Νίκος Βασιλακάκις: «Έφυγε» στα 101 του ένας από τους πιο παλιούς δικηγόρους της Θεσσαλονίκης
Από το 1951 ασκούσε τη δικηγορία
Σε ηλικία 101 ετών έφυγε από τη ζωή ο δικηγόρος Νίκος Βασιλακάκις μια προσωπικότητα που άφησε το δικό της στίγμα στη Θεσσαλονίκη τις τελευταίες δεκαετίες.
Γεννημένος στις 19 Απριλίου του 1924. Το πρώτο του σπίτι ήταν το πατρικό του επί της οδού Κούσκουρα 1, δημοτικό πήγε στου Βαλαγιάννη, γυμνάσιο στο Πειραματικό και στη συνέχεια στη Νομική Θεσσαλονίκης, όπου μπήκε το 1943. Στις 21 Σεπτεμβρίου του 1951 ορκίστηκε δικηγόρος.
Την είδηση γνωστοποίησε ο γιος του, Γιώργος, επίσης δικηγόρος.
Το τελευταίο αντίο θα πουν συγγενείς και φίλοι, την Παρασκευή, 11 Οκτωβρίου 2024, στις 12:00 μ. στον Ι.Ν. Γρηγορίου του Παλαμά.
Ο Ν. Βασιλακάκις σε συνέντευξη του στη «Δημοκρατία» είχε αναφερθεί στην πρώτη υπόθεση στην οποία συμμετείχε:
Ηταν μια ποινική υπόθεση του 1956, που αφορούσε ανθρωποκτονία εξ αμελείας, όπου κατηγορούμενοι ήταν τέσσερις χειρουργοί της Θεσσαλονίκης και στην οποία συμμετείχαν μερικοί από τους πιο σημαντικούς ποινικολόγους της εποχής: ο Λαδάς, ο Καρυωτάκης και ο Μέλος. «Ηταν αθωωτικό το αποτέλεσμα» ανέφερε.
Όσο γιατί έγινε δικηγόρος, είχε απαντήσει ότι σε μια έκθεση του στο δημοτικό έγραφε ότι: «Δεν θέλω να είμαι ούτε πλούσιος ούτε φτωχός» και παραδεχόταν ότι είναι ένα επάγγελμα που ήταν από τότε υπερπληθωρισμένο. «Να φανταστείτε ότι το 1951 είχα αριθμό μητρώου 902. Δηλαδή από τότε ήμασταν πολλοί» είχε πει.
Αναλυτικά η ανάρτηση του γιου του, Γιώργου, αναφέρει:
Νίκος Βασιλακάκις (19.04.1924-09.10.2024)
Γεύθηκε, συμμετέχοντας ενεργητικά, όλα τα συναρπαστικά γεγονότα του αιώνα που διένυσε, τα οποία δεν έπαυσε να επεξεργάζεται βοηθούμενος από την τεράστια μνήμη του.
Απέκτησε πολύπλευρη μόρφωση παρακινούμενος, όπως και η αδελφή του, από την οικογένειά του, τον κρητικό πατέρα του και την θρακιώτισσα μητέρα του. Απόλαυσε την γνώση και το διάβασμα μέχρι το τέλος της ζωής του. Ταξίδεψε, κατά προτίμηση στον κόσμο που πίστευε ότι ανήκε, δυτικά του Ρήνου και βορείως του Δουνάβεως.
Αυστηρός ιδίως με τον εαυτό του, άκαμπτος στην τήρηση των αξιών και της δεοντολογίας. Η πίστη του στον περιθωριακό την εποχή της νιότης του δημοκρατικό σοσιαλισμό του στέρησε το εισιτήριο σε κάποια Ματαρόα. Δεν το μετάνιωσε ποτέ. Αφοσιώθηκε στην δικηγορία επί 70 χρόνια μέχρι τα 98 του χρόνια, γράφοντας μυριάδες σελίδες και παριστάμενος από τα χαμηλότερα δικαστήρια μέχρι το ΔΕΕ πάντα με την ίδια ένταση και επιστημοσύνη. Δοτικός χωρίς να το επιδεικνύει, κέρδισε την εκτίμηση του επαγγελματικού του περιβάλλοντος, τίμησε τις φιλίες του, πρόσφερε με χιούμορ και ακριβολογία τις γνώσεις και την σοφία του στην οικογένειά του και στους συνεργάτες του.
Δωρικός, κοσμοπολίτης, ευσταλής μέχρι το τέλος, αξιοπρεπής στις πιο οδυνηρές στιγμές και στις πρόσφατες απώλειες.
Επί 70 χρόνια δημιούργησε και μοιράσθηκε τα πάντα με την παντοτινή του σύντροφο.
Όσο και να μην αποπνέουν αντικειμενικότητα, όλα αυτά καταλήγουν σε έναν θετικό, πολύ θετικό απολογισμό ζωής.
Τον αποχαιρετούμε την Παρασκευή, 11 Οκτωβρίου 2024, στις 12:00 μ. στον Ι.Ν. Γρηγορίου του Παλαμά (Μητρόπολη Θεσσαλονίκης).