Μικρό μου Πόνυ
της Κύας Τζήμου Και όµως υπήρξε πετυχηµένη αυτοκινητοβιοµηχανία στην Ελλάδα. H ιστορία των αδελφών Κοντογούρη ξεκίνησε πολλά χρόνια πριν, τη δεκαετία του ’50 στη Γερμανία, με την προσπάθειά τους να βγάλουν στην παραγωγή ένα φορτηγό ονόματι “Hellas”. Το 1959, μετά και από άλλες προσπάθειές τους στο χώρο του αυτοκινήτου, δημιουργούν στη Θεσσαλονίκη ένα εργοστάσιο με […]
της Κύας Τζήμου
Και όµως υπήρξε πετυχηµένη αυτοκινητοβιοµηχανία στην Ελλάδα. H ιστορία των αδελφών Κοντογούρη ξεκίνησε πολλά χρόνια πριν, τη δεκαετία του ’50 στη Γερμανία, με την προσπάθειά τους να βγάλουν στην παραγωγή ένα φορτηγό ονόματι “Hellas”. Το 1959, μετά και από άλλες προσπάθειές τους στο χώρο του αυτοκινήτου, δημιουργούν στη Θεσσαλονίκη ένα εργοστάσιο με το όνομα FARCO με συμμέτοχο την αυτοκινητοβιομηχανία Chrysler S.A. των Η.Π.Α. και ξεκινούν την παραγωγή του FARMOBIL, ενός οχήματος πολλαπλών χρήσεων που φορούσε αερόψυκτο κινητήρα BMW 700cc και σχεδιαστικά γεννήθηκε το 1957 στο Singen Gottmadigen της Γερμανίας από τον μηχανικό Dr. Wilfried Fahr της FAHR AG. Ο τωρινός πρόεδρος της Namco, Πέτρος Κοντογούρης εκπαιδεύτηκε στη Γερμανία στο κατασκευαστικό σχέδιο του οχήματος. To όλο εγχείρημα οδηγήθηκε σε ναυάγιο στη χώρα μας, εξαιτίας της έλλειψης υποστήριξης απο το ελληνικό κράτος. Στην Ελλάδα δεν δόθηκε η έγκριση τύπου για το συγκεκριμένο μοντέλο, γεγονός που ανάγκασε την Chrysler να εγκαταλείψει την Ελλάδα.
Το 1973, ο Πέτρος Κοντογούρης, δηµιουργεί τη NAMCO (National Motor Company), και στο τέλος της δεκαετίας, παρουσιάζει στην ∆ιεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης το PONY, µια διεθνή σχεδίαση του γραφείου FNF CITROEN, για ένα απλό – φθηνό – εύκολο στην κατασκευή του όχηµα. Η NAMCO είναι η μόνη εταιρία στην Ελλάδα που παίρνει την άδεια από την ελβετική FARMOBIL AG, που έχει ιδρύσει ο Dr. Wilfried Fahr, για να παράγει το µικρό PONY σε σχεδιασμό πάνω στις πλατφόρμες του θρυλικού 2CV, σε ολοκαίνουργιο εργοστάσιο στην Θεσσαλονίκη και αµέσως γίνεται µεγάλη επιτυχία. Είναι τόσο πετυχηµένη η σχεδίαση, η κατασκευή και τόσο χαµηλό το κόστος αγοράς και χρήσης, ενώ αποδεικνύεται «σκυλί» σε αντοχές, που πουλάει σε µεγάλα νούµερα (πάνω από 40.000 κατασκευαστηκαν και πουλήθηκαν) τόσο στην Ελλάδα (το αγοράζουν ιδιώτες, οι Ένοπλες ∆υνάµεις, ο ΟΤΕ και η ∆ΕΗ.), όσο και στο εξωτερικό (εξαγωγές στην Αµερική και σε 14 χώρες). Το PONY κατασκευάζονταν σχεδόν ολόκληρο στο εργοστάσιο της Θεσσαλονίκης, δεν μιλάμε για μια απλή συναρμολόγηση αλλά για ένα όχημα κατά 67% ελληνικό.
Στις αρχές της δεκαετίας του 80, απεργίες των εργατών που ζητούν αυξήσεις σταματούν τη γραμμή παραγωγής για περίπου 120 μέρες. Το εργοστάσιο κινδυνεύει με κατάρρευση όταν αναγκάζεται να πληρώσει ρήτρες συμβολαίων που “τρέχουν” και αδυνατεί να παραδώσει τιςπαραγγελίες. Σε συνδυασμό με τις πιέσεις ανταγωνιστών και των μεγάλων αυτοκινητοβιομηχανιών η αντιμετώπιση της παραγωγής ελληνικών αυτοκινήτων από τις κυβερνήσεις συνοψίζεται στο “Η Ελλάδα δεν μπορεί να παράγει αυτοκίνητα”. Παρόλα αυτά το εργοστάσιο συνεχίζει την παραγωγή του PONY μέχρι το ’84, οπότε η Citroen σταματά την παραγωγή του αμαξώματος του 2CV.
