Ντροπή για την πόλη όλη αυτή η βεντέτα

Ένας πόλεμος ανακοινώσεων που αγγίζει πια το όριο της βεντέτας με λέξεις και φράσεις που δεν τιμούν κανέναν συνεχίζεται σήμερα. Ιδού:

Ανακοίνωση της Διοίκησης σχετικά με τα “Δημήτρια” 26 Ιουλίου 2017 – 16:50 Με χαμηλής έμπνευσης ατάκες σε συνδυασμό με εμμονικές επαναλήψεις ξύλινου πολιτικού λόγου επιχειρεί ο κ. Καλαφάτης να συγκαλύψει την ανεπάρκεια ουσιαστικής «αντιπολίτευσης» απέναντι στη Διοίκηση Μπουτάρη.

Η πολιτικά εμπαθής και εκδικητική καταψήφιση του προγράμματος των «Δημητρίων» (ενώ ο προϋπολογισμός και η καλλιτεχνική επιτροπή είχαν εγκριθεί σε προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο) θα αποτελεί στίγμα και όνειδος για την παράταξη των «Εντάξει» και όσους αθροίστηκαν ξωπίσω της.

Ο θεσμός του παλαιότερου και μεγαλύτερου φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης, τα «Δημήτρια», θα συνεχιστεί με επιτυχία παρά τις μικροπολιτικές αντιδράσεις όσων «εζυγίσθησαν και ευρέθησαν ελλιπείς» στις ευθύνες τους απέναντι στην πόλη και στον κόσμο της δημιουργίας και του πολιτισμού.

Η «Πρωτοβουλία» και η Διοίκηση του Δημάρχου, Γιάννη Μπουτάρη, θα συνεχίσουν και θα ολοκληρώσουν το έργο της αλλαγής της πόλης, για το οποίο τους εμπιστεύτηκαν οι πολίτες της Θεσσαλονίκης, ενώ ο κ. Καλαφάτης και οι λοιποί «επίδοξοι» θα ξεροσταλιάζουν με το «αν εγώ ήμουν δήμαρχος» για πολλά ακόμη χρόνια.

Απάντηση έδωσε αμέσως ο Παναγιώτης Αβραμόπουλος με αυτή την ανακοίνωση: 

Δεν έχει πάτο αυτό το πηγάδι; Είναι η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ (ό,τι και αν συμβεί, ό,τι και αν γραφτεί από εδώ και μπρος) που ασχολούμαι με το ΑΘΛΙΟ παιχνίδι συνεχών ανακοινώσεων που ΠΡΟΣΒΑΛΟΥΝ ΤΟ ΔΗΜΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ. Το κάνω διότι, για ακόμη μία φορά, μέσω νεότερης «Ανακοίνωσης της Διοίκησης (;)» εκτοξεύονται ΧΥΔΑΙΟΤΗΤΕΣ που επιχειρούν ΝΑ ΠΡΟΣΒΑΛΟΥΝ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ. Κάποιοι θεωρούν ότι, ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΟ ΘΕΣΜΟ του Δήμου Θεσσαλονίκης, μπορούν να συντάσσουν και να δημοσιεύουν κείμενα τόσο ΕΥΤΕΛΟΥΣ ΕΠΙΠΕΔΟΥ με ΑΙΣΧΡΑ ΥΠΟΝΟΟΥΜΕΝΑ. Είναι ΝΟΣΗΡΟ αυτό που συμβαίνει. Είναι ΑΝΤΙΘΕΣΜΙΚΟ. Αναρωτιέμαι ποιοι είναι αυτοί πού ταυτίζουν την πόλη με τον εαυτό τους και από πού αντλούν αυτό το δικαίωμα; Αναρωτιέμαι γιατί δεν αναλαμβάνει ο Γιάννης Μπουτάρης ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ; Η πόλη και ο δήμος ως οργανισμός έχουν πολλά και σοβαρά προβλήματα που παραμένουν άλυτα. ΑΣ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΕ ΑΥΤΑ!

Ο Ανδρέας Κουράκης έγραψε νωρίτερα:

ΚΟΥΚΟΥΡΟΥΚΟΥ Μετά την ανάρτηση που έκανα σχολιάζοντας την ανακοίνωση της Διοίκησης του Δήμου Θεσσαλονίκης για το 12ο Δημοτικό Σχολείο και τα Δημήτρια με την λέξη Κουκουρούκου, με ρώτησαν πολλοί και πολλές τί σημαίνει ακριβώς αυτή η λέξη. Googlάρισα την λέξη και παραθέτω αυτούσια την ερμηνεία που νομίζω ότι αποδίδει καλύτερα το νόημά της: κουκουρούκου – (ουσ. ουδ. άκλιτο) λέξη που χρησιμοποιείται για να περιγράψει το σκάρτο, κάτι που δεν δουλεύει ή είναι τελείως ό,τι να ‘ναι ετυμ. προέρχεται από την ομώνυμη ψευδοσοκολάτα με ψευδομπισκότο για παιδιά. Πρωτοειπώθηκε στα μέσα της 10ετίας του ’90 από Έλληνα περιπτερά με σύνδρομο down σε κεντρική πλατεία της Λιβαδειάς συνοδευόμενη απ τις λέξεις “απάτσι αχινόκοκκο”. Αργότερα θεωρήθηκε ότι ο εν λόγω περιπτεράς ήταν εξωγήινης προέλευσης. Λέξη με βαθύ φιλοσοφικό νόημα που περιγράφει το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας σήμερα. π.χ: -Τι λέει το ρολόι που αγόρασες από τη λαϊκή; -Άστα, είναι κουκουρούκου -Η πλειοψηφία των παρόντων βουλευτών είναι κουκουρούκου συν. αλεμάο

Η απάντηση του Σταύρου Καλαφάτη

«Για άλλη μία φορά η “Διοίκηση”, εξαπολύει επίθεση κατά των “Εντάξει”, επειδή τολμούν να ασκήσουν το ρόλο τον οποίο τους ανέθεσε η πόλη: Να αντιπολιτευθούν υπεύθυνα και με επιχειρήματα. Η “Διοίκηση” η οποία αποδείχτηκε πως αντιπροσωπεύει ό,τι πιο παλιό υπάρχει, αντί να απαντήσει για ποιον λόγο προτιμά τις απευθείας αναθέσεις σε κάθε της δραστηριότητα, αντί να βρει καλλιτεχνικό διευθυντή για έναν ιστορικό θεσμό όπως είναι τα “Δημήτρια”, αντί να πείσει τους ίδιους τους συμβούλους της να βρίσκονται στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου για να ψηφίσουν τις προτάσεις της, προσπαθεί να συνεχίσει αυτό που μόνον γνωρίζει: Να βρει μια καλή ατάκα για τα social media. Όσο για την απειλή ότι “θα συνεχίσει και θα ολοκληρώσει το έργο της”, της επισημαίνουμε ότι ως τώρα το έργο της περιορίζεται στην πλήρη απουσία της από τα σημαντικά και η απόδοσή της μπορεί να περιγραφεί με δύο, μόνον λέξεις: Απόλυτο μηδέν».