Η ντροπή της Πλατείας Αριστοτέλους
Είναι αυτό ένα από τα μέρη που νοιώθεις εγκατάλειψη;
Αν συμφωνούμε όλοι πως αυτή είναι η ωραιότερη πλατεία αυτής της χώρας και το καμάρι της Θεσσαλονίκης πάμε παρακάτω. Μια πλατεία για την οποία κόπτονται οι πάντες. Οι δημοτικοί της άρχοντες κατά καιρούς με φοβερές και τρομερές δηλώσεις και εξαγγελίες, οι αρχιτέκτονες και τα επιμελητήρια, οι επαγγελματίες και οι πολίτες της.
Είναι το σημείο της πόλης που κάνει το σχέδιο Εμπράρ να μοιάζει το ωραιότερο πράγμα που σκέφτηκε ποτέ κανείς για αυτή την πόλη. Είναι ένα υπόδειγμα αρχιτεκτονικής και ομορφιάς. Και ταυτόχρονα η πιο εγκαταλειμμένη πλατεία της πόλης.
Μια καλή ιδέα είναι να τη διασχίσεις από πάνω μέχρι κάτω. Ολόκληρη. Ανεβοκατεβάζοντας τα μάτια διαρκώς και παρατηρώντας. Τι θα δεις λοιπόν:
Θα δεις καλώδια όλων των ειδών να κρέμονται από τις κολώνες, τα δέντρα και τα κτίρια της. Γυμνά, κομμένα, συνδεδεμένα, μόνα τους, σε αρμαθιές, με λαμπάκια από παλιές χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις, μαύρα, άσπρα, κίτρινα, κόκκινα. Καλώδια παντού.
Θα δεις χορτάρι μαραμένο στο μεγαλύτερο μέρος της πλατείας και περισσότερα από δέκα δέντρα κομμένα από τους κορμούς να χάσκουν άδεια κουφάρια και να σκοντάφτουν πάνω τους παιδιά και ηλικιωμένοι. Θα δεις και φοίνικες νεκρούς από το χειμώνα.
Θα δεις λουκέτα πολλά σε διάφορα σημεία από ανθρώπους που τη χρησιμοποιούν για να ασφαλίζουν τα πράγματα τους, τα έπιπλα τους, τα μηχανάκια τους. Δεν θα δεις ποτέ κανέναν να γράφει τα μηχανάκια που είναι παρκαρισμένα επάνω της.
Θα δεις σκουριασμένα κλιματιστικά, χαλασμένους προβολείς σε όλες τις κολώνες που δεν ανάβουν ποτέ, ξεχαρβαλωμένα και ξεχασμένα φωτιστικά από επιχειρήσεις που έκλεισαν και έμειναν εκεί για πάντα.
Θα δεις σοβάδες πεσμένους, μια βρύση κατεστραμμένη και ξηλωμένη και πουθενά να πιεις λίγο νερό ή να πλυθείς.
Θα δεις πάγκους μικροπωλητών, τέντες σκισμένες, κατασκευές παράνομες, κλειστά περίπτερα που άφησαν πίσω τους ότι είχαν και δεν είχαν. Αφίσες από πορείες στις κολώνες της. Μπαλόνια από παιδιά που τα πήρε ο αέρας και κρέμονται σαν μεταμοντέρνα κουφάρια ψηλά και κανείς ποτέ δεν πρόκειται να τα κατεβάσει.
Σε αυτή την πλατεία το κόστος των τραπεζοκαθισμάτων που πληρώνουν ή και δεν πληρώνουν είναι 320 ευρώ το τ.μ. Πιο ακριβά από οπουδήποτε αλλού στην πόλη. Που πηγαίνουν αυτά τα χρήματα αλήθεια; Ένα κομμάτι στην καθαριότητα. Ναι η πλατεία σκουπίζεται καθημερινά. Φτάνει όμως αυτό; Τι γίνεται με την υπόλοιπη εικόνα της;
Είναι πραγματική ντροπή για την πόλη η πλατεία καμάρι της να βρίσκεται σε αυτό το απίστευτο χάλι. Φυσικά κανείς δεν ενδιαφέρεται πραγματικά να το βελτιώσει. Άλλο ένα καλοκαίρι η πλατεία υποδέχεται κατοίκους και τουρίστες όπως τη βλέπετε εδώ. Να τη χαιρόμαστε.