Μέχρι το ’90 στο εργοστάσιο γίνονται επαφές για συνεργασία με άλλη αυτοκινητοβιομηχάνια και μελέτες για την κατασκευή του καινούριου PONY 3. Τελικά ξεκινά συνεργασία με την FORD και η γραμμή παραγωγής ξεκινά και πάλι παραδίνοντας περίπου 1000 αυτοκίνητα το χρόνο μέχρι το 1995. Έκτοτε ξεκινά ο σχεδιασμός ενός νέου PONY. Το PONY 4 μελετάται και σχεδιάζεται στο εργοστάσιο της Νamco σε συνεργασία με την μητρική γερμανική Intelco, αναζητώντας συνεργασίες σε αυτοκινητοβιομηχανίες της Ευρώπης και της Ασίας. Το PONY 4 είναι η τέταρτη γενιά Pony με νέα μηχανή, με ένα facelift που σέβεται τον κλασικό σχεδιασμό και τεχνικά χαρακτηριστικά σύμφωνα με τις τελευταίες τεχνολογίες.
Σύμφωνα με παλιότερη συνέντευξη του κ. Κοντογούρη στο Αθηναϊκό Πρακτορείο, η NAMCO είχε στόχο να παράγει 24 αυτοκίνητα την ημέρα με χώρες προορισμού την Αίγυπτο και τις χώρες του Μαγκρέμπ. Το νέο PONY 4 θα είχε κόστος μόλις 7.000 ευρώ. Χαρακτηριστική θα ήταν και η ευελιξία του αμαξώματος να δεχθεί ντίζελ και βενζινοκίνητους κινητήρες. Η παραγωγή του όμως δεν θα ξεκινήσει ποτέ.
Σε επικοινωνία μας με την κ. Παπαπαναγιώτου, Υπεύθυνη Διεθνών σχέσεων της Εταιρείας, το αυτοκίνητο που περιμένει έγκριση από το Υπουργείο Μεταφορών είναι πλέον το PONY 513 που σχεδιάστηκε το 2013: “Η εταιρεία μας πήρε το ISO στα τέλη του Οκτώβρη του 2013 και έχει καταθέσει στο Υπουργείο Μεταφορών το αίτημα για έγκριση τύπου για το PONY 513. Είναι η μόνη εκκρεμότητα που μένει για να ξεκινήσει η παραγωγή του νέου PONY και η γραφειοκρατία δεν βοηθάει. Ουσιαστικά υπάρχουν πιέσεις λόγω των συμφερόντων των μεγάλων αυτοκινητοβιομηχανιών και των εισαγωγέων και φαίνεται πως κανείς δεν επιθυμεί την ανάπτυξη της ελληνικής αυτοκινητοβιομηχανίας. Συνεργαστήκαμε τελικά με ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία (το ονόμα της θα ανακοινωθεί με την παρουσίαση του αυτοκινήτου) για την κατασκευή του νέου PONY και η τιμή του παραμένει στα 7000 ευρώ, όπως είχε ανακοινωθεί και για το PONY 4. Η χρηματοδότηση της παραγωγής θα γίνει με ίδια κεφάλαια και ξένα Funds. Η παρουσίαση του ελπίζουμε ότι θα γίνει πριν το καλοκαίρι αφού αισιοδοξούμε ότι η έγκριση τύπου θα δοθεί. Η πρώτη φουρνιά θα περιλαμβάνει 100 βενζινοκίνητα αυτοκίνητα ενώ είμαστε ήδη σε επαφή με αγορές του εξωτερικού”.
Έμεινε λοιπόν η έγκριση τύπου από το Υπουργείο Μεταφορών, για να ξεκινήσει και πάλι η παραγωγή του στα 12.000 τ.μ. του εργοστασίου της Θέρµης Θεσσαλονίκης (16ο χλμ Θεσσαλονίκης – Πολυγύρου). Τα οφέλη αυτής της εκίνησης θα είναι πολλά φυσικά συμπεριλαμβανομένων των νέων θέσεων εργασίας. Και τώρα η έγκριση δόθηκα και η ιστορία ξεκινά και πάλι…