Νέα συγκέντρωση διαμαρτυρίας φοιτητών στη Θεσσαλονίκη

Σε κατάληψη της πρυτανείας του ΑΠΘ, αύριο Τετάρτη (27/1) προχωρούν φοιτητές κατά του νέου νομοσχεδίου για την Παιδεία, ενώ την Πέμπτη (28/1) έχει προγραμματιστεί συγκέντρωση στις 12 π.μ. στο Άγαλμα Βενιζέλου.

Αναλυτικά η ανακοίνωση φοιτητικής πρωτοβουλίας για το άνοιγμα των πανεπιστημίων:

Το εν λόγω κείμενο αποτελεί κραυγή αγωνίας αναφορικά με την κατάσταση που επικρατεί εις βάρος των φοιτητών των Δημοσίων Πανεπιστημίων!

Μέσω αυτού του εγχειρήματος επιδιώκω να αφυπνίσω συνειδήσεις, να σπείρω προβληματισμούς, να ενθαρρύνω και να κινητοποιήσω έτι περισσότερους φοιτητές από όλα ανεξαιρέτως τα ΑΕΙ της Χώρας αναφορικά με την εκκωφαντική αδιαφορία που υφίσταται γύρω από το φλέγον ακαδημαϊκό ζήτημα της σταδιακής επανόδου των φοιτητών στα Πανεπιστήμια με το νέο εξάμηνο. Προκειμένου να υλοποιηθεί το εν λόγω αίτημα και να καταστεί άμεσα εφικτή η σταδιακή και πληρουμένων των απαιτούμενων προδιαγραφών επάνοδός μας στα Πανεπιστήμια, αξιώνουμε να ληφθούν εδώ και τώρα τα απαραίτητα μέτρα εκ μέρους πάντων καθ’ ύλην αρμοδίων φορέων, δηλαδή της Κυβέρνησης και των Πανεπιστημίων και να αποκατασταθεί η αδικία που βιώνουμε όλοι μας ως φοιτητές εδώ και σχεδόν έναν ολόκληρο χρόνο.

Παιδικοί σταθμοί, Νηπιαγωγεία, Δημοτικά, Γυμνάσια, Λύκεια… Κανένας λόγος για τα Δημόσια Πανεπιστήμια!

Φυσικά υπάρχει το αυτοδιοίκητο συνταγματικώς κατοχυρωμένο για τα Α.Ε.Ι. Ωστόσο, είναι θεμιτή και θεσμικά ανεκτή η κατάχρηση του εν λόγω δικαιώματος εκ μέρους των αρμοδίων αρχών εις βάρος των φοιτητών των Δημοσίων Πανεπιστημίων; Ποια μέριμνα λαμβάνεται ή μάλλον έχει ληφθεί τον τελευταίο τουλάχιστον χρόνο για τις μοναδικές υποδομές στη χώρα που δεν έχουν ανοίξει σημειωτέον οι περισσότερες Σχολές ούτε καν για μία ημέρα…;!

-Ναι, φυσικά υπάρχει το lockdown, ναι, φυσικά συντρέχει λόγος προάσπισης της Δημόσιας Υγείας, ωστόσο προς τι οι αυθαίρετες και μη εμπεριστατωμένες αποφάσεις και η εκκωφαντική αδιαφορία όλων των εμπλεκομένων (καθ’ ύλην αρμοδίων και εκπροσωπευτικών) φορέων που δεν έχουν προβεί υποτυπωδώς σε κάποια αναφορά στους φοιτητές όσον αφορά την επάνοδό μας στα αμφιθέατρα;!

Σημειωτέον πως η υποχρηματοδότηση, η εξίσωση ΑΕΙ-ΤΕΙ, η εξίσωση επαγγελματικών δικαιωμάτων ΑΕΙ-Ιδιωτικών Κολλεγίων, η μείωση εισακτέων, η επ’ αόριστον αναστολή λειτουργίας της δια ζώσης εκπαιδευτικής και ακαδημαϊκής διαδικασίας στις περισσότερες Σχολές της χώρας που δεν λειτούργησαν ούτε για μία μέρα το τελευταίο 11μηνο, η μη πρόσληψη επιστημονικού και διοικητικού προσωπικού και η συνεπάγουσα υποστελέχωση, η μη λήψη υποτυπώδους φοιτητικής μέριμνας ως προς ανακύπτοντα φλέγοντα ακαδημαϊκά και όχι μόνο ζητήματα, ο αποκλεισμός των φοιτητών από οποιαδήποτε έκφανση της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής ζωής της χώρας που κρίνεται μάλλον θεσμικά επιτρεπτός και συνταγματικώς ανεκτός, η μη ρύθμιση οφειλών (ενοικίων, λογαριασμών) για φοιτητικές κατοικίες που όχι μόνο δεν διαμένουμε, αλλά δεδομένων των περιοριστικών μέτρων δεν μπορούμε ούτε καν να επισκεφθούμε, είναι μερικά από τα ζητήματα που μας απασχολούν σχεδόν έναν ολόκληρο χρόνο απραξίας και παντελούς αδράνειας και συνθέτουν μία άκρως ντροπιαστική κατάσταση!

