Τα δυο μυστικά που θα ανακαλύψεις αν στρίψεις αριστερά από το ΥΜΑΘ!
Δύο κρυμμένοι θησαυροί της πόλης περιμένουν να τους ανακαλύψεις.
Εικόνες: Μιχαήλ Παπαβασιλείου
Για τον φιλοπερίεργο περιπατητή η Θεσσαλονίκη, μια πόλη με πλούσια πολιτιστική κληρονομιά, κρύβει καλά κρυμμένα μυστικά. Απέναντι από το κτίριο του Υπουργείου Μακεδονίας Θράκης που στέκει επιβλητικό στην οδό Αγίου Δημητρίου, οι πινακίδες μας υποδεικνύουν το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε για να ανακαλύψουμε δύο μνημεία-θησαυρούς της πόλης.
*η στροφή αριστερά αφορά την τοποθέτηση των πινακίδων και τη ροή πεζών και αυτοκινήτων από την Αγίου Δημητρίου
Πρώτη στάση: Ναός Προφήτη Ηλία
Στη συμβολή της οδού Ολυμπιάδος με την οδό Προφήτη Ηλία, πάνω σε ένα φυσικό ύψωμα, βρίσκεται ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της Θεσσαλονίκης. Ο Ναός του Προφήτη Ηλία είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα ναοδομίας της Παλαιολόγειας περιόδου και συμπεριλαμβάνεται στα Παλαιοχριστιανικά και Βυζαντινά μνημεία της πόλης.
Ο ιδιαίτερος αρχιτεκτονικός του τύπος, τρίκογχος τετρακιόνιος σταυροειδής εγγεγραμμένος με λιτή και περίστωο που απολήγει στα ανατολικά σε παρεκκλήσια, τον καθιστά μοναδικό για τη Θεσσαλονίκη καθώς το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό δεν εντοπίζεται σε κανέναν άλλο ναό της πόλης.
Ο επιβλητικός Ναός του Προφήτη Ηλία που έχει αναγνωριστεί από την UNESCO ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς είναι αφιερωμένος στο Χριστό, όπως μαρτυρούν οι τοιχογραφίες που κοσμούν το νάρθηκα.
Από τον εσωτερικό του διάκοσμο έχουν σωθεί ελάχιστες τοιχογραφίες στα παράθυρα των χορών, στα τυπικάρια, στο περίστωο, στα παρεκκλήσια και στο νάρθηκα, όπου παριστάνεται η Βρεφοκτονία.
Δεύτερη στάση: Ναός Αγίας Αικατερίνης
Στις παρυφές της Άνω Πόλης, κοντά στα Βυζαντινά τείχη, δεσπόζει ο Ναός της Αγίας Αικατερίνης, ο οποίος ανήκει επίσης στα Παλαιοχριστιανικά και Βυζαντινά μνημεία της Θεσσαλονίκης. Το 1988, το αρχιτεκτονικό στολίδι της πόλης εντάχθηκε στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Η δημιουργία του Ναού της Αγίας Αικατερίνης χρονολογείται στα τέλη του 13ου αιώνα και ο αρχιτεκτονικός του ρυθμός, σύνθετος τετρακιόνιος, σταυροειδής, εγγεγραμμένος με πέντε τρούλους και κλειστή περιμετρική στοά, αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα της “Μακεδονικής Σχολής”.
Τυφλά αψιδώματα, κόγχες, πλίνθινοι ημικίονες και κεραμοπλαστικά κοσμήματα κοσμούν το εξωτερικό του ναού και παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον επισκέπτη. Εξίσου εντυπωσιακές είναι και οι τοιχογραφίες που διασώζονται στο εσωτερικό του ναού, οι οποίες παριστάνουν μεταξύ άλλων μορφές Αγίων, σκηνές από το Ευαγγέλιο και θαύματα του Χριστού και κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας είχαν σοβατιστεί, όταν ο ναός είχε μετατραπεί σε τζαμί με το όνομα “Γιακούπ-πασά τζαμί”.
