Ντεπώ: Ανακαλύπτοντας τους κρυμμένους θησαυρούς μιας παλιάς συνοικίας
Η γοητεία του παλιού είναι διάχυτη και σε σαγηνεύει. Τρίκυκλα, παλιά ραδιόφωνα, γάτες ανάμεσα σε νουβέλες του Stephen King, σε μια περιοχή που κουβαλάει μια μεγάλη ιστορία.
Λέξεις / Εικόνες: Petrito ZeZus
Όταν ήμουν φοιτητής, νοίκιαζα στο Ντεπώ και πάντα ζήλευα τους φίλους μου που μέναν στο κέντρο.
Που να φανταστώ τότε πόσο προνομιούχος ήμουνα που καθημερινά περπατούσα ανάμεσα σε μεγαλοπρεπή ιστορικά κτίρια υψηλής αρχιτεκτονικής αισθητικής, όπως η Βίλα Μπιάνκα, οι Μύλοι Αλλατίνη, ο οικισμός Ουζιέλ, η βίλα Λιχόβνικ και φυσικά η περίφημη Αποθήκη Τροχιοδρόμων (τραμ) Θεσσαλονίκης από την οποία και πήρε το όνομά της η περιοχή (depot).
Όταν επιστρέφω στο Ντεπώ συχνά-πυκνά, αφήνομαι στη γοητεία του παλιού που είναι διάχυτη ανάμεσα στα όμορφα καφέ και εστιατόρια κάτω από τα ψηλά δέντρα.
Το μάτι μπορεί να πέσει σε τρίκυκλα, παλιά ραδιόφωνα αλλά και γάτες.
Γάτες σε στένσιλ στους τοίχους, γάτες στους δρόμους αλλά και γάτες σε βιτρίνες βιβλιοπωλείων να ποζάρουν ανάμεσα σε νουβέλες του Stephen King.
Νιώθω πλέον ότι αγαπώ βαθύτατα το Ντεπώ, με όλη την ιστορία της πόλης που κουβαλάει και τους ευγενικούς ανθρώπους που ζούνε σε αυτό και τους γνωρίζω από την αρχή.