Η δια ζώσης εκπαιδευτική διαδικασία δεν υποκαθίσταται σε καμία περίπτωση από την εξ αποστάσεως. Ας ισχυροποιήσουμε ενωμένοι την παρουσία και τις θέσεις μας απέναντι σε όλους αυτούς που καλούνται να λάβουν αποφάσεις για εμάς χωρίς εμάς!

Έχει αποδειχθεί ξεκάθαρα από το παράδειγμα των μηνών του Μαΐου, Ιουνίου, Ιουλίου, Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου, πως και σε περίπτωση που ελαττωθούν τα κρούσματα, ανακουφιστεί το Σύστημα Υγείας, μειωθούν οι εισαγωγές στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας και εκλείψουν οι θάνατοι από τον ημερήσιο απολογισμό, τα Δημόσια Πανεπιστήμια δεν υπάγονται καν ούτε σαν αναφορά στον κυβερνητικό σχεδιασμό ή ορθότερα από τις Διοικήσεις των Πανεπιστημίων που έχουν και το αυτοδιοίκητο! Προς τι αυτός ο ολικός αποκλεισμός, μιας και δεν γίνεται πια ούτε μία απλή αναφορά στο ζήτημα αυτό;

-Για πόσο ακόμα θα επιδεικνύεται εκκωφαντική αδιαφορία;

-Για πόσο ακόμα θα μείνουμε αδρανείς;

-Για πόσο ακόμα θα επιτρέπουμε με την ανοχή μας να υποβαθμίζεται η ποιότητα και εν γένει το κύρος των σπουδών μας;

-Για πόσο ακόμα θα υπομένουμε όλη αυτή την εξευτελιστική κατάσταση;

Πότε θα διεκδικήσουμε συλλογικά τα αυτονόητα αιτήματά μας; Ευτυχώς η αρχή έγινε! Ως συνειδητοποιημένοι φοιτητές δεν πρέπει να σταθούμε στις υποκρύπτουσες μικροκομματικές σκοπιμότητες που σαφώς υφίστανται, καθώς στόχος μας θα πρέπει να είναι πάνω από όλα η συλλογική επαναδιεκδίκηση των λελογισμένων δικαιωμάτων μας.

Γιατί από το εαρινό εξάμηνο δεν αξιώνουμε την σταδιακή επάνοδό μας στον φυσικό μας χώρο, στα Πανεπιστήμια, στα αμφιθέατρα; Ως φοιτητές δεν έχουμε επιβαρυνθεί από την φορτική αυτή κατάσταση που βιώνουμε ψυχολογικά αλλά και οικονομικά, καθώς καλούμαστε να πληρώνουμε δυσβάσταχτα ενοίκια, λογαριασμούς και πάγια για σπίτια στα οποία δεν κατοικούμε; Δεν πρέπει κάποια στιγμή τηρουμένων απαρεγκλίτως και ανεξαιρέτως όλων των απαιτούμενων μέτρων προστασίας και αποστάσεων και φυσικά μόνο αν το επιτρέψουν τα επιδημιολογικά δεδομένα να αξιώσουμε κι εμείς την σταδιακή επιστροφή μας στα Πανεπιστήμια που κανείς πια δεν λαμβάνει ουδεμία απόφαση; Δεν χρειάζεται να αποκατασταθεί η δια ζώσης εκπαιδευτική διαδικασία έστω σε ένα μερικό στάδιο; Δηλαδή να υιοθετηθεί ένα εν τοις πράγμασι υβριδικό μοντέλο διδασκαλίας που δε θα περιλαμβάνει αποκλειστικά τη μέθοδο του εξ αποστάσεως άλλα και τη δια ζώσης εκπαιδευτική διαδικασία! Με την ανοχή δεν κερδίζουμε κάτι! Απλώς επιτρέπουμε να διαιωνίζεται μια κατάσταση που βάλλει εις βάρος μας! Εξάλλου οι καθηγητές μας έχουν πολλάκις επισημάνει το πόσο ελλιπείς θα είναι οι γνώσεις μας με την εξ αποστάσεως διδασκαλία και φυσικά έχουν αναφερθεί στον εξευτελισμό και την υποβάθμιση των γνώσεων και εν γένει το κύρος των σπουδών μας, ωστόσο δεν λαμβάνεται κάποια απόφαση να αποφευχθεί αυτό! Ως συνειδητοποιημένοι φοιτητές μήπως αυτή είναι η ώρα να θέσουμε γόνιμους προβληματισμούς και να καταρρίψουμε το στερεότυπο πως ως κοινότητα συνδεόμαστε μόνο με την ξέφρενη διασκέδαση, μιας δηλαδή άμορφης μάζας που συνωστίζεται ασυστόλως σε μπαρ, κλαμπ, μπουζούκια και ως η πιο επικίνδυνη μερίδα πληθυσμού που φέρει και μεταδίδει τον ιό; Δεν αξίζει τον κόπο να καταβάλλουμε μια προσπάθεια να αποδείξουμε το αντίθετο; Να διεκδικήσουμε ένα μέρος της καθημερινότητάς μας πίσω, την σταδιακή επιστροφή μας στα Πανεπιστήμια; Να ενδιαφερθούμε για τα ουσιώδη ζητήματα που αφορούν το μέλλον μας και να αγωνιστούμε γι’ αυτά! Τουλάχιστον ας προσπαθήσουμε ώστε να αλλάξει σταδιακά όλο αυτό! Ενωμένοι θα καταφέρουμε να ανατρέψουμε αυτή την κατάσταση!

Κανένας δεν έχει συνταγματικώς το δικαίωμα να μας αποκλείει από οποιαδήποτε έκφανση της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής ζωής της χώρας! Κανέναν δεν πρέπει να αφήσουμε να μας αποκόψει από το δικαίωμά μας να λάβουμε τα απαιτούμενα εφόδια, να σπουδάσουμε με αξιοπρέπεια και στον φυσικό μας χώρο, να επιστρέψουμε στα αμφιθέατρα όντες ασφαλείς και να αποδείξουμε πως ως συνειδητοποιημένοι νέοι είμαστε σε θέση να τηρήσουμε στοιχειωδώς τα μέτρα, να αποδείξουμε το αυτονόητο ότι έχουμε υποτυπωδώς τη νοημοσύνη να σεβαστούμε τους συνανθρώπους μας και να επιδείξουμε συμμόρφωση στα μέτρα προστασίας, να πάψουν να μας κρίνουν ως τη γεννιά των ανευθύνων που συνωστιζόμαστε ασυστόλως δίχως μέτρα όπου βρεθούμε και όπου σταθούμε, να πάψουν να μας συνδέουν αρρήκτως μόνο με την ξέφρενη διασκέδαση και να τους κάνουμε να αντιληφθούν πως ένας εκ των κύριων στόχων μας – αν όχι ο πρωταρχικός – ως φιλόδοξοι νέοι είναι οι σπουδές μας και η εκπλήρωση των ονείρων μας, να πάψουν επιτέλους να μας συμπεριφέρονται λες και δεν μπορούμε να συμπεριφερθούμε πιο ώριμα και συνετά από μικρότερα συγκριτικά με μας παιδιά, να πάψουν επιτέλους να παίρνουν αποφάσεις για εμάς χωρίς εμάς!

Ας επαναδιεκδικήσουμε, λοιπόν, το άνοιγμα των Σχολών μας, με μέτρα, με αποστάσεις, με ασφάλεια! Ας υπάρξουν κινητοποιήσεις! Ας δηλώσουμε παρόντες σε ζητήματα που μας αφορούν και ας προωθήσουμε το συλλογικό καλό! Ας πάρουμε την ζωή μας και τις σπουδές μας στα χέρια μας, αντιτασσόμενοι σε ό,τι βάλλει εναντίον της υπόστασής μας ως ελλόγως σκεπτόμενοι ακαδημαϊκοί πολίτες καθώς και των συμφερόντων μας! Ας δώσουμε ηχηρή απάντηση στην καταστολή και στις προσπάθειες παρεμπόδισης των αγώνων μας!

Υ.Γ.: Προς την επίτευξη αυτού του σκοπού, έχει παρθεί μια συλλογική αυτόνομη πρωτοβουλία δημιουργίας μιας ομάδας στο Facebook ονόματι “Επαναλειτουργία Πανεπιστημίων της xώρας” που πραγματεύεται το συγκεκριμένο θέμα και εντός του επόμενου χρονικού διαστήματος σκοπεύουμε να εντατικοποιήσουμε τις πιέσεις μας, ώστε να εισακουστούμε και να διεκδικήσουμε εν τοις πράγμασι την επιστροφή μας στα αμφιθέατρα. Σας περιμένουμε όλους να αγωνιστούμε συλλογικά για να επιτύχουμε τα αυτονόητο που στερούμαστε εδώ και 11 μήνες, δηλαδή την αξιοπρεπή περάτωση των σπουδών μας.

Δείτε επίσης: