης των δημοτικών παρατάξεων αλλά και των βουλευτών της Θεσσαλονίκης θα επιχειρηθεί η επίλυση του τόσο σημαντικού ζητήματος για την κοινότητα των τυφλών συμπολιτών μας.
Για την ιστορία, το σημαντικότατο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι υπερήλικες τυφλοί στη χώρα μας είναι η έλλειψη οποιασδήποτε δομής στήριξής τους, καθώς εν έτει 2015 κανένας δημόσιος οίκος ευγηρίας δεν κάνει δεκτούς αυτούς τους ανθρώπους.